ใคร ๆ ต่างก็รู้ดีว่ากรุงเทพฯ เมืองเทพสร้างนี้สามารถเนรมิตทุกสิ่งอย่างที่ทุกคนนึกต้องการได้ หากแต่สิ่งหนึ่งที่เทพเจ้าแห่งกรุงเทพฯ เนรมิตมาไม่ได้คือยารักษาไวรัส Covid-19 ที่เราหวาดกลัวในช่วงนี้ รถราที่เคยติดเกือบตาย ณ สี่แยกไฟแดงหนึ่งแห่งอโศก รถไฟฟ้าคุณภาพแย่แต่มีผู้คนอัดแน่นช่วงเวลาเร่งด่วนเสมอ ห้างสรรพสินค้าโก้หรูใจกลางเมืองที่คลาคล่ำไปด้วยคนไทยและเทศ บัดนี้ ไร้ผู้คน ห้างไม่มีคนเดิน รถไม่ติด (หรืออาจจะติดบ้างบางที) ของขายหมดเพราะคนซื้อตุน ท้องถนนมีแต่พนักงานส่งอาหารหลากหลายบริษัท เมืองเทพสร้างเงียบเหงาเสียแล้ว ด้วยเคอร์ฟิวที่กำหนดให้กลับบ้านไม่เกินสี่ทุ่ม ยิ่งทำให้ร้านรวงต่าง ๆ ต้องปรับตัวขนานใหญ่ เซเว่นอีเลฟเว่นก็ต้องปิดสี่ทุ่ม ยอดขาดรายต่าง ๆ ตกฮวบฮาบ ผู้คนตกงานมากมาย ไม่มีจะกิน ได้แต่พร่ำเพ้อตัดพ้อว่าแต่ละวันจะมีชีวิตผ่านไปได้ไหมหนอ ชีวิตน้อย ๆ ที่ลำบากอยู่แล้ว กลับลำบากยิ่งกว่าเดิม เหมือนฟ้ายังไม่สะใจพอ แต่กับบางคนโรคระบาดโควิด 19 ไม่ได้ส่งผลกระทบอะไรกับชีวิตมากมายนัก เพราะมีต้นทุนชีวิตที่ดีอยู่แล้ว ....

เมื่อเร็ว ๆ นี้ มีดราม่าจากไลฟ์โค้ชผู้กองเบนซ์ เรื่องโควิดทำให้เรามีโอกาสได้ทำอะไรหลายอย่าง เพียงแต่พวกเรากระจอก ไม่ทำกันเอง... พูดมาได้นะ ช่างกล้า กับคนบางคนที่ชีวิตปากกัดตีนถีบอยู่แล้ว หากเขาหยุดงานแล้วจะเอาเงินจากที่ไหนมาใช้ชีวิต พวกเขาไม่ได้กระจอก พวกเขาแค่ไม่ได้เกิดมามีเท่าคุณ แล้วคุณเป็นใครหรือถึงกล้าชี้นิ้วสั่งว่าใครควรใช้ชีวิตแบบไหน อนิจจาโลกหมุนรอบตัวเองฉันใด ผู้กองเบนซ์ก็ฉันนั้น 

เหตุการณ์จะล่วงเลยเป็นอย่างไรเราไม่รู้ จำนวนผู้ติดเชื้อก็ไม่แน่ชัด เอาแน่เอานอนอะไรก็ไม่ได้ ร้าบานไม่มีมาตรการวางแผนอยางจริงจัง นึกอยากให้ทำอะไรก็บอกมาปุบปับ เฮ้ย นี่ทั้งประเทศนะโว้ย 

ผู้คนทั่วโลกต่างปลอบใจตัวเองว่าเดี๋ยวเหตุการณ์ร้ายนี้คงผ่านพ้นไปอีกไม่ช้า สถานการณ์เหมือนจะดีขึ้นเรื่อย ๆ จำนวนผู้ติดเชื้อในประเทศต่าง ๆ ลดน้อยลง คนไทยต่างมีความหวังมากขึ้นในการที่จะได้ใช้ชีวิตปกติสุข ทว่าเหมือนกับโลกในปีนี้ยังโหดร้ายไม่พอ สถานการณ์ในประเทศไทยตอนนี้กลับมาตึงเครียดอีกครั้ง เนื่ิองจากมีจำนวนผู้ติดเชื้อเพิ่มขึ้นจากบุคคลเห็นแก่ตัว

การท่องเที่ยว ที่กำลังกลับมาดีขึ้นพังยวบอย่างไม่ต้องสงสัย คนแห่ยกเลิกจองเที่ยวบิน ที่พัก เงินหยุดสะพัด... ต่อให้มีโครงการเราเที่ยวด้วยกันอีกกี่ครั้งจากรัฐบาลก็คงไม่ช่วยอะไร

ข้าพเจ้ารอวันที่ประเทศไทยจะสามารถคิดค้นหรือพัฒนาอะไรสักอย่างมาต้านเชื่อไวรัสร้ายนี้ได้ทุก ๆวัน คอนอ่านข่าวติดตามอยู่เสมอ วันแล้ววันเล่า คอยแล้วคอยเล่า ในที่สุดวันที่ข้าพเจ้ารอคอยก็มาถึง วันที่นักวิจัยประเทศไทยสามารถคิดค้นวัคซีนต้านไวรัสโควิดได้ แต่ซ้ำร้าย รัฐบาลไม่ให้ทุนสนับสนุนและไม่สนใจ จนเหล่านักวิจัยต้องเร่ออกมาขอรับบริจาคเงินจากประชาชนคนละ 500 บาท สิ่งนี้ทำให้เกิดคำถามว่ารัฐบาลกำลังทำอะไรอยู่ หรือต้องการให้คนอยู่กันเองตามอัตตภาพแล้วตัวเองใช้ชีวิตหรูหราอย่างกับราชาในประเทศห่างไกล... เหมือนดั่งกำจัดเพื่อนร่วมโลก แบ่งแยกชนชั้น

เคยเห็นหมาจนตรอกไหม ว่าท้ายที่สุดแล้วมันเป็นอย่างไร