(สาบานได้ว่านั่นคือหัวข้อที่ห่วยแตกที่สุดในโลกหัวข้อหนึ่ง แต่ฉันเขียนออกมาและขำในความเห่ยปนห่วยแตกของมัน คำขยายตลกๆแบบนั้นฉันชอบจังเลยน่ะ)

ฉันตัดสินใจแล้วว่า ฉัน เอมม่า สเคอร์บี้ จะขึ้นต้นด้วยประโยคสุดแสนจะคลิเช่แบบนี้ต่อไป เพราะมันทำให้ฉันนึกถึงตัวเองในสมัยเด็ก สมัยที่ฉันยังโง่...แต่ตอนนี้ฉันก็ยังโง่แหละนะเธอจ๋า แต่ฉันจะไม่ทำการโง่กว่านั้นด้วยการตั้งชื่อให้เธอหรอกนะ เสียใจด้วย

ฉันเป็นพนักงานบริษัทธรรมดาคนหนึ่ง ที่มีหน้าตาสะสวยพอตัว (นั่นเป็นเรื่องที่ฉันค่อนข้างมั่นใจในตัวเอง มันเป็นหนึ่งในข้อดีไม่กี่ข้อของฉัน...แต่ว่าไอ้ข้อดีไม่กี่ข้อที่ว่านี่ก็เสือกไปไม่สุด เข้าใจไหม ฉันสวย...แค่พอตัวน่ะ ไม่ได้สวยแบบคนที่สวยที่สุดในคณะ แต่เป็นคนสวยรองๆมาจากนั้น)

ต่อ...

นอกจากฉันเป็นพนักงานบริษัทแล้ว ฉันก็ยังพาร์ทไทม์ด้วยการฝันเฝื่องไปวันๆ ซึ่งเป็นกิจกรรมสุดโปรดของฉัน เช่นการเขียนไดอารี่ที่รักแบบนี้เป็นต้น แต่สิ่งที่ฉันอยากจะพูดให้เธอฟังก็คือ ฉันเขียนนิยายอิโรติกแบบชายรักชายเป็นงานอดิเรก

และฉันนี่แหละเป็นหลักฐานที่ยังมีชีวิต ยังหายใจและเดินได้

ฉันเขียนนิยายอิโรติก (ไม่รู้ว่ามันเรียกแบบนั้นได้ไหมเพราะมันค่อนข้างจะ เอ้อ...ปราศจากเนื้อหาใดๆ) มาตั้งแต่ฉันอยู่มัธยมต้น และเป็นหลักฐานชั้นดีว่า คนที่เขียนนิยายอิโรติกส่วนมากน่ะ เป็นสาวเวอร์จิ้นทึกทึกกันทั้งนั้น

คนส่วนมากมักจะมีอะไรกับผู้ชายไปแล้วตอนที่คุณอายุยี่สิบกลางๆ แต่ฉันไม่

ฉันเป็นสาวทึนทึกที่หน้าตาดีพอสมควร แต่ว่ายังไม่เคยแม้กระทั่งจูบด้วยซ้ำ แต่ฉันต้องโกหกชาวบ้านว่าอย่างน้อยฉันก็จูบแล้ว เพื่อจะไม่เป็นการขายหน้ามากเกินไป เพราะว่าผู้ชายที่ผ่านเข้ามาในชีวิตของฉันมีมากเกินว่าที่จะนับด้วยนิ้วสิบนิ้ว แต่พวกเขาเหล่านั้นกลับไม่เคยจูบฉันสักคน

วอทเดอะฟัค ป่ะหละ

ฉันมีปัญหาอะไร

หน้าฉันดุเกินไป

หรือ ปากฉันเหม็นกันแน่วะ

กลับสู่วงการนิยายอิโรติกกันต่อ สาบานได้เลยว่า มีเด็กสาวมัธยมหลายคนแต่งนิยายอิโรติกทั้งที่พวกเธอแม่งไม่เคยดูหนังโป๊ด้วยซ้ำ แต่ว่าก็อ่านๆเอาและมาเขียนแบบนั้น แล้วจั่วหัวว่า สิบแปดบวก ประทานโทษนะจ้ะ หนูๆ หนูก็ยังไม่สิบแปดเลยลูกรัก

ซึ่งวิธีการเขียนของฉันก็ โคตะระง่ายมาก คุณไม่จำเป็นต้องแต่งพลอตหวือหวาหรือมีพลอตย่อยพลอตรองให้มากความ (แน่นอนว่านักเขียนนิยายอิโรติกชั้นดีที่ฉันชอบอ่าน พวกเขาเหล่านั้นดีกว่าเยอะ) นี่เป็นเพียงวิธีการของฉัน อันได้มาซึ่งผลงานห่วยๆ ที่คุณจะใช้อ่านเหมือนการดูหนังโป๊เรื่องหนึ่ง

