อืม จากที่ได้ลองมาสัมผัสเองดูแล้ว จะเรียกว่าเบื่อก็คงไม่ถูกเพราะว่ามีสิ่งที่ต้องทำหลายอย่างเหลือเกิน

นี่ถึงขนาดทำเป็น Todo list เก็บเอาไว้เผื่อตอนไหนเริ่มว่างจะได้หยิบซักitemมาทำ ยกตัวอย่างเช่น แต่งเพลง แต่งนิยาย วางแผนเที่ยว เป็นต้น

แต่ดันกลายเป็นว่ามีTaskแทรกเข้ามาเรื่อยๆเลยค่ะ

อันไหนนึกขึ้นได้ก็ทำมันตอนนั้นเลย

ไม่รู้ว่าเป็นพรหมลิขิตหรืออย่างไร ทำให้เราไปเจอซีรี่ย์เรื่องหนึ่งในNetflixเข้า ที่ทำเอาติดมากๆจนต้องไปหาโหลดนิยายแปลอังกฤษมาอ่านต่อจนจบ เท่านั้นแหละ ก็ราวกับว่าเราได้หลุดเข้าไปในหลุมดำเกือบ 4 วัน ลืมวันลืมคืน 

ทำเราติดขนาดนี้ จะไม่ถือโอกาสรีวิวได้ยังไง //ป้ายยาเนียนๆ

ชื่อเรื่อง: สวรรค์ประทานพร

รูปแบบ: นิยาย (แปลไทยโดยสำนักพิมพ์ SENSE (T) by SENSE BOOK), อนิเม (ดูได้ทางNetflix), ม่านฮวา (ภาพโดย STARember)

ผู้แต่ง: โม่เซียงถงซิ่ว (ผลงานที่ผ่านมา: ปรมาจารย์ลัทธิมาร, ตัวร้ายอย่างข้าจะหนีเอาตัวรอดยังไงดี)

เรื่องย่อ: รัชทายาทเซี่ยเลี่ยนแห่งแคว้นเซียนเล่อที่สามารถขึ้นเป็นเทพสงครามตั้งแต่อายุยังน้อย แต่อนิจจาดันมีเหตุให้ตกสวรรค์ถึง2ครั้ง ที่น่าทึ่งกว่าคือยังอุตส่าห์บำเพ็ญเพียรกลับมาเป็นเทพได้เป็นครั้งที่ 3 เรียกว่าตบเท่าไหร่ไม่ตาย เป็นที่น่าหัวเราะของเทพทั่วพิภพสวรรค์ แต่เพราะการขึ้นสวรรค์ครั้งที่สามนี้ดันไปสร้างแรงกระเทือนให้ข้าวของพังไปหลายอย่างเลยต้องมาทำงานเอาแต้มบุญไปใช้หนี้ ระหว่างการเดินทางก็ได้พบกับ 'ซานหลาง' เด็กหนุ่มชุดแดงปริศนาบนรถเกวียนที่ไปๆมาๆคุยกันถูกคอจึงติดตามกันไปด้วยตลอดทาง การผจญภัยจึงเริ่มต้นขึ้น

เรียกได้ว่าเป็นนิยายและเมะที่เสพเสร็จแล้วไม่มูฟออนอย่างแรง ถ้าเปรียบปรมาจารย์ลัทธิมารเหมือนเพื่อนคนแรก สวรรค์ประทานพรก็เหมือนรักแรกนั่นแหละนะคะ 

ที่จริงตอนที่อยู่ที่ไทยพยายามเปิดดูเรื่องนี้หลายรอบมากๆแต่ก็เหมือนสมาธิหลุดทุกครั้ง ไม่สามารถพ้นกำแพงตอน1-4ไปได้ แต่เมื่อจบตอน5เท่านั้นแหละ พ่อคุณเอ๋ย...ยาวไปๆ 

ภาพรวมเรียกได้ว่าเป็นนิยายที่ผูกเรื่องได้แปลกที่สุดเท่าที่อ่านมาเรื่องหนึ่ง ปิดคดีหนึ่งเหมือนจะจบแต่ก็มีอะไรแฝงอยู่ให้ไปเฉลยในคดีถัดไป เจอหักมุมตลบหลังไปหลายจุดอยู่เหมือนกัน บันเทิงมาก แม้จะเจอPlot holeอยู่บ้างแต่ก็อยู่ในระดับที่ไม่น่าเกลียดมาก 

เราจะค่อยๆพัฒนาความผูกพันกับตัวละครไปตามจำนวนคดีที่เกิดขึ้น บางตัวที่ตอนแรกมองว่าเป็นตัวประกอบ เมื่อรู้ตัวอีกทีก็ผูกพันกับตัวละครนี้ไปแล้ว

ส่วนปมหลักของเซี่ยเลี่ยน-ซานหลางนั้น ยิ่งเล่าย้อนก็ยิ่งดาร์กเอาๆจนแทบอยากจะเอามือก่ายหน้าผาก ช่างเป็นด่านเคราะห์ของคนอ่านเสียจริง​ //แต่ก็ชอบนะ ซาดิสม์สุด โดยเฉพาะพัฒนาการตัวละครของเซี่ยเลี่ยนนี่อินเป็นพิเศษ น่าจะเพราะว่ามีบุคลิกโลกสวยเหมือนกัน 55555 ถ้าถามว่าเป็นเรื่องราวความรักที่เป็นตำนานขนาดนั้นมั้ยก็คงไม่ น่าจะเรียกว่าเป็นเรื่องราวความรักที่น่าประทับใจมากกว่า 

ในส่วนของอนิเมก็ทำภาพออกมาได้ดีมาก เหมือนดูเมะญี่ปุ่นโปรดักชั่นดีๆเรื่องหนึ่งเลย ส่วนเพลงประกอบก็ดีมากๆ ความหมายแฝงเยอะแยะไปหมด(มีสปอยนิยายในเพลงด้วย แหะ) แทบจะรอซีซั่นสองไม่ไหวแล้ว //แปะเพลงของคนคลั่งรักในชุดแดงแปป