เป็นบล็อกส่วนตัวที่มีผู้ติดตามไม่ถึง 30 คน ยอดวิวไม่กี่ร้อย ที่เกิดจากเมื่อประมาณ 6 เดือนที่แล้ว ผมเกิดนึกสนุกอะไรไม่รู้ จู่ๆก็รู้สึกว่าอยากหาอะไรใหม่ๆทำดูบ้าง พอดีกับที่ผมเป็นสายแหลก บางคนอาจจะเอาเงินไปลงกับการเล่นเกม บางคนเอาไปลงกับเสื้อผ้ารองเท้า แต่สำหรับผมแล้ว..เรียกได้ว่าเสียหายหลายแสนกับคำว่า..
ดังนั้นผมจึงคิดมีบล็อกเป็นของตัวเอง เพื่อที่จะได้เอาไว้เป็นพื้นที่ในการแชร์ความชอบและความสนใจ ผมไม่สนใจหรอกว่ามีคนติดตามมากน้อยแค่ไหน ผมรู้แค่ว่าผมทำแล้วมีความสุข และอย่างน้อยตอนนี้ผมก็รู้แน่ๆแล้วว่ามีอยู่คนนึงที่ชื่นชอบในสิ่งที่ผมทำ..
Jayy_ (@Jayy_) 24/12/2017
"ผมยังรออ่านอยู่ตลอดนะคุณไอดี กลับมาเขียนต่อเร็วๆนะครับ สู้สู้"
แปลกเนอะ...ข้อความเพียงไม่กี่ประโยคจากใครก็ไม่รู้ในอินเทอร์เน็ต ก็ทำให้ผมยิ้มได้ไปทั้งวัน มันเป็นความรู้สึกที่ดีอย่างน่าเหลือเชื่อ และนี่คือ
"คุณ Jayy_" แอคเคาท์ที่เรียกได้ว่าเป็นแฟนคลับอันดับหนึ่งของผมเลย ตามกันมาตั้งแต่เดือนแรกๆจนถึงตอนนี้ เขาไม่เคยพลาดซักบทความ อัพปุ้บก็มาปั๊บ แถมยังให้ฟีดแบ็คกันตลอด นอกจากนี้ยังดูเหมือนว่าเราจะชอบอะไรคล้ายๆกันอีกด้วย เพราะเขาชอบบอกบ่อยมากว่าเราสองคนไลฟ์สไตล์เดียวกัน
ส่วนมากเราคุยกันอยู่แต่ในคอมเม้น หลายคนอาจจะคิดว่าถ้าคุยกันบ่อยขนาดนี้ ทำไมไม่แอดเฟซแลกไลน์กันไป คำตอบก็คือ ตอนนั้นผมคิดว่าความสัมพันธ์แบบนี้มันก็ดีอยู่แล้วน่ารักอยู่แล้ว ไม่ต้องรู้อะไรกันมาก แต่ตอนนี้ผมว่านี่มันก็นานมากพอ...ที่เราควรรู้จักกันอย่างจริงจังได้แล้วแหละ
คือ...พอคุยกันไปกันมา...ผมว่าเขาน่ารักดี :)
คุณ Jayy_ ที่ผมเดาว่าเขาคงจะชื่อเจย์ เขาเป็นคนคุยสนุก คอยให้กำลังใจ ใช้คำพูดต่างๆก็ดีไม่เคยใช้คำหยาบหรือก้าวร้าวกับผมซักนิด ทั้งยังมีแนวคิดที่ดูเป็นผู้ใหญ่ และมองโลกในแง่บวกเสมอ
วันนี้ผมว่าจะลงรีวิวใหม่พอดี หวังว่าเขาจะยังรออ่านผลงานผมอยู่และมาอ่านเร็วเหมือนเคยนะ
callme_ID Publish New Story Done!
หลังจากที่ผมอัพบทความล่าสุดไปไม่ถึงครึ่งชั่วโมง ทันใดนั้นก็มีการแจ้งเตือนหนึ่งเด้งขึ้น
Jayy_ comment on your story.
