เขียนโดย Lin Yan

แปลโดย 永盛 (หย่งเซิง)

ราคาปก 700 บาท (เล่มละ 350 บาท)

ขอจัดหมวดนิยายเรื่องนี้เข้าไว้ว่าเป็น PWP ฉบับยุทธภพจีน ๆ มันแซ่บ มันเอ็นซีทุกตอน มีทั้งหมด 21 บท ก็ว่ามีเอ็นซี 20 บทค่ะคุณ -////-

อะแฮ่ม สปอยล์เนื้อหาเลยละกัน

นายเอกของเราชื่อเฉิงม่อค่ะ เป็นประมุขแห่งสมาพันธ์ยุทธภพคนปัจจุบัน หล่อเหลา เป็นมิตร และอบอุ่น ฝึกวิชาตัดสุริยัน กล่าวได้ว่าวรยุทธ์กล้าแข็งมากค่ะ แต่จุดอ่อนของวิชานี้คือเมื่อดื่มเลือดบุรุษเข้าไป ร่างกายจะตกเป็นฝ่ายยอมเจ้าของเลือดคนนั้น เรียกว่าเป็นการสร้างพันธะโลหิต โดยที่สามีคนแรกของเฉิงม่อชื่อจื่อเซียวค่ะ เป็นนักพรตเพื่อนสนิท ที่เฉิงม่อเราช่วยดูดเลือดพิษออกให้ค่ะ แต่ดันเผลอกลืนเลือดจื่อเซียวไปเพราะโดนตบหลัง (โดยคนอื่น) จนสะดุ้ง

เป็นแบบนี้แล้ว เฉิงม่อเลยได้จื่อเซียวเป็นสามีคนแรกไปค่ะ ซึ่งร่างกายเฉิงม่อเนี่ยไม่สามารถปลดปล่อยได้จนกว่าจะได้รับน้ำขาวจากเจ้าของพันธะโลหิตก่อนค่ะ นายเอกเราเลยค่อนข้างทรมานเวลาร่วมรัก เพราะมีอารมณ์ร่วมทุกอย่าง แต่อยากปล่อยเลยก็ปล่อยไม่ได้ค่ะ

พล็อตเรื่องนี้ มีแกนเรื่องอยู่ที่เฉิงม่อตกอยู่ใต้พันธะโลหิต ซึ่งทำให้นายเอกเราเกิดอารมณ์เฉพาะกับเจ้าของเลือดที่กินเข้าไปค่ะ และต้องได้รับน้ำอสุจิจากอีกฝ่าย ตัวเองถึงจะปลดปล่อยได้ จากนั้นทั้งห้าคนจึงร่วมเดินทางตามหาวิธีแก้ไขให้นายเอกค่ะ ซึ่งสามีทั้งสี่คนของนายเอกก็คือคนที่นายเอกกินเลือดเข้าไปน่ะเอง

จื่อเซียว ผัวหนึ่ง เป็นคนหน้าตาย นิ่งมากค่ะ แต่เฉิงม่อผูกพันมากที่สุด เป็น promising candidate ที่สุดเลยเมื่ออ่านไป เพราะเฉิงม่อจะวางใจจื่อเซียวที่สุดค่ะ แล้วก็โหยหาจื่อเซียวด้วย แต่ถ้ากับคนอื่นคนเขียนไม่ได้บรรยายว่าเฉิงม่อโหยหาเลยค่ะ

ซูฉางฮว๋า ผัวสอง คนนี้เป็นประะมุขพรรคมาร เจอกันเพราะ เฉิงม่อโดนพระเส้าหลินขอร้องให้แจ้งต่อชาวยุทธภพในการตามล่านิกายพรรคมารนี้ เนื่องจากศิษย์พรรคมารไปล่อลวงบุรุษเพศให้ร่วมสังวาสด้วยจนตายไปหลายคนค่ะ แต่จริง ๆ พรรคมารนี้รวบรวมผู้หญิงที่โดนผู้ชายทอดทิ้ง ทำร้าย แล้วตัวผู้หญิงก็กลับไปแก้แค้นค่ะ จะบอกว่าคนตายเองก็ไม่ได้บริสุทธิ์นัก เพราะถูกเหยื่อที่ตัวเองเคยทำร้ายตามกลับมาแก้แค้น ส่วนตัวเราแอบชอบซูฉางฮว๋าค่ะ เพราะรักนายเอกแบบเสียสละ แล้วก็อ่อนโยนกับนายเอกของเราที่สุดเลย ฉางฮว๋าเป็นคนค้นพบว่าที่แท้พันธะโลหิตของนายเอกเราเกิดจากกู่ราคะ แก้ได้โดยการฆ่ากู่ราชาค่ะ ซึ่งในตอนท้าย ซูฉางฮว๋าเลือกที่จะโกหกนายเอกของเรา แล้วไปตามฆ่ากู่ราชาตามลำพังโดยแลกชีวิตค่ะ กะจะตายพร้อมกู่ไปเพื่อให้นายเอกเราหลุดพ้นจากกู่ราคะ

