เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
31 days, 31 kissesCyanxweek
Day 06 - Warm
  •    ข้างนอกฝนตกหนัก แถมฟ้าก็ยังแผดเสียงคำรามและผ่าเปรี้ยงลงมาหลายครั้งหลายครา

       เสียงดังก้องจากบนสวรรค์ที่กระแทกกระทั้นใส่พื้นโลกไม่ยั้ง ผสานกับเสียงฝนเม็ดใหญ่ที่ทิ้งตัวลงมาระรัวเป็นคลื่นซ่า ปลุกให้ชายหนุ่มร่างสันทัดรู้สึกตัวตื่นตอนกลางดึกในห้องนอนที่ไม่มีแม้แสงไฟสักดวง

       จิรากรไม่ใช่เด็กน้อยที่จะลุกขึ้นมานั่งกอดเข่าสะอึกสะอื้นเคล้าไปกับเสียงฝนตอนฟ้าร้องดัง แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าการจะข่มตาลงนอนตอนนี้ก็คงเป็นเรื่องที่ยาก...

       หากไม่ใช่เพราะเสียงฟ้าอันน่ากลัว บางทีอาจจะเป็นเพราะความหนาวเย็นที่ดูคล้ายจะหนาวเกินไปสำหรับอากาศในประเทศไทย

       ก่อนนอนมันร้อนอบอ้าวแทบบ้า เสียงเครื่องปรับอากาศที่น่ารำคาญก็เลยครางไปพร้อมกับเสียงฝนตอนนี้

       ชายหนุ่มยันตัวลุกขึ้นจากเตียง เป็นจังหวะเดียวกับที่ผ้าห่มผืนหนาบนร่างของเขาถูกมือบางของคนที่นอนอยู่ด้านข้างขย้ำและดึงเข้าตัวเพื่อซุกหาความอบอุ่น

       จิรากรขมวดคิ้วพลางคว้ารีโมตมาปิดแอร์ เสียงเครื่องปรับอากาศครางหึ่งเงียบลงทันควัน เขาลุกขึ้น คลำทางในความมืดเดินลงมาหาน้ำท่าดื่มให้พอหายอยากและกลับขึ่นไปบนห้องอีกครั้ง

       ในค่ำคืนที่เมฆหนาทึบพร่ำเม็ดฝนลงมาจนแสงจันทร์ไม่อาจส่องผ่าน ภายในห้องนอนเหน็บหนามืดสนิท หนุ่มร่างสันทัดเห็นเงาตะคุ่มของใครบางคนที่เคยนอนหลับตาพริ้มลุกขึ้นมานั่งขดตัวอยู่บนเตียง

       เขาไม่รอรีที่ก้าวขาเข้าไป

       "นอนไม่หลับเหมือนกันเหรอ?"

       อิศราช้อนใบหน้าขึ้นมองเจ้าของเงาที่ก้าวขาเข้ามา ดวงตาสีสดใสสะท้อนประกายกับแสงซึ่งไร้ที่มาในความมืด ขณะที่ริมฝีปากสีกุหลาบแห้งผากสั่นระริก

       "ทอมหนาว.."

       เสียงที่เคยใสกังวาน ทั้งแหบพร่าและสาก จนหัวใจของจิรากรกระตุกวูบ

       เขาขยับตัวเข้าไปหาคนรักและดึงเอาร่างที่กำลังสั่นเทิ้มเข้ามาซุกในอ้อมกอดอย่างอ่อนโยน ใบหน้าติดหวานของคนอายุน้อยกว่าไซ้กับแผ่นอกที่แสนอบอุ่นอย่างโหยหา

       เพียงเพราะมันเป็นแหล่งพลังงานความอบอุ่นเพียงหนึ่งเดียวในห้องนี้ - หรือแม้หากจะมีดวงอาทิตย์ขนาดย่อมสักดวงมาตั้งอยู่ใกล้ ๆ เขาก็คงเลือกอ้อมแขนเล็ก ๆ ของชายที่ชื่อจิรากรอยู่ดี

       อิศราเงยหน้าขึ้นมองเจ้าของกอดอันแสนอบอุ่นและปรือเปลือกตาลงด้วยความเพลีย ก่อนสติจะวูบหายไปนั้น ริมฝีปากของเขาถูกบางสิ่งที่อุ่นยวบยาบประทับกดลงมาเพียงแผ่วเบา

       มันเย็น - อาจเพราะน้ำที่อีกคนเพิ่งดื่มเข้าไป แต่ขณะเดียวกัน มันก็อบอุ่นเหลือเกิน

       ริมฝีปากฉ่ำน้ำของจิรากรกดย้ำขยี้เบา ๆ ให้กลีบกุหลาบที่เหี่ยวแห้งของเขามีชีวิตชีวา ฟื้นคืนกลับมานุ่มนวลให้ปลายลิ้นสากได้ซุกแทรกเข้ามาหยอกล้ออยู่ภายใน

       กุหลาบงั้นหรือ.. ไม่สิ บางทีคงจะเป็นทานตะวัน เพราะมันเอาแต่หันหาและเสพสมกับความอบอุ่นที่อีกฝ่ายมอบให้อยู่อย่างเดียว..

       ใบหน้าหวานพับลงกับไหล่กว้างทันทีที่จิรากรผละริมฝีปากออก แม้จะเรียกชื่ออีกฝ่ายด้วยเสียงกระซิบก็ไม่มีการตอบรับ มีเพียงเสียงลมหายใจแผ่ว ๆ ดังเป็นจังหวะสม่ำเสมอ

       ชายหนุ่มประคองร่างของคนรักให้นอนลงบนเตียงอย่างทะนุถนอม ก่อนทิ้งตัวลงด้านข้างและรวบเอาร่างนั้นเข้าสู่อ้อมกอดของเขา

       ใช่.. ทระนงตน คิดว่าตัวเองเป็นแสงอาทิตย์ที่จะให้ความอบอุ่นกับอีกฝ่ายได้ในยามที่ดวงจันทร์ลอยสูงท่วมหัว

       แต่ถึงจะไม่ใช่.. แล้วยังไง? เขาพอใจจะโอบกอดร่างที่สั่นริกนี้ไว้ จนถึงเช้า.. แม้จะเป็นเทพแห่งดวงอาทิตย์แปลงกายมาก็คงไม่มีโอกาส..

       ต้องเป็นจิรากรคนเดียวเท่านั้น ไม่เชื่อก็ถามอิศราดูสิ



    #kisstoberชกฟ
    By Cyanxweek (@miiz16s)
Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in