สวัสดีอีกครั้งนะนาย ไม่ได้เจอกันนานมากๆเลยนะ พอดีวันนี้เรามานั่งดื่มกาแฟที่ร้าน Starbucks แล้วนั่งมองเหม่อออกไปนอกหน้าต่าง ดูวิวถนนหนทางและผู้คนเดินผ่านไปมา แล้วเราก็ดันคิดถึงนายขึ้นมาทันทีเลย เราจะไม่ถามหรอกว่านายสบายดีไหม เราจำได้ว่าวันนั้นนายเพิ่งเดินทางไปถึงสนามบิน Arlanda ที่ประเทศสวีเดน สนามบินกว้างใหญ่แต่ไม่พลุกพล่าน ผู้คนบางตาอย่างมาก เมื่อเอามาเทียบกับสนามบินสุวรรณภูมิบ้านเรา ฟิลลิ่งเหมือนกำลังเดินอยู่ในห้าง IKEA เลยแหละ เป็นสนามบินที่มีสไตล์ minimal อย่างมากๆ แล้วเมื่อต่อกับ wifi ฟรีปุ๊บพี่เมย์ที่เรียนอีโคโนเมทริกซ์อยู่ด้วยก็ดันโทรเข้ามาพอดี เหมือนเป็นเรื่องบังเอิญเอามากๆ เหมือนรู้เวลาว่าจะสามารถติดต่อได้ตอนไหน (เราจำได้ว่าพี่เขาถามแล้วว่าเครื่องจะลงตอนกี่โมงแหละนะ ฮ่าๆๆ) และแน่นอนพี่เขาโทรมาถามเรื่องโมเดลกับปัญหาที่ติดอยู่หน่อยนึง อยากจะบอกว่านายนี่แหละคือผู้สอนออนไลน์ทางไกลมาก่อนกาล ฮ่าๆๆ หลังจากนั้นนายก็เดินเล่นวนอยู่ในสนามบินไปๆมาๆ เพราะว่ามีเวลาอีกประมาณ 2 ชั่วโมงสำหรับรถไฟที่นายจองล่วงหน้าไว้ นายเดินไปเจอกาแฟร้านแห่งความทรงจำของนายกับเพื่อนๆของนาย Espresso House และก็ได้ลองใช้บัตรเดบิตจ่ายเงิน นายเดินเล่นต่อ (และแอบหลงทาง) ไปตามทางออกของสนามบิน เพื่อที่จะหาทางไปสถานีรถไฟที่จะพานายเข้าเมือง นายทั้งเหนื่อยจากการเดินทางมาหลายสิบชั่วโมงบนเครื่องบิน เดินเหมือนเป็ดไปทั่วสนามบินกับกระเป๋าสะพาย Deuter ขนาด 60 ลิตร ในที่สุดนายก้อได้นั่งพักลงหน้าทางเข้าสถานีรถไฟ ตรงนั้นมีที่นั่งพักของผู้โดยสารที่ยังไม่ถึงเวลารถไฟมา แล้วนายก็เลือกนั่งตรงที่หันหน้าออกไปมองรันเวย์ และเครื่องบินหลายลำ ผ่านกระจกใสที่รูปสี่เหลี่ยมผืนผ้าแนวตั้ง ด้านหน้าคือกลุ่มของครอบครัวที่มาพร้อมเด็กน้อยที่ซุกซนที่ปีนเก้าอี้อย่างไม่เหน็ดเหนื่อย นายนั่งมองภาพ Landscape จากสายตาของนายวันนั้น มันเลยทำให้เรานึกถึงมันอีกครั้งเหมือนกันวันนี้ ถึงแม้ว่าจะไม่ได้อยู่ที่เดียวกัน แต่เราจำได้ดีเลยว่าหลังจากที่นายจบสิ้นกับเรื่องต่างๆเบื้องหน้า นายก็ได้กลับไปโฟกัสกับความคิดของตัวเองอีกครั้ง ใบหน้าของนายอาจจะเปลี่ยนไปเล็กน้อยเมื่อคิดถึงมัน แล้วนายก็หยิบสมุดบันทึกและปากกาที่เตรียมมาพร้อมกับจดบันทึกความรู้สึกของตัวเองลงไปในนั้น เราจำไม่ได้ว่ากี่หน้า ซึ่งมันก็เหมือนกับวันนี้แหละที่เราเขียนจดหมายถึงนาย ในตอนนั้นนะ นายไม่รู้เลยว่านายจะผ่านเรื่องต่างๆไปได้อย่างไร แต่เราอยากจะบอกกับนายว่า นายผ่านมันมาได้แล้วแหละ และก็ทำได้ดีเสียด้วย ตอนนั้นเราแอบภูมิใจในตัวนายเลยนะ แต่ขอบอกกับนายไว้หน่อยแล้วกันว่า เราคิดว่ามันวนมาถึงตาของเราอีกแล้วแหละ เพื่อนๆของเราก็พูดกันแบบนั้นอยู่ แต่เราคิดว่าเราจะผ่านมันไปได้ เพราะนายยังเคยทำได้แล้วเลย เสียดายแค่ว่าปีนี้เราดันไปไหนไม่ได้ด้วย เราเลยว่าเราอาจจะตามรอยนายตอนนั้นไปแล้วกัน เผื่อว่ามันจะช่วยให้เราคิดอะไรได้บ้างแหละนะ เออ แล้วตอนนั้นนายจะมีประโยคเด็ดที่ชอบพูดอยู่เสมอๆนะ มันคืออะไรนะ ถ้าจำได้แล้วบอกเราด้วยนะ 

จาก เราคนเดิม เมื่อปี 2021