Day 1


เช้าวันที่หนึ่งของเดือนธันวาคม หิมะแรกของฤดูหนาวปีนี้เริ่มตกตอนตีห้า
มาร์คลืมตาตื่นขึ้นท่ามกลางความมืด แสงไฟสลัวจากเสาไฟฟ้าลอดผ่านหน้าต่าง อากาศในห้องหนาวกว่าตอนเข้านอนมากจนหลับต่อไม่ไหว
แม้จะสอดกายอยู่ใต้ผ้านวม และถูกสวมกอด-- แผ่นหลังเปลือยเปล่าแนบชิดกับอกขาวของคิมโดยอง ไม่ช่วยให้อบอุ่นเลยแม้แต่น้อย

เด็กหนุ่มตัดสินใจขยับตัวออกจากเตียงอย่างเชื่องช้า หวังจะไปหาเสื้อผ้าอุ่นๆมาใส่
แต่ก็เหมือนทุกครั้ง ที่คิมโดยองสามารถกักตัวเขาไว้ในอ้อมแขนขาวเนียน ไม่สามารถขยับตัวไปไหนได้

"อื้ออ มาร์คค"เสียงครือในลำคอแสดงถึงความไม่พอใจ แม้อีกฝ่ายจะยังตกอยู่ในนิทรา ก็ยังจะสามารถกักขังตัวเขาไว้ได้

มาร์คตัดสินนอนนิ่งอยู่เช่นนั้น ดวงตาทอดมองไปยังหน้าต่างพื้นที่ส่วนไม่ถูกผ้าม่านบดบัง
หิมะกำลังโปรยปรายลงมาอย่างไม่เร่งรีบ
เขากระพริบตาหนึ่งครั้ง เสียงครือในลำคอของอีกฝ่ายเงียบลง ร่างกายเขาถูกกอดรัดแน่นขึ้น

อีกหนึ่งชั่วโมงถึงจะเช้า


.
เมื่อเดินออกมานอกห้องนอน ก็พบพี่แทยงยืนชงกาแฟอยู่ในห้องครัว
เสียงผู้ประกาศข่าวดังปะปนเสียงกระจกสั่นเพราะลมพายุภายนอก มาร์คตัดสินใจเดินกลับเข้าไปใส่ถุงเท้าอีกชั้นให้ตนเอง

พอเดินออกมาอีกครั้ง ก็พบอาหารเช้าอย่างง่ายวางอยู่บนโต๊ะทานอาหาร

"พี่โดยองอาบน้ำอยู่ฮะ" มาร์คพูดพลางเดินไปนั่งลงบนเก้าอี้ ตัดสินใจว่าจะกินไส้กรอกให้หมดก่อนแล้วค่อยกินไข่กับขนมปัง
แทยงผงกหัวเป็นเชิงบอกว่ารับรู้เรียบร้อย ก่อนจะเดินเข้าไปในห้องนอนที่เขาเพิ่งเดินออกมาเมื่อสักครู่

มาร์คทอดสายตามองไปยังโทรทัศน์ พอจับใจความได้ว่าต่อจากนี้อากาศจะยังเย็นลงได้อีก

ไม่นานนัก คิมโดยองก็เดินออกมาจากห้องนอน เขาอยู่ในชุดสูทเต็มยศอย่างเรียบร้อย ,ใบหน้าประดับรอยยิ้มส่งตรงมายังคนบนโต๊ะอาหาร
เขาบอกอรุณสวัสดิ์มาร์คบนเตียงไปแล้ว จึงไม่จำเป็นต้องพูดอะไรอีก

"เมื่อคืนนี้มาร์คก็คิดเท่าเดิมเนาะ" ทิ้งตัวลงบนเก้าอี้ คว้ากาแฟจากมือของพี่แทยง ไม่พูดพร่ำทำเพลงมากมาย ชายหนุ่มหยิบกระเป๋าสตางค์พร้อมยื่นเงินให้เด็กหนุ่มผู้นั่งอยู่ก่อนแล้ว
มาร์คยื่นมือออกไปเพื่อรับเงินตามข้อตกลงของพวกเขา-- ก่อนที่โดยองจะชักมือกลับไป
"อ๊ะๆ เมื่อคืนนี้แทยงเองก็เอาด้วยนี่นา สองคน คิดชาร์จเพิ่มเท่าไหร่อ่ะ"

มาร์คสูดลมหายใจเข้าลึกๆ รู้สึกหน้าชาไปหมดเมื่อคิดถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น

"บอกราคามาซี่"
คิมโดยองส่งสายตากลมโตสีดำมาทางเขา มือเท้าคาง ดวงตานั้นมีความสงสัยใคร่รู้ราวกระต่ายช่างสงสัย
แต่ริมฝีปากกลับยกยิ้มน้อยๆ-- ปานกำลังเยาะเย้ย

"...สองเท่า จากปกติครับ"

คิมโดยองยกยิ้มจนตาหยี แบงค์ใหญ่หลายใบถูกยื่นมาให้เขา
"วันนี้ตื่นมาตอนเช้าก็ได้ดูหิมะแรกกับมาร์คเลยล่ะ, โรแมนติกเนาะ"

มาร์ครับเงินมากำแน่น พยายามจะเค้นเสียงตอบอีกฝ่าย สุดท้ายก็ทำได้เพียงพยักหน้า


หิมะเริ่มตกในวันที่หนึ่งของเดือนธันวาคม
อากาศจะยังสามารถหนาวได้ยิ่งกว่านี้