หลังจากกินข้าวกลางวันเสร็จก็ร่ำลาพี่หนุ่มและพี่อุ้ม ก่อนออกมาผมตั้งใจว่าจะลองนำความเข้าใจเกี่ยวกับความรู้สึกตัวนี้มาใช้ที่บ้าน แต่พอเดินออกมาจากประตูบ้านพี่หนุ่มแดดค่อนข้างร้อนใจก็พาลโกรธตัวเองที่ไม่ได้หยิบหมวกติดมาด้วย แล้วก็คิดเรื่อยเปื่อยไปว่าจะทำอะไรดีตอนช่วงบ่ายวันนี้ จะหาแผ่น DVD หนังมานั่งดู หรือจะเล่นเกมคอมพิวเตอร์ หรือจะอ่านหนังสือต่อจากเมื่อเช้าดี ระหว่างที่คิดอยู่ก็มีเสียงเตือนจากโทรศัพท์ดังขึ้น เป็นเสียงเตือนว่ามี email เข้ามา ผมหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาแล้วเข้าโปรแกรม e-mail ก็เจอว่ามี e-mail เข้ามาใหม่ 2 ฉบับ ฉบับแรกมาจากผู้จัดการฝ่ายขายของบริษัทซอฟต์แวร์แห่งหนึ่งที่เป็นคู่ค้ากัน ผมกดเข้าไปดูรายละเอียดด้านใน เป็น e-mail ที่ส่งมาขอความช่วยเหลือให้ผม ออกใบสั่งซื้อเพื่อสั่งซื้อซอฟต์แวร์กับบริษัทเขาให้ทันภายในเดือนนี้ เพราะตัวเลขยอดขายของเขายังไม่ถึงเป้าหมาย ส่วนอีก e-mail หนึ่ง มาจากคุณประวีร์ ผมไม่ได้กดเข้าไปดูรายละเอียดด้านใน เพราะคิดว่าคงจะไม่ใช่ข่าวดี คุณประวีร์น่าจะตามเรื่องวิธีที่จะทำใหโครงการเสร็จตามหมายกำหนดเดิม ซึ่งผมก็ยังหาทางออกให้กับปัญหาของโครงการไม่ได้ จึงคิดว่าคงไม่มีประโยชน์ที่จะเข้าไปอ่านรายละเอียด

หลังจากรู้ว่าได้รับอีเมลจากคุณประวีร์ ผมตัดสินใจหยิบ DVD หนังขึ้นมาดู 1 เรื่องเพื่อเบนความสนใจไม่ให้คิดเรื่องงาน แต่ตลอดทั้งเรื่องผมเฝ้าคิดอยู่แต่ว่าจะแก้ปัญหาอย่างไรดีกับโครงการที่มีปัญหานี้ คิดวนเวียนไปมาดูหนังไม่รู้เรื่องเลย รู้สึกตัวอีกทีหนังก็จบแล้ว สรุปว่า ตลอดทั้งบ่าย ผมไม่ได้มีสติรู้สึกตัวอย่างที่ตั้งใจแม้แต่นิดเดียวเลย

ก่อนอาบน้ำผมคิดขึ้นได้ถึงความตั้งใจที่จะมีสติ หลังจากที่ทิ้งมันไว้ตั้งแต่ตอนออกจากบ้านพี่หนุ่ม ผมพยายามอาบน้ำแบบมีสติ ระลึกรู้ว่าตัวเองกำลังทำอะไรอยู่บ้าง เช่น กำลังหยิบสบู่ กำลังถูสบู่ ใช้มือหมุนก๊อกฝักบัว น้ำจากฝักบัวไหลมากระทบตัวเอง

พอออกมาจากห้องน้ำผมก็กลับเข้าสู่โหมดขาดสติเหมือนเดิม เย็นนี้มีการถ่ายทอดสดการแข่งขันฟุตบอลระหว่างทีมชาติไทยกับทีมชาติอินโดนีเซีย ผมเตรียมเครื่องดื่มพร้อมกับขนมไว้พร้อม ผมตะโกนเชียร์อยู่คนเดียวจนเสียงแทบแหบผลสุดท้ายทีมชาติไทยแพ้ไป 2 ประตู่ต่อ 3 ทำเอาผมนั่งเซ็ง พอจบเกมก็มานั่งบ่นคนเดียวว่าทำไมไม่เปลี่ยนตัวคนนั้นลงไปแทนคนโน้น ทำไมเล่นแผนแบบนี้ ทำตัวเป็นนักวิเคราะห์ฟุตบอลไปเลย ด้วยความที่ผลการแข่งขันไม่เป็นไปตามที่คาดหวัง จึงเปิดเกม FIFA เล่นเป็นทีมชาติไทย แข่งกับเครื่องที่เป็นทีมชาติอินโดนีเซีย ผลว่าผมเล่นชนะไป 5 ประตูต่อ 0 ค่อยทำให้ลดความเซ็งลงไปได้บ้าง

ก่อนนอนผมสวดมนต์ตามปกติ แต่ความคิดเรื่องบอลแพ้ยังวนเวียนมาตลอดที่สวดมนต์ แม้ว่าจะเป็นบทสวดมนต์ที่สวดเป็นประจำแต่ก็สวดวนซ้ำไปมาอยู่หลายรอบเพราะมีความคิดแทรกเข้ามาตลอด ตอนหัวถึงหมอนเพิ่งเอะใจว่าขาดสติมาตลอดตั้งแต่ดูบอล สรุปแล้วที่ตั้งใจจะมีสติให้ได้มากที่สุดตั้งแต่ตอนบ่ายที่ออกมาจากบ้านพี่หนุ่ม กลับมีสติได้แค่ตอนอาบน้ำเท่านั้นเอง การมีสติมันไม่ได้ง่ายอย่างที่คิดจริง ๆ คงเป็นเพราะความคุ้นเคยที่จะทำทุกอย่างแบบไม่มีสติมาตลอดชีวิต