มันเริ่มต้นจากการคิดเอาเลยว่า ตัวละครจะเป็นใครดี อาชีพอะไร เซตติ้งอยู่ที่ไหน พลอตหลักๆมีอะไรบ้าง เช่นพวกเขาเจอกันได้ไง ทำไมถึงมาเอากัน และจบแบบไหน

ส่วนพลอตย่อยก็แค่ พวกเขาจะทำกันที่ไหน ท่าไหน อารมณ์แบบไหน บังคับหรือเต็มใจ ร้อนแรงหรือเนิบนาบ

และพลอตย่อยต่อไปก็วนลูปเดิมอีกครั้ง แต่เปลี่ยนรายละเอียดนิดหน่อย

เช่นคราวนี้อาจจะเป็นแบบ เซกซ์อ่อนหวานบนเตียง คราวหน้าเป็นแบบหยอกล้อบนเคาเตอร์ห้องครัว

หรืออาจจะเป็นแบบบังคับริมหน้าต่างหรือประตู

ฉันใฝ่ฝันจะเป็นนักเขียนและตอนนี้ก็ยังฝันอยู่ แน่นอนว่าไม่ใช่นักเขียนอิโรติกหรอกนะ คุณจะตกใจเลยถ้ารู้ว่า นิยายอิโรติกห่วยๆของฉันน่ะนะ คนอ่านเยอะเป็นบ้า คนอ่านบางส่วนต้องการอะไรที่ตอบสนองความต้องการของพวกเขาได้แบบง่ายๆอย่างนี้แหละ คุณก็แค่ป้าบๆๆมันเข้าไปน่ะ

แล้วจริงๆแล้วเนื้อหาทั้งหมดก็ค่อนข้างคล้ายคลึงกัน ถ้าเป็นแบบชายหญิงล่ะก็ เธออาจจะเป็นสาวน้อยที่ไปพบเจอกับมาเฟีย หรือชีคอาหรับ หรือเจ้าชายผู้มีเซกซ์ไดรฟ์สูงลิ่วแต่หล่อเป็นบ้าจนเธออ่อนระทวย อ้อ เราจะพลาดซีอีโอไปไม่ได้หรอกนะ

แล้วก็เหลือเชื่อเลยว่า ทั้งหมดนี่ก็ทำเงินได้เหมือนกันนะเออ...

บางครั้งลูกค้าก็เข้าใจยากน่ะว่าไหม คุณอาจจะตั้งใจเขียนอะไรสักอย่างที่มีนัยยะสะท้อนสังคมหรือจิกกัดการเมืองแต่แม่งไม่มีคนมาอ่านเลยว้อย ทั้งที่คุณน่ะ เอาหัวเข้าไปในคุกครึ่งหนึ่งแล้วขณะพิมพ์มัน อีกทางหนึ่ง คุณอาจจะแค่ใส่ฉากเอกซ์ๆเข้าไป จั่วหัวแรงๆ และนั่นแหละคนอ่านจะไหลมาเทมาเลยล่ะที่รัก

ฉันเข้าใจดีเลยล่ะ

ในฐานะที่ฉันเป็นสาวสวยทึนทึกที่ยังเวอร์จิ้น ฉันก็อยากจะมีเซกซ์ไลฟ์ที่ร้อนแรงจากชายหนุ่มร่ำรวยหล่อเหลา หรือจะเป็นสาวสวยสุดเซกซี่ฉันก็คงไม่เกี่ยงนัก

เฮ้อ...นั่นแหละนะ ฉันก็ยังอยากจะเขียนนิยายสะท้อนสังคมอยู่นะ (ฉันก็สะท้อนสังคมนะ สะท้อนว่าสังคมกำลังต้องการชีคอาหรับว่ะ)

แต่ว่าฉันทิ้งนิยายอิโรติกกับแฟนคลับนักอ่านผู้น่ารักไปไม่ได้หรอก

ล้อเล่นน่ะ

เหตุผลน่ะเงินล้วนๆ

ก็พวกเราน่ะมันอยู่ในยุคทุนนิยมนี่หว่า ฉันยังต้องกินต้องใช้ และความฝันลมๆแล้งๆของการเขียนนิยายดีๆของฉันแต่ไม่มีคนสนใจน่ะ มันไม่ทำให้ฉันมีกินสักหน่อย แต่แน่นอนว่า ระดับฉันแล้วก็คงจะดึงดันเขียนมันต่อไปทั้งสองแบบนั่นแหละ

ลงชื่อ

#เอมม่าสเคอร์บี้ นักเขียนนิยายอิโรติกที่เป็นสาวทึนทึกและยังเวอร์จิ้น ผู้อยากได้เจ้าชายอาหรับที่หล่อรวยและมีพลังงานล้นเหลือบนเตียงของเธอ

ปล. ถ้าตามกฎของแรงดึงดูด ถ้าหากฉันลงชื่อที่พ่วงด้วยเจ้าชายอาหรับแบบนี้ต่อไป ฉันจะได้เจ้าชายอาหรับจริงๆหรือเปล่า เธอคิดว่ายังไง หืม ไดอารี่ที่รัก