ชื่อของเขาคือแฮร์รี่ เจมส์ พอตเตอร์ และเขาเป็นวีล่า — โอ้ เขาหมายถึง เขาเป็นลูกครึ่งวีล่าต่างหาก
เขาอาศัยอยู่ในโลกที่ทุกสิ่งในเทพนิยายมีอยู่จริง เวทมนต์ พ่อมด ภูติ หรือกระทั่งปีศาจ ใครจะไปรู้ว่าทุกสิ่งทุกอย่างที่ดูเพ้อฝันในหนังสือกล่อมเด็กมีตัวตนอยู่จริง และพวกเขาเหล่านั้นอาศัยปะปนอยู่ร่วมกับมนุษย์อย่างแนบเนียน
ครอบครัวพอตเตอร์ของเขาก็เป็นเช่นนั้น คุณพ่อของเขาเป็นภูติชั้นสูง ส่วนคุณแม่ของเขาเป็นมนุษย์ เรื่องราวความรักน้ำเน่าที่คุณพ่อเล่าให้เขาฟังตั้งแต่จำความได้ยังคงฝังติดอยู่ในหัว คุณพ่อเล่าว่าในช่วงอายุหนึ่งวีล่าจะรู้ว่าใครคือคู่ของตัวเอง วีล่าจะได้ยินเสียงดวงดาวเพรียกหาและจากนั้นไม่นานเนื้อคู่ของวีล่าก็จะปรากฏตัวขึ้นมา
เรื่องราวของคุณพ่อคุณแม่ก็เป็นเช่นนั้น คุณพ่อบอกว่าถึงวีล่าจะถูกกำหนดเนื้อคู่มาให้ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าวีล่าจะครองคู่กับคนอื่นไม่ได้ เพียงแต่หากได้ครองคู่กับเนื้อคู่ของตนเองอะไร ๆ มันจะราบรื่นมากกว่าเท่านั้น
คุณพ่อยังเล่าอีกว่าการถูกดวงดาวเพรียกหามันก็คล้าย ๆ กับการมียายแก่น่ารำคาญมาร้องคร่ำครวญใส่ เขาไม่จำเป็นต้องฟังเสียงนั้นก็ได้ถ้าหากทนได้น่ะนะ แต่คุณพ่อของเขาทนรำคาญไม่ไหวจึงจำใจฟังคำทำนายถึงรูปลักษณ์ และสถานที่ที่เนื้อคู่ปรากฏตัว คุณพ่อบอกว่าเคยพยายามหลีกเลี่ยงการถูกจับคู่นั่นแล้วแต่ทว่าทำไม่สำเร็จ
คุณแม่ก็มาปรากฏตัวอยู่ตรงหน้าอยู่ดี
และในวินาทีแรกที่ได้สบตา คุณพ่อก็รู้เลยว่าผู้หญิงคนนี้คือคนที่ถูกสร้างมาเพื่อตนเอง แฮร์รี่ลอบกลอกตาทุกครั้งที่คุณพ่อเล่าถึงตรงนี้ คุณพ่อทำท่าเหมือนไม่อยากถูกจับคู่เต็มประดา สุดท้ายแล้วพอได้สบตากับคุณแม่ ตัวเองก็ตกหลุมรักจนถอนตัวไม่ขึ้น
เขาไม่เชื่อเรื่องเนื้อคู่อะไรนี่หรอก มันฟังดูฝันหวานจนเกินไป
คืนหนึ่งเขาแวะเข้าไปในป่าเพื่อปลอบประโลมต้นไม้ใหญ่ที่ป่วยเต็มทน มันสูงใหญ่ แก่ชรา แม้ใบไม้ผลิเต็มต้น ทว่ามันป่วยหนักมาก ภายในของมันถูกกัดกินจากคำสาปร้ายจนแทบจะกลวงโบ๋
ณ ลานโล่งซึ่งแบ่งแยกเขตป่าระหว่างพวกพ่อมดกับมนุษย์ เขาร้องเพลงให้กับมัน ในคืนจันทร์เต็มดวงครึ่งวีล่าอย่างเขาจะเผยโฉมที่แท้จริง บทเพลงของเขาคือเวทมนต์และสายฝนที่ค่อย ๆ โปรยปรายนั้นช่วยชำระล้างคำสาป
มันอาจไม่ใช่เวทมนต์ที่แข็งแกร่งจนสามารถทำลายคำสาปได้ แต่อย่างน้อยความเย็นชุ่มฉ่ำของสายฝนก็ช่วยปลอมประโลมต้นไม้ต้นนั้นไม่ให้มันยอมแพ้ต่อการถูกทำลาย เขายื่นมือสัมผัสเปลือกไม้แตกลอก มันแข็งกระด้างแต่กลับบอบบางเหลือเกิน เขาสนทนากับมัน
ผมคงช่วยคุณได้เท่านี้ เขากระซิบในใจ
ต้นไม้ใหญ่สั่นไหวคล้ายโต้ตอบ หยาดน้ำจากฟ้าทำให้มันรู้สึกดี มันแก่มากแล้วและมันเหนื่อยเหลือเกิน ต้นไม้ชราหยุดขยับปลายใบไม้เมื่อมันสัมผัสได้ถึงตัวตนของใครอีกคนที่ไม่ควรย่างกรายออกมาจากเขตพื้นที่ของตัวเอง และนั่นทำให้ครึ่งวีล่ารับรู้ถึงตัวตนอีกฝ่ายเช่นกัน
แฮร์รี่ เจมส์ พอตเตอร์หันไปมองคนมาใหม่ เขาตกใจเพราะไม่คิดว่าวอร์ล็อคหัวโบราณพวกนั้นจะกล้าก้าวขาออกมาจากพื้นที่ของตัวเอง เขาเคยได้ยินเรื่องเล่าเกี่ยวกับพ่อมดผู้ใช้เวทมนต์ในทางไม่ดีที่อยู่อีกฟากหนึ่งของป่าอยู่บ้าง แต่ไม่คิดว่าจะได้พบเข้าในสักวัน
อีกฝ่ายมองเขาเหมือนคนใกล้จะตาย เขารู้ว่ารูปโฉมของวีล่ามีอำนาจสั่นคลอนหัวใจบุรุษ แม้จะเป็นวอร์ล็อคหัวโบราณแต่ก็ดูเหมือนจะพ่ายแพ้ต่อเสน่ห์ของเขาในที่สุด เขาหันหลัง แปลงกายเป็นนกแล้วบินกลับป่าฝั่งของตนเอง
ดวงตาสีซีดของอีกฝ่ายยังคงฝังอยู่ในความทรงจำของเขา มันไหววูบและร้อนแรง
แฮร์รี่ประหลาดใจกับแววตาเช่นนั้น และเขาประหลาดใจมากกว่าเดิมเมื่อเงยหน้ามองท้องฟ้าฝ่าเม็ดฝน ดวงดาวดวงหนึ่งส่องประกายระยิบระยับ มันส่งเสียงเรียกเขาในจิตสำนึก
หนุ่มน้อยเอ๋ยหนุ่มน้อย ครึ่งวีล่าผู้งดงาม
รู้สึกหรือเปล่า... ถึงตัวตนเนื้อคู่ของเจ้า
คนผู้นั้น เขาปรากฏตัวต่อหน้าเจ้าแล้ว
และเขาจะปรากฏตัวขึ้นอีกครั้ง เพื่อตามหาเจ้า
ครึ่งวีล่าในร่างนกพิราบรู้ตัวแล้ว วอร์ล็อคนั่นเป็นเนื้อคู่ของเขา
TBC.
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in