Source: https://my.w.tt/XkbGPoAl3U—




ปาร์ค แชยอง


การโยนตัวและเกลือกกลิ้งบนเตียง ไม่ได้ช่วยให้ฉันนอนหลับเลย และนี่มันก็ตีสองครึ่งแล้วแต่ฉันโคตรนอนไม่หลับ ฉันมีเรียนและฉันจะต้องตื่นขึ้นตอนตีห้า 


"ให้ตายสิ ช่วยไม่ได้"


ฉันตื่นขึ้น โดยไม่ทุกข์ร้อนว่าสวมใส่แค่เสื้อเชิ้ตสีขาวขนาดใหญ่ ไม่มีชุดชั้นในและกางเกงชั้นใน


ฉันต้องการดื่มนม เพื่อทำให้ฉันรู้สึกง่วงนอน


"ห่ารากเอ้ย!"


นมหมดซะแล้ว


"เจนนี่โคตรคิมแม่งทำผิดมหันต์"


ดังนั้นฉันจึงเริ่มขุดคุ้ยตู้เย็นอีกครั้งเพื่อค้นหานมช็อกโกแลต แต่ก็ไม่เจออะไรเลย



"พระเจ้า ไม่จีซูก็ลิซ่าล่ะนะ เชี่ย"


ฉันถอนหายใจขณะที่ฉันนั่งดื่มน้ำแทน หลังจากดื่มเสร็จฉันก็มุ่งหน้าไปที่ห้องของฉัน แต่แล้วฉันก็ได้ยินเสียงประตูห้องของลิซ่าซึ่งอยู่ข้างๆฉันเปิดมา


"เธอกำลังหานมอยู่ใช่ไหม?" ฉันมองเธอ มากกว่าที่ฉันจ้องมองเธอที่ฉันหมายถึง


"ฉันกำลังจะเอานมช็อคโกแลตให้เธอ แต่ฉันเปลี่ยนใจละ ราตรีสวัสดิ์นะแชงกี้"


เธอกำลังจะปิดประตูตอนฉันเรียกเธออีกครั้ง


"ลิซ่าเดี๋ยวนะ ขอโทษนะ โอเคตอนนี้นมของฉันอยู่ที่ไหน"


"อยู่ที่นี่ล่ะ ไปรับโทรศัพท์ก่อนสิ"


"ทำไม?"


"โทรศัพท์ของฉันแบตหมดแล้ว เพราะงั้นจะใช้โทรศัพท์ของเธอเพื่อตั้งปลุกนะ"


"ได้เลย แปบนะ"


"ฉันจะรอนี่นะ"


ฉันเข้าไปในห้องของฉันและคว้าโทรศัพท์ของฉัน แต่แล้วฉันเห็นตัวเองในกระจกและลังเลว่าฉันควรเอากางเกงขาสั้นมาดีหรือไม่?


"ไม่นะ เธอไม่ได้สวมชุดชั้นในและสวมแค่เสื้อกล้ามหลวมๆ เธอเอาชุดชั้นในคู่กับกางเกงขาสั้นๆของเธอมาด้วยสิ ถึงเป็นแค่ลิซ่าก็เถอะ"


ฉันเดินไปที่ประตูเพื่อดูลิซ่านิ่งๆ ยืนอยู่ตรงนั้น


"เฮ้ฉันเข้าใจแล้ว"


"โอเคเธอกำลังเข้ามานอนในห้องของฉัน"


"ฉันรู้ เธอไม่จำเป็นต้องบอกฉันหรอก"


"ฉันคิดว่าเธอโง่ที่ไม่รู้ว่าตอนฉันบอกให้ไปรับโทรศัพท์ หมายความว่าเธอจะเข้ามานอนในห้องของฉัน"


"บอกฉันว่านั่นแปลว่าเธอคืองี่เง่า"


เราหัวเราะขณะที่เข้ามาในห้องของเธอ


"เบาๆหน่อยดิ ยัยพวกชะนี!" เจนนี่ตะโกน


"เงียบโว้ยมนุษย์!" ตามด้วยจีซู


เราพยายามที่จะลดเสียงลงเล็กน้อยดังนั้นการหัวเราะแค่เพียงเสียงคิกคัก


ฉันกระโดดขึ้นไปบนเตียงของเธอและกลิ่นที่น่าทึ่งของเธอโจมตีจมูกของฉัน เธอมีกลิ่นแรงมากฉันสาบานได้เลย


