เราไปร้านขายของมือสองญี่ปุ่นแห่งหนึ่ง กวาดตามองไปทั่วร้าน แล้วสายตาเราก็หยุดที่เจ้านกสัมฤทธิ์ปีกหัก แรกเห็นก็หลงรักเลย ..
แม้เจ้านกน้อยจะไม่สมประกอบนัก พ่อก็จะพาเจ้า
กลับบ้านด้วยกันนะ

ที่ลำตัวเจ้านกน้อย มีช่องว่างสำหรับใส่ของบางสิ่งได้ มีร่องรอยขี้เถ้าอยู่ ระหว่างทางกลับบ้านเราก็คิดเล่นๆว่าจะนำมาดัดแปลงเป็นแจกันใส่ดอกไม้ช่อเล็กๆ คงจะน่ารักดี

เมื่อกลับมาที่บ้าน ลองดูแล้วมันตื้นไป เลยลองหาแจกันใบเล็กๆมาใส่ในช่องว่าง ดูแล้วก็ยังไม่เข้าทีสักเท่าไร ก็เลยพักไว้ก่อน

วันรุ่งขึ้น เราก็แวะไปที่ร้านเดิมอีกคราหนึ่ง เดินทั่วร้านก็ยังไม่เจออะไรถูกใจ แต่ล็อคสุดท้ายที่เดินสายตาก็พลันมองเห็นปีกนกโลหะวางอยู่ที่ชั้น
เราก็อุทาน ! ใช่เลย ! แล้วก็ใช่จริงๆ ราวกับปีกนกนี้ เธอเฝ้ารออยู่..เพื่อหวนคืนกลับสู่เจ้าของเดิม

เราดีใจมากจนมากที่สุด จากเดิมที่รักเจ้านกขมิ้นเหลืองอ่อนตัวน้อยอยู่แล้ว ทั้งๆที่ปีกหัก ตอนนี้รักเจ้าเพื่มพูนทวี รักสนิทใจ เจ้ามีปีกครบสมบูรณ์ ปีกไม่หักแล้วนะเจ้านกน้อย

เมื่อกลับมาที่บ้าน เรานำปีกนกไปประกอบที่ตัวนกเดิมที่ปีกหัก มาบัดนี้ ได้กลายเป็นนกสัมฤทธิ์ที่สมบูรณ์แบบแล้ว และเพิ่งรู้ว่าจริงๆแล้วนี่ไม่ใช่เพียงแค่เป็นประติมากรรมไว้ตั้งโชว์เฉยๆ แต่รูสองรูที่ปีก และขี้เถ้าเดิมที่อยู่ในตัวนก ซึ่งตอนแรกเราไม่ได้เฉลียวใจเลยว่า ขี้เถ้าในตัวนกมีความหมายอย่างไร แต่ตอนนี้ เราแน่ใจเเลยว่า เจ้าสิ่งนึ้เป็นกระถางกำยานใช้จุดเครื่องหอมแน่ๆ

เราเป็นคนชอบสะสมของเก่าทั้งถ้วยโถเบญจรงค์ เครื่องปั้นถ้วยชามต่างๆ ดูแล้วมีความสุข และตระหนักถึงคุณค่าของสะสมแต่ละชิ้น ซึ่งมีคุณสมบัติที่แตกต่างกันไป โดยเฉพาะเจ้านกขมิ้นเหลืองอ่อน พ่อหาปีกให้เจ้าได้ แถมยังเป็นที่จุดกำยานเครื่องหอม พ่อนี้รักเจ้า จะดูแลอย่างดี ไม่ยอมให้สมบัติผลัดกันชมแน่ๆ จะให้ลูกหลานเก็บไว้คู่ครอบครัวเรานะ

นกขมิ้นเหลืองอ่อน
ค่ำนี้จะนอนไหนเอย
มานอนที่นี่เอย..

คนเราล้วนมีงานอดิเรกที่แตกต่างกันไป ขอเพียงเราเพลิดเพลินใจ ผ่อนคลายใจ มีความสุข ให้รางวัลชีวิตแก่ตนเองบ้าง จากการงานหนักที่ผ่านมา ความสุขก็อยู่รอบตัวเรา..