เรื่องนี้เป็นนิยายอีกเรื่องที่กระแสหวีดในกลุ่มค่อนข้างแรงว่าสนุก อยู่ในหมวดงานเนื้อหา ไม่ใช่นิยายแนวอ่านเล่นเบา ๆ อารมณ์ แต่กินพลังการจำ การผูกโยงเรื่องราวหนักพอสมควร
และ..ไม่เหมาะกับสายนิยายรักหวาน ๆ เพราะ...รักแร้งมากเช่นกัน
ภาพหลักเป็นยุคราชวงศ์เหลียน ฮ่องเต้เลอะเลือนไร้ความสามารถ แคว้นรอบข้างจ้องตะครุบ ระยะเวลาเพียงไม่กี่ปีก็เสียแผ่นดินแถบจงหยวนไปทีละนิด ทางฝั่งตระกูลใหญ่ต่างฟาดฟันอำนาจใส่กัน
- ตระกูลหวัง หวังสวิน แห่งจินหลิง
- ตระกูลเสิ่น เสิ่นเย่า แห่งลั่วหยาง
- ตระกูลเซี่ย แห่งเจียงหนาน
- ตระกูลเฮ่อ
- ตระกูลเยว่ 'เยว่ฉางถิง' (นางเอก) หรือตัวเดินเรื่องหลัก เป็นบุตรสาวตระกูลเยว่แห่งเจียงตง ด้วยเพราะนางถูกลอบทำร้ายตอนหกขวบ อวัยวะตีบตันจึงต้องฝากตัวเป็นศิษย์ของมหาภิกษุรูปหนึ่งเพื่อฝึกวิชารักษาอาการดังกล่าว ซึ่งตามกฎของสำนัก นางต้องเปลี่ยนชื่อจาก 'ถิง' เป็น 'หลิง' อาศัยแต่งกายเป็นบุรุษปิดบังตัวตนเพื่อเลี่ยงปัญหา เฝ้าฝึกฝนวิชาอยู่นานหลายปี กระทั่งได้รวบรวมกลุ่มคนกลุ่มหนึ่งขึ้นต่อต้านพวกกบฏ ใช้กระบี่เดียวกำราบหมื่นพล และยังเป็นนางที่บั่นศีรษะแม่ทัพใหญ่ม่อเป่ยในศึกใหญ่
เรื่องของเรื่องก็คือ.. นางเอกถูกคนใกล้ตัวทรยศ สิ้นสติไปราวสิบปี ทุกอย่างพลันหมุนผ่าน คนร้ายได้มีที่นั่งในราชสำนัก ส่วนนางพอฟื้นคืนกลับมาอีกครั้ง นางก็ต้องไล่ตามสืบค้