ฉันหันหลังกลับและเห็นเธอได้เอานมออกมาจากลิ้นชักของเธอ


"มันไม่เย็นนะ เพราะฉันเอามันไว้ที่นี่ตั้งแต่เมื่อวานนี้"


“ไม่เป็นไร ฉันไม่ได้รับอนุญาตให้ดื่มอะไรเย็นน่ะ แบบนี้ดีเลย”


เธอให้กล่องนมกับฉันแล้วขึ้นมาบนเตียงนอนข้างฉัน


ฉันดื่มนมอย่างมีความสุขและผ่านไปครึ่งกล่อง ฉันรู้สึกง่วงนอนแล้ววางนมบนโต๊ะเล็กๆและนอนกับเธอ


ด้านหลังของลิซ่ากำลังเผชิญหน้ากับฉัน ดังนั้นฉันจึงกอดเธอกลับ


"ขอบคุณสำหรับนมนะที่รัก" ฉันกระซิบเบาๆ บนต้นคอของเธอ ฉันรู้สึกถึงการเคลื่อนไหวของเธอและตอนนี้เธอกำลังเผชิญหน้ากับฉัน เธอกอดฉันกลับมา


"ฉันทำอย่างนั้นโดยเจตนา"


"มีจุดประสงค์อะไรเหรอ?"


"เธอเป็นชิปมังค์ที่บื้อจริงๆ"


"ลิซ่าบอกมาเถอะ"


"ฉันตั้งใจเก็บนมไว้ที่ลิ้นชัก ถ้าเธอนอนไม่หลับฉันก็จะเอาให้เธอไง จากนั้นเธอก็จะนอนที่นี่"


จากนั้นลิซ่าก็จูบจมูกของฉัน


"ทำไมเธอทำแบบนั้น?"


"ฉันคิดถึงเธอ"


เธอจูบหน้าผากฉัน


"เราอยู่ในหอพักเดียวกันนะที่รัก"


"ฉันไม่รู้ ฉันอาจจะรักเธอมาก จนฉันยังคิดถึงเธอ แม้ว่าเราจะอยู่ในหอพักเดียวก็ตาม"


จากนั้นเธอก็จูบหน้าผากฉันอีกครั้ง เธอกอดฉันแน่นและใบหน้าของเราห่างออกไปเพียงไม่กี่นิ้ว


"ฉันคิดถึงเธอมากที่รัก แม้โรงเรียนแยกเราออกจากกัน"


จากนั้นลิซ่ามุ่ย เธอน่ารักเกินไป สาบานกับพระเจ้าว่าเธอน่ารักมากเลย


"ฉันรักเธอที่รัก"


ลิซ่าพูดและจูบฉันที่ริมฝีปาก ฉันจูบกลับ รู้สึกถึงรอยยิ้มของเธอในห้อง


"ฉันรักเธอเหมือนกัน ลิซ่า"


จากนั้นเธอยิ้มให้ฉันอย่างหอมหวาน ทันใดนั้นลิซ่าก็จูบหน้าผากฉันอีกครั้ง


"ฉันนอนไม่หลับเลย" ฉันพูดแล้วก็มองดวงตาเธอ


"หลังจากดื่มนม เธอก็ยังนอนไม่หลับเหรอ?"


"ไม่ หลังจากเธอกลายเป็นคู่รักน่ะที่รัก ฉันก็ยังนอนไม่หลับ"


"ทำไม?"


“มันไม่ได้ช่วยเลย มันทำให้ฉันยิ่งตื่นขึ้นมาและสิ่งที่ฉันต้องการทำคือกอดเธอ"


"ไม่เป็นปัญหา ฉันต้องการกอดชิปมังค์ที่น่ารักของฉันด้วย"

เราหัวเราะคิกคักและเริ่มไปอาบน้ำกัน กอดก่ายและกระซิบหวานหูกันและกัน


ฉันลืมบอกทุกคนว่าฉันคือปาร์คแชยองและลิซ่า มโนบาล แฟนสาวของฉัน มันไม่ชัดเจนใช่มั้ย?






END