ฮุ่ยจี้ ผัวสาม คนนี้ให้ไวป์แบบคนหล่อ เถื่อน แมน ๆ และรุนแรงกับนายเอกของเราที่สุดค่ะ เดิมเป็นอดีตศิษย์วัดเส้าหลินที่เก่งมากกกกก แต่ฝึกวิชานอกรีตทำให้โดนจับขังอยู่ในถ้ำ ตัวเฉิงม่อกับฮุ่ยจี้เคยรู้จักกันตอนเด็กอยู่แล้วค่ะ เจอกันในถ้ำครั้งแรกเฉิงม่อก็โดนกอดเลย(แบบค่อนข้างรุนแรง) เวลาถึงฉากฮุ่ยจี้กับเฉิงม่อเราอ่านแล้วเขิน ๆ นะคะ แต่ก็สงสารนายเอกด้วย ตัวช้ำไปหมดแล้ว

ฉินฟางชวน ผัวสี่ คนนี้เป็นหมอเทวดาร่างกายอ่อนแอเนื่องจากในกายมีกู่ปิงหรงค่ะ หมอนี่โผล่มาท้ายเล่มหนึ่งแล้ว ซึ่งนิสัยไม่น่าคบสุด ๆ เนื่องจากหยิ่งและไม่แคร์โลก ไม่สนในใครค่ะ ครั้งแรกที่มีอะไรกับนายเอกก็เพราะต้องการจะให้ร่างกายนายเอกดูดซับพิษจากกู่ปิงหรงของตัวเอง แต่สุดท้ายก็ได้ร่วมออกเดินทางไปตามหาไข่มุกสี่เม็ด เพื่อเป็นกุญแจนำไปสู่การฆ่ากู่ราชาค่ะ พอเล่มสองเริ่มมีความผูกพันกับนายเอกเรา นางมีบทน้อยใจว่าทำไมนายเอกเราไม่ไว้ใจนางมั่ง พยายามแสดงทุกอย่างให้นายเอกเห็นว่าฉันก็ชอบเธอนะ ทำได้ทุกอย่างให้เธอเหมือนคนอื่น ซึ่งบทบาทฉินฟางชวนในเล่มสองนี่บทบาทเยอะเลยค่ะ

ส่วนตอนจบ ก็คือเฉิงม่อได้รับเลือดจากหัวใจกู่ราชา ทำให้กู่ราคะออกจากร่างแล้ว ไม่จำเป็นต้องรับอสุจิจากใครอีกแล้วค่ะ แต่บทสรุปด้านความสัมพันธ์ ดูเหมือนว่าคนเขียนจะให้มโนไปต่อเอง เพราะไม่ได้จบว่าเป็นยังไงนะ แต่หลังถอนพิษกู่ก็มีฉากนายเอกนอนกับซูฉางฮว๋า ฉินฟางชวน จื่อเซียว และตบท้ายด้วยการขึ้นม้าไปกับฮุ่ยจี้ค่ะ ถ้าให้มโนต่อเราว่าเค้าคงคบกันแบบห้าคน แต่ไม่ได้ฮาเร็มอะ ผลัดคิวกันไปว่าตอนไหนใครจะได้นายเอกไปกอดค่ะ ถถถถ

ถ้าให้เราวิเคราะห์นะ อ่านแล้วเรารู้สึกว่าเฉิงม่อรักจื่อเซียวค่ะ แบบทั้งผูกพัน และตัดไม่ได้แน่ ๆ  ส่วนกับซูฉางฮว๋าเป็นความรู้สึกดีที่ถูกรักและเป็นหนี้บุญคุณด้วยค่ะ ดังนั้นจึงเชื่อใจ กับฮุ่ยจี้คือความผูกพันสมัยเด็กและเป็นห่วง กับฉินฟางชวนคือรู้สึกใจอ่อนและสงสารนิด ๆ รับรู้ความหวังดีและความรักของอีกฝ่ายค่ะ 

สรุปคือเฉิงม่อของเราเนี่ย อบอุ่น อ่อนโยน และขี้โลเลด้วย แต่ทุกคนรักนางค่ะ เพราะเราอ่านแล้วก็ชอบนายเอกนะ คือแมน ๆ แต่อ่อนโยนง่ะ ไม่เคยโกรธใครเลยค่ะ และน่าสงสารด้วย เพราะผัวสองสามสี่ที่ได้มาเนี่ย จริง ๆ นางไม่ได้เต็มใจนะคะ บอกได้เลยว่ามันคือการข่มขืนค่ะ แต่สุดท้ายก็รักทุกคนนะ เพราะทุกคนก็ให้ความรักเฉิงม่อค่ะ 

เอาเป็นว่าเรื่องนี้มีเพื่อความบันเทิงสายแซ่บเท่านั้น โดยมีพล็อตยุทธภพเพื่อแก่นสารของเรื่องค่ะ -////-

เหตุผล มันคือพอร์นที่มีพล็อตไม่น่าเกลียดค่ะ อ่านเพลินและสนุกดีค่ะ แล้วก็เราชอบที่นายเอกหล่อเข้มแข็งด้วย การแปลอ่านไม่ติดขัดค่ะ แต่มีช่วงท้ายเล่มสองที่เฉื่อย ๆ เราอ่านแล้วง่วง ๆ ก็เลยขอหักคะแนนไปหน่อย