เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
31 days, 31 kissesCyanxweek
Day 18 - Untouch
  •    "พี่เอ๊ะ ดูสิ ซอฟต์ครีมล่ะ!"

       ดวงตาเป็นประกาย เสียงใสที่เอ่ยออกมาด้วยความตื่นเต้น เมื่อมือบางกือซอฟต์ครีมเนื้อขาวเนียนแท่งใหญ่ ไม่น่าเชื่อเลยว่าสิ่งเหล่านี้จะเปล่งปลั่งออกมาจากคนหนุ่มที่อายุเลยคำว่าเด็กไม่มากโข

       แม้แต่กล้องโทรศัพท์ก็ไม่อาจปิดกั้นความน่ารักสดใส

       และแม้โทรศัพท์จะราคาแพงแค่ไหน หรือต่อให้ไปยืมกล้องโทรทรรศน์มาจากนาซ่า ก็ไม่อาจแสดงถึงความสดใสได้เท่ากับที่มันเป็น

       คิดถึงจัง..

       "กลับจากญี่ปุ่นคราวนี้จะอ้วนเป็นหมูไม่เนี่ย" จิรากรคลี่ยิ้มขณะนั่งเท้าแขนอยู่บนโต๊ะกินข้าว มือข้างหนึ่งกุมโทรศัพท์เครื่องที่ปรากฏภาพเคลื่อนไหวของใบหน้าน่าสัมผัส

       อยากแคนเซิลงานแล้วบินตามไปตอนนี้เลยแฮะ..

       "อ้วนแล้วไงอ่ะ จะไม่รักทอมเหรอ" อีกฝ่ายขมวดคิ้วมุ่น กลีบปากสีชมพูหวานอ้างับซอฟต์ครีมคำใหญ่คล้ายความหัวร้อน - แต่ไม่ได้หัวร้อนจริง ๆ หรอก

       เนื้อเนียนเปรอะเปื้อนบนริมฝีปากสีเขียว

       อิศราตวัดลิ้นเลีย

      จงใจยั่วกันสินะ?

       แถมยังยักคิ้วใส่

       โอเค ชัดเจน..

       "รักครับ.."

       แทนที่จะสำนึกว่าตัวเองทำคนทางนี้คิดถึงจนอยากยื่นมือทะลุสายแลนเข้าไปกอดมากแค่ไหน อีกฝ่ายกลับหัวเราะร่วนอย่างนึกสะใจ

       ไอ้แสบ.. รอกลับมาก่อนเถอะ!

       "ทอม.. พี่คิดถึงทอมจัง จูบหน่อย" คนอายุมากทำปากจู๋

       "จะทำได้ยังไงล่ะ?"

       "ก็นี่ไง" จิรากรจุ๊บกับหน้าจอโทรศัพท์เสียงดังจ๊วบ ก่อนจะละโทรศัพท์ออกแล้วเลิกคิ้วใส่ "พี่จูบแล้วนะ จูบกลับหน่อย"

       คนตัวเล็กเม้มปาก สายตาหลุบซ้ายแลขวา ใบหน้าหวานเริ่มขึ้นสีแดงเรื่อจาง

       "น่า.. นะ"

       "ไม่เอาอ่ะ คนเยอะแยะ" 

       แน่ล่ะ เรื่องนั้นเขารู้อยู่แล้ว ก็ภาพข้างหลังนั่นคือถนนหนทางในชินจูกุ คนญี่ปุ่นทั้งคนต่างชาติเดินกันให้เต็มพื้นที่ แต่แล้วไงล่ะ.. อยากมายั่วเขาก่อนเองนี่

       "นะ ทอม นะ.. พี่คิดถึงทอมอ่ะ" ได้ทีทำเสียงออดอ้อน "นะครับ ที่รัก นะ"

       "อือ ก็ได้" คนทางนั้นตอบรับส่ง ๆ ริมฝีปากสีหวานยู่และทำเสียงจุ๊บพอเป็นพิธี แค่นั้นแหละหน้าขาวก็ขึ้นสีแดงวาบเป็นแถบยาวไปถึงหู อิศราเหลือบซ้ายขวาอีกทีด้วยท่าทางลนลาน

       "ไม่มีใครเห็นหรอก พี่ดูต้นทางให้แล้ว" จิรากรหัวเราะบ้าง แหม.. ถ้าอยู่ต่อหน้านะพ่อจะงับให้ปากเจ่อ "เที่ยวให้สนุกนะครับ พี่ไปทำงานก่อน"

       "ตั้งใจทำงานนะครับ.. ทอมก็คิดถึงพี่เอ๊ะเหมือนกัน"

       ภาพบนหน้าจอโทรศัพท์ดับวูบไป นักร้องหนุ่มนั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ โอบอุ้มเอาความรู้สึกดี ๆ และสูดลมหายใจเอาอากาศรอบตัวที่อบอวลไปด้วยความรักความอบอุ่นเข้าปอด

       ถึงจะไม่ได้กอด.. แต่กลับไม่หนาวเลย

       วันนี้เขาคงมีกำลังใจทำงานไปอีกทั้งวัน..
Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in