*คำหยาบคายอะเฮ้ดดด

เป็นคนที่มีปัญหากับ hatrack และสัมภาระของ ผดส บ่อยครั้งค่ะ อาจเป็นเพราะทุกคนเห็นว่าตัวสูง แต่ตัวสูงหมายได้หมายความว่าเป็น อเวนเจอร์ บ้าพลัง ยกอะไรก็ได้เนอะ 
เรื่องนี้พี่เค้าไม่ได้กวนตีนอะไร แต่แค่รู้สึกว่าพี่แกก็ตีเนียนเก่งทำเป็นไม่รู้เรื่องอะไร แต่บอกเลยเจอผิดคนหวะข่ะ เสียใจด้วยจริงๆ หึหึ

pt: สวัสดีค่ะ ที่นั่งคุณพี่อยู่ด้านนี้ค่ะ
ผดส: อ่อค่ะๆ

เราก็เปิด hatrack ให้เรียบร้อยกำลังจะเดินถอยหลังไป พี่แกหันมามองหน้า ยิ้มๆมาทางภัคค์ทิ เป็นนัยว่า ช่วยกูหน่อยค่ะ

pt: ค๊ะพี่ ? ให้หนูช่วยมั้ยค่ะ?
ผดส: อ้อ ดีเลยค่ะ

พี่แกพูดไม่พอ พี่แกปล่อยกระเป๋าลงพิ้นเลอ

pt: ช่วยกันค่ะพี่ พร้อมยิ้มให้กว้างมาก
ผดส: อ่ะๆ หรอค่ะ

พี่แกทำท่า เงอะๆงักๆ (สะกดไม่ถูกค่ะ) แบบทำไมช้านต้องยกด้วยหรอ เหมือนไม่อยากแตะ ถ้าพี่ไม่อยากแตะ ภัคค์ทิก็ไม่ออกแรงข่าาาา เรื่องร่ะ 
ประเด็นคือพี่แกน่าจะยัดของมาเต็ม กระเป๋าไฟเบอร์ลากใบเล็กๆ แต่โคดหนัก 10 กิโล คอนเฟิร์ม นางทำท่าไม่อยากจะยกเต็มที่เหมือนจะทิ้งน้ำหนักมาทางนี้

มันก็พี๊คตรงที่ ภัคค์ทิ ทนไม่ไหว โพล่งออกไปเบาๆ

pt: พอดีต้องช่วยกันอ่ะค่ะพี่ เรามีข้อบังคับมาว่าห้ามยกกระเป๋าของผู้โดยสารคนเดียว ต้องช่วยกันสองคนค่ะ คือถ้าคุณพี่ยกระเป๋าขึ้นไ่ม่ได้ หนูแนะนำว่าพี่อย่าเอาขึ้นเครื่องค่ะ เพราะแอร์คนอื่นจะไม่เข้ามาช่วยคุณพี่เลย

ถึงตอนนี้ป้าไม่ได้ยิ้มแล้ว ป้าอึ้ง กูซีเรียส กูก็ไม่ยิ้ม ป้าเนียนกะหนู ผิดคนล่ะพูดเลย ‪#‎คุณพี่เล่นใหญ่คุณน้องก็เล่นตาม‬

ผดส: อ่าวหรออ พี่ก็ไม่รู้ พี่ไม่ค่อยได้บิน แหม่ ถ้ารู้พี่ไม่เอาขึ้นมาหรอก พร้อมหัวเราะคิกๆเบาๆ

ยิ้มสู้หรอป้า ไม่น่ารักจ่ะ ดูก็รู้ว่าบินบ่อย แหม่ -_- 
เพราะหลังจากเรื่องนี้ ป้าเม้าใหญ่เลยว่าอยู่ไหนทำอะไร หึ suicidal situation มากกกก เผาตัวเองเกรียมเนอะ

pt: พวกเราต้องเซฟตัวเองค่ะคุณพี่ เพราะถ้าเกิดไรขึ้น บริษัทไม่รับผิดชอบตัวเราเลยค่ะ ค่ารักษาแพงนะค่ะพี่ ทรมานด้วย ปกติ ไม่ค่อยมีใครช่วยถ้าหนักมาก เค้าออฟโหลดเอาไปเก็บใต้เครื่องแทนค่ะ

ป้ายิ้มอ่อนเลอ ป้าอาจจะด่ากรูในใจ แต่ช่างแม่ง ไม่แคร์ ‪#‎เบื่อความเนียน‬

because we get less oxygen at higher altitudes หรือไม่ก็ก้าวเท้าขึ้นเครื่องปุ๊ปง่อยเลยก็มี