และเมื่อผมกดเข้าไปดูก็พบกับคอมเม้นของคุณเจย์ ที่มาคนแรกเหมือนเคย
Jayy_ (@Jayy_) 3 minute ago. 17/01/2018
"คาเฟ่ร้านนี้ผมเคยไป ชอบมากๆ บอกแล้วว่าเราไลฟ์สไตล์เดียวกัน
ดีใจที่อัพบล็อกนะครับคุณไอดี :) "
callme_ID (@callme_ID)
"ดีใจเหมือนกันที่คุณยังติดตาม
ขอบคุณมากๆแล้วก็อย่าลืมลองไปดูนะครับ "
Jayy_ (@Jayy_)
"แน่นอนอยู่แล้ว คุณรู้ไหม?
ผมเข้ามารอคุณอัพทุกวันเลยนะเนี่ย"
callme_ID (@callme_ID)
"โหแฟนคลับอันดับหนึ่งตลอด ผมจะร้องไห้แล้วตื้นตันใจ5555"
Jayy_ (@Jayy_)
"แล้วถ้าแฟนคลับคนนี้อยากมีมีตแอนด์กรี๊ดบ้างจะได้ไหมน้ออ
ผมอยากเจอคุณจัง"
callme_ID (@callme_ID)
"พูดอย่างกับว่าผมมีแฟนคลับเยอะ ผมก็มีคุณคนเดียวนี่แหละ5555
งั้นเรานัดเจอกันดีไหมครับ ให้ผมพาไปคาเฟ่นี้ก็ได้"
Jayy_ (@Jayy_)
"โหดีมากๆเลยครับ เรานี่ใจตรงกันเลยนะ ผมว่าจะชวนคุณไปเหมือนกัน โดนตัดหน้าเฉยเลย5555
งั้นเสาร์นี้ว่างไหมครับ? "
callme_ID (@callme_ID)
"ว่างครับ ซัก 10 โมงคุณโอเคไหมครับ?"
Jayy_ (@Jayy_)
"ได้เลย ผมว่างทั้งวันเลยครับคุณไอดี "
callme_ID (@callme_ID)
"งั้นไว้เจอกันนะครับคุณเจย์ ^^ "
Jayy_ (@Jayy_)
"เจอกันครับ อยากให้ถึงวันเสาร์เร็วๆจัง :D"
-------------------------------------------------------------------------------------------------
Sat 07:00 AM.
ไม่รู้ผมจะตื่นเต้นอะไรนักหนา ก็แค่ไปเจอคนที่คุยกันในเน็ตเอง ปกติไม่มีหรอกนะตื่น 7 โมงวันหยุดแบบนี้เนี่ย ชีวิตประจำวันของผมในวันหยุดปกติคือเริ่มประมาณเที่ยง จากที่เมื่อก่อนก็โดนแม่ดุอยู่หรอก จนตอนนี้แม่ดุจนขี้เกียจดุแล้ว ดุไปผมก็ตื่นเที่ยงเหมือนเดิม
แต่ที่แน่ๆคือ นี่ผมยืนอยู่หน้าตู้เสื้อผ้ามาเกือบ 15 นาทีแล้วนะ เป็นครั้งแรกที่ไม่รู้จะแต่งตัวแบบไหนออกข้างนอกดี จริงๆก็คิดมาตั้งแต่เมื่อคืนแล้วแหละ...แต่ก็คิดไม่ออก จนตอนนี้ก็...คิดไม่ออก
โอ๊ยยยยยยย เลือกตัวไหนดีนะ T__T ไปปรึกษาสไตล์ลิสส่วนตัวผมดีกว่า...
พอคิดได้ดังนั้นผมจึงรีบเดินลงมาหาสไตล์ลิสส่วนตัวของผม ที่ตอนนี้น่าจะนั่งเล่นอยู่ที่สวนหน้าบ้าน
"แม่คร๊าบบบบบบบบบบ~"
"หืมม?? เป็นไปได้ยังไง วันนี้ลูกแม่ตื่นเร็ว หนูเป็นอะไรป่ะเนี่ย? "
"ดูพูดๆ ปกติไอดีก็ไม่ได้ตื่นสายขนาดนั้นซะหน่อย!"
"จ้า ไม่สายเลยค่ะคุณหนู แต่เที่ยงเลยใช่ม่ะ? "
"ถูกต้องนะคร๊าบบ อิอิ"
"แล้วตกลงยังไงทำไมวันนี้ตื่นเร็ว?"
"ก็มีนัดตามประสาคนฮอต"
"หรอจ๊ะ โม้ตลอดอ่ะ ไม่เห็นพาใครมาให้แม่รู้จักเลย"
"ก็ยังไม่เจอใครเลยนี่หน่า"
"อะไรกัน มีคนมาตามจีบตั้งเยอะ ไม่ชอบเลยหรอ? "
"ไม่อ่ะแม่ แต่ละคนอะไรก็ไม่รู้"
"จ้าๆๆ แม่คนเลือกด้ายยยย"
"อ้ะแน่นอน น่ารักก็งี้ เอ่อแม่...คือ ช่วยไอดีเลือกเสื้อผ้าหน่อยดิ หนูเลือกไม่ถูก"
"แปลกนะเราวันนี้ เห็นปกติก็ไม่เห็นคิดอะไรมากเลยนิเร่ื่องแต่งตัว"
"ก็...วันนี้เลือกไม่ถูกอ่ะ"
"สงสัยคนนี้จะเข้าตาลูกแม่ล่ะสิ เอาซะแม่อยากเห็นหน้าเลย เขาเป็นใครล่ะฮึ?"
"เอ่อ..คือไอดีก็ยังไม่เคยเห็นหน้าเขาเหมือนกันแฮะๆ"
"เอ้า แล้วมันอะไรยังไง"
"เขาคือผู้ติดตามของหนูคนนั้นไงแม่ ที่เคยเล่าให้ฟังว่าเขาชอบบล็อกหนูมาก"
"อ๋อ คุณคนที่ชื่อเจย์อ่ะหรอ?"
"อื้อ แล้วนี่ก็คือจะนัดเจอกันอ่ะ จะได้ทำความรู้จักกันจริงๆจังๆซักที"
"เออแล้วเขาไม่มีรูปโปรไฟล์หรอลูก ?"
"มีนะ แต่เขานั่งหันหลังอ่ะแม่"
"เป็นงั้นไปอีก หนูไปก็ระวังตัวด้วยล่ะ ดูแลตัวเองดีๆ มีอะไรรีบโทรมาเลยนะ
ถ้าเห็นทีท่าไม่ดีรีบขอตัวออกมาก่อนเลยนะหนู แล้วนัดกันตอนไหนกี่โมง"
"10 โมง คร๊าบคุณแม่"
"เอ้อค่อยดีหน่อย อย่างน้อยก็ตอนกลางวัน"
"แม่ไม่ต้องห่วงน้า ไอดีดูแลตัวเองได้ ปลอดภัยแน่นอนครับผม!"
"อื้อดีมาก ส่วนเรื่องเสื้อผ้าถ้าไม่รู้จะใส่อะไรก็ใส่เสื้อนำโชคของหนูซิลูก"
"จริงด้วยแม่! งั้นหนูใส่ตัวนั้นไปดีกว่า หนูไปแต่งตัวก่อนนะ"
"รีบแต่งตัวๆล่ะ จะได้ลงมากินข้าว"
"รับทราบ!"
-------------------------------------------------------------------------------------------------
Sat 09:52 AM.
ตอนนี้ผมมาถึงที่หน้าร้านแล้วและนี่ก็ใกล้เวลานัดแล้ว แต่ผมก็ยังไม่เห็นใครที่มีทีท่าว่าจะเป็นคุณเจย์เลย ดังนั้นผมจึงเลือกที่จะเข้าไปคอมเม้นต่อจากบทสนทนาเก่าที่เคยคุยกันไว้ ความไม่มีโซเชียลของกันและกันมันก็ลำบากแบบนี้แหละน้า ไม่น่าเลยผม น่าจะขอเบอร์เขาไว้ซักหน่อย
callme_ID (@callme_ID)
"คุณเจย์ถึงรึยังครับ? ผมถึงแล้วนะ วันนี้ผมใส่เสื้อตัวใหญ่ๆแขนยาวสีดำนะครับ"
และในระหว่างที่ผมกำลังยืนกดโทรศัพท์มือถืออยู่นั้น เมื่อเงยหน้าขึ้นมาผมก็พบกับผู้ชายคนหนึ่งที่กำลังเดินตรงมาทางร้าน เขาเป็นผู้ชายผิวขาว ร่างสูง หน้าตาดีผิวพรรณดี ทั้งยังใส่เสื้อผ้าสีดำซึ่งขับกับผิวขาวๆของเขาได้เป็นอย่างดี...แม่เจ้า อะไรจะหล่อขนาดนี้ว่ะ
แต่..เดี๋ยวนะ เดี๋ยว! ทำไมจู่ๆเขาเหมือนเดินตรงมาหาเรา อย่าบอกนะว่า..?
"สวัสดีครับ คุณคือคุณไอดีใช่ไหม?"
"อ่า ใช่ครับ คุณ...คือ..?"
"ผมเจย์ไง ยินดีที่ได้รู้จักกันจริงๆซักทีนะครับคุณไอดี :) "
เมื่อพูดจบเขาก็ส่งรอยยิ้มพร้อมลักยิ้มบุ๋มๆที่แก้มทั้งสองข้างสุดน่ารักนั่นมาหาผม
โอ๊ยแม่จ๋าใจหนูสั่นระดับ 10 ริกเตอร์!! TwT
"ยะ..ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ ///// "
"ในรูปก็ว่าน่ารักแล้ว แต่ตัวจริงน่ารักกว่าในรูปอีกนะครับคุณไอดี"
"อ่า..อื้อขอบคุณนะ คุณเองก็หล่อมากๆเลย"
"ดีใจจังที่คุณพูดแบบนั้น นี่ผมใช้เวลาเลือกชุดนี้นานมากเลยนะ ฮ่าๆๆ ผมขอโทษนะครับที่มาช้าไปหน่อย หาที่จอดรถไม่ได้เลยครับ เอ้อจริงด้วย! ตะกี้ก่อนเดินมาหาคุณ ผมถ่ายรูปคุณไว้ด้วยนะ นี่ไง"
" กำลังยืนมึนเลยคุณ ฮ่าๆๆ "
"โอ๊ยคุณอย่ามาล้อเราน้าา ก็คุณนั่นแหละมาช้า มึนไปหมดเลย"
"ขอโทษคร๊าบบ แต่..ตอนคุณยืนมึนๆนี่โคตรน่ารักเลยนะ"
"///// อะ...อะไรเล่าคุณ นี่ๆผะ..ผมว่าเราเข้าไปข้างในกันเถอะ เดี่ยวโต๊ะจะเต็มเอานะ"
"โอเคๆ สงสัยข้างนอกมันจะร้อนเนอะ คนแถวนี้แก้มแดงเป็นมะเขือเทศแล้วอ่ะ"
"คุณ!! /////////!! "
"โอ๋ๆ ฮ่าๆๆ โอเคๆไปกัน ผมอยากลองชิมเค้กที่วันนั้นคุณรีวิวแล้วเนี่ย"
"อร่อยมากขอบอก งั้นก็รีบเข้าดิคุณ ไปกัน"
"เดี๋ยวดิคุณ...ขอตกลงอะไรก่อนได้ป่ะ?"
"ตกลงอะไรอ่ะ?"
"ถ้าเข้าไปกินแล้วเค้กมันอร่อยจริง...กินเสร็จแล้วคุณไปดูหนังกับผมนะ.." เมื่อเขาพูดจบแก้มขาวๆของเขาก็ค่อยๆขึ้นสีเป็นสีแดง ตอนนี้เขาดูลุ้นกับคำตอบของเขามาก ฮ่ะๆๆน่ารัก
"อื้อ เอาดิ แต่ตอนนี้รีบเข้าข้างในเถอะคุณ คนแถวนี้สงสัยจะร้อนเหมือนกัน แดงทั้งหน้าแล่ว"
เมื่อผมพูดจบ ชายตรงหน้าของผมก็รีบยกมือขึ้นถูๆๆแก้มของเขา เพื่อหวังให้ไอ้สีแดงๆมันลดลง ดูยังไงก็ปฎิเสธไม่ได้ว่าผู้ชายคนนี้น่ารักจริงๆ..
ยินดีที่ได้รู้จักจริงๆนะครับคุณ :)
-------------------------------------------------------------------------------------------------
ความแบบพล็อตแวบเข้าหัวมาอีกแล้วบนสองแถวที่เดิม 55555
ตอนจบอาจจะห้วนๆแปลกๆไปหน่อยต้องขอโทษด้วยน้าแหะๆ
แต่ยังไงก็หวังว่าทุกคนจะชอบกันนะคะ ^^
อ่านจบแล้วมาให้กำลังใจและร่วมหวีดกับเค้าได้ทั้งในคอมเม้นและ
คุณผู้อ่านทุกคนคือกำลังใจสำคัญของเรานะคะ // กอด
ปล. ฟิคเรื่องนี้ถือเป็นฟิคแก้บนเรื่องที่หนึ่ง
-------------------------------------------------------------------------------------------------
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in