จิรากรลืมตาตื่นขึ้นมายามที่แสงแดดโรยตัวผ่านม่านสีอ่อนขึ้นมาแยงตา หนุ่มร่างสันทัดหรี่ตาลงไม่รู้แสงหลังจมอยู่ในความมืดของนิทรามาเนิ่นนาน ท่อนแขนหนายกขึ้นปกป้องม่านตา

   ชายหนุ่มเหลือบตามองไปรอบห้องที่แสนว่างเปล่า หวังจะมีกระดาษโน้ตเพียงสักแผ่นบอกให้รู้ว่าใครบางคนได้ผลักประตูเข้ามาโอบกอดเขาเอาไว้ในยามที่ไม่รู้ตัว แต่มันก็ไม่มี

   ไม่มีเงา ไม่มีวี่แววของการใช้ชีวิตของคนอื่นนอกจากเขาในคืนที่ผ่านมา

   ร่างสันทัดถอนหายใจเฮือกยกมือขึ้นยีหน้า เขายันตัวขึ้นจากเตียงอย่างยากลำบากเพราะอาการปวดร้าวที่พล่านไปทั่วแผ่นหลังแถมยังรู้สึกเหมือนไม่ค่อยมีแรง

   ก็แน่ล่ะ.. มันไม่มีกำลังใจนี่นา

   ชายหนุ่มนั่งอยู่นิ่ง ๆ สูดลมหายใจเข้าปอดก่อนส่ายสายตาไปรอบห้องอีกครั้งราวกับรอปาฏิหาริย์หรืออะไรก็ตาม แต่ทุกอย่างกลับยังนิ่งสนิทราวภาพวาด

   ความเคลื่อนไหวมีเพียงกลีบบางของกุหลาบขาวในแจกัน ที่ร่วงหล่นลงพอดีกับที่สายตาเบือนมองไป

   

   หนุ่มร่างสันทัดถอนหายใจอีกครั้งอย่างไม่มีกะใจจะลุกไปไหน ดวงตาสีเข้มเสจากดอกกุหลาบแห้งมองออกไปยังนอกหน้าต่าง

   เขาเกือบจะปล่อยให้ตัวเองผล็อยหลับไปอีกรอบ --

   

   แอ๊ด

   เสียงสนิมเสียดสีดังแว่วมาก พาให้จิรากรหันคอขวับมองยังบานประตู

   ริมฝีปากซีดบางที่เหยียดตรงเริ่มเผลอยิ้ม จากมุมปาก ไม่ช้านานก็กลายเป็นฉีกกว้าง 

   "พี่เอ๊ะ.." คนอายุน้อยกว่าเอ่ยทักทายด้วยเสียง เรียวขายาวรีบก้าวสาวเข้าหาจนกึ่งเดินกึ่งวิ่งและโผเข้ากอดเขาอย่างโหยหา อิศราเองก็คงคิดถึงแฟนหนุ่มของตัวเองไม่แพ้กัน "คิดถึงจัง"

   จิรากรอ้าแขนกอดตอบ 

   พวกเขานิ่งไปนาน.. นานเสียจนลืมความคิดถึง

   เวลามันผ่านไปเร็วเสมอนั่นแหละ เวลาที่คุณมีความสุข

   คิดว่าเพิ่งกอดกันไม่ถึงนาที เขาอาจจะสวมกอดกันมานานเป็นปีแล้วใครจะรู้

   อิศราคลี่ยิ้ม ซุกหน้ากับอ้อมกอดอุ่นจนพอใจก่อนจะค่อยผละออก ดวงตาสองคู่สบมองจับจ้องกันมีความมากมายอยากจะเอ่ยเอื้อน แต่ไม่ต้องปริปากมันก็ล้นทะลักออกมาด้วยแววตาในดวงตาที่เป็นประกาย

   คนหนุ่มกว่าหุบยิ้มและโน้มใบหน้าเขาหา  หลับตาซ่อนความแวววาวก่อนจะค่อย ๆ กดริมฝีปากลงบนกลีบกุหลาบสีซีดจางที่กำลังเหี่ยวเฉาขึ้นทุกขณะ ปลุกปั้นมันให้กลับมามีชีวิตชีวา

   หยั่งรากลึกเข้าไปแตะหัวใจที่สิ้นหวัง

   หนุ่มร่างสันทัดเลื่อนมือขึ้นประคองใบหน้าสวยหวานของแฟนหนุ่ม กดน้ำหนักตอบบีบบังคับให้กลีบปากสีนวลสวยของอิศราเผลอขึ้นก่อนสอดลิ้นสากแทรกเข้าไปในโพรงนุ่มด้านใน

   ปล่อยให้จูบที่แสนหวานดำเนินไปเนิ่นนาน..

ปล.

มีเรื่องจะบอกค่ะ -- ตอนนี้เป็นตอนส่งท้าย แต่ยังไม่ท้ายสุดนะคะ อยากจะขอวาร์ปหนีไปปั่นฟิคเรื่องอื่นที่ค้างอยู่ (คาดว่าจะปิดเล่มได้ภายในเดือนหน้า) พอเรื่องนั้นจบแล้วจะมาต่อ Day 21-31 ทีหลังค่ะ

ระหว่างนี้ก็เดากันเล่น ๆ ไปก่อนว่าเนื้อเรื่องตอนนี้อยู่ช่วงไหน.. แต่เดาถูกไม่มีรางวัลนะ 55555