ตราบที่แผ่นดินต้าจิ้นมีผู้ปกครองเป็นคนสกุลซือหม่า

ตำแหน่งอัครเสนาบดีก็ต้องเป็นของคนสกุลเซี่ย...

‘เซี่ยซู’ ต้องมาสืบทอดตำแหน่งอัครเสนาบดีต่อจากท่านปู่ผู้ล่วงลับ แต่เส้นทางขุนนางกลับไม่ได้ราบรื่น

นอกจากต้องเก็บซ่อนความลับที่เป็นหญิงเอาไว้ให้ดีแล้ว

นางยังต้องรับมือกับบรรดาขุนนางจากสกุลอื่นที่จ้องตำแหน่งของนางตาเป็นมัน

กระทั่งฮ่องเต้ก็ยังไปตาม ‘เว่ยอี้จือ’ มา พร้อมมอบอำนาจทหารให้กว่าครึ่งเพื่อคานอำนาจสกุลเซี่ย

หนึ่งคุมบุ๋น หนึ่งคุมบู๊ เมื่อจับเสือสองตัวมาร่วมถ้ำเดียวกันแล้ว

แทนที่พวกเขาจะขย้ำคอกันจนกว่าจะตายไปข้างหนึ่ง กลับกลายเป็นเรียกพี่เรียกน้องเสียอย่างนั้น

นานวันเข้าผู้คนยังลือกันไปว่าเซี่ยซูล่อลวงเว่ยอี้จือผู้เพียบพร้อมให้กลายเป็นพวกตัดแขนเสื้อ!

เซี่ยซูได้แต่ร่ำไห้กับคำครหาที่ได้รับมาอย่างไม่เป็นธรรมนี้แล้ว

ความจริงนางร่ำอยากจะตัดขาดความเป็นพี่เป็นน้องกับเขาทุกวัน

ทว่าคนผู้นั้นกลับเดินหน้าตอแย ทั้งยังคอยปกป้องให้ความช่วยเหลือ พร้อมกับจู่โจมหัวใจนางหนักขึ้น

เรื่องการปกครองอาจเห็นต่างกันได้ แต่กับเรื่องหัวใจเขากลับไม่เปิดโอกาสให้นางคัดค้านได้!

เรื่องนี้สองเล่มจบค่ะ เล่มค่อนข้างหนา รวมสองเล่มจำนวนหน้าน่าจะประมาณพันหนึ่งร้อยต้นๆ เป็นผลงานของเทียนหรูอวี้ เราเคยอ่านของคนเขียนคนนี้แค่อาจารย์หญิงค่ะ ซึ่งออกกับแจ่มใสเหมือนกัน จริงๆมีอีกเรื่องคือ ตื่นเสียทีจะไม่มีทายาทแล้ว ด้วย แต่ว่าเรื่องนั้นเรายังไม่มีโอกาสได้อ่านค่ะก็ตอนอ่านอาจารย์หญิงเราจำไม่ค่อยได้แล้ว แต่รู้สึกว่าก็ไม่ได้ถือเป็นเล่มโปรดอะไร ออกจะเฉยๆละมั้งคะ พอมาเล่มนี้ก็อ่านเรื่องย่อแล้วดูน่าสนใจดี นางเอกปลอมตัวเป็นผู้ชายมาทำงานเป็นอัครเสนาบดี ยิ่งใหญ่มากในวังหลวง ส่วนพระเอกเป็นแม่ทัพของตระกูลฝ่ายตรงข้ามเรื่องของพระนางแทบไม่ดราม่าเลย มีดราม่าเรื่องความเข้าใจผิดประปรายแต่ก็ไม่ได้ยิ่งใหญ่อะไร ทั้งสองคนรักกันมาก แล้วส่วนมากก็เข้าใจกันดี พระเอกก็น่ารักมากๆด้วยค่ะ นับว่าเป็นพระเอกสายอ่อนโยนใจดีนะ สายคุณชาย (ทั้งๆที่เป็นแม่ทัพ)เนื้อเรื่องค่อนข้างมีเรื่องการเมือง การช่วงชิงอำนาจระหว่างตระกูลขุนนาง แล้วก็การรบทั้งภายในภายนอกเยอะเหมือนกัน เป็นพลอตหลักของเรื่องเลยก็ว่าได้ค่ะ การดำเนินเรื่องในส่วนนี้เรารู้สึกว่าบางทีก็เนิบๆ คือมันไม่ได้แบบทำให้ตื่นเต้นถึงขนาดว่าต้องอ่านรวดเดียวจนจบ เราก็อ่านๆวางๆ แต่ก็ไม่ได้วางนานค่ะ เรื่องนี้ไม่มีพระรอง มีคนมาชอบนางเอกเหมือนกัน แต่ไม่ได้ถึงขนาดเป็นพระรอง แน่นอนว่าตัวละครที่น่าหงุดหงิดที่สุดคงไม่พ้นเซี่ยหราน เราอยากให้สุดท้ายเซี่ยหรานรู้มากว่านางเอกเป็นผู้หญิง อยากรู้ว่าจะมีปฏิกิริยายังไง จะเสียดายมั้ย จะเสียใจมั้ย จะรู้สึกผิดไปมากกว่าเดิมรึเปล่าจริงๆมีหลายประโยคที่ทำให้เราขัดใจนิดหน่อย แบบ mindset บางอย่าง แต่ว่าก็เข้าใจได้ว่ามันเป็นเซตติ้งจีนโบราณอะนะ ก็ไม่ได้อะไรมากค่ะ ก็สรุปได้ว่า เราก็คิดว่าสนุกประมาณนึงค่ะ พระเอกน่ารัก นางเอกน่ารัก ฉลาดมากทั้งคู่ แต่ไม่ถึงกับวางไม่ลง ส่วนตัวเราคงไม่ได้อ่านซ้ำค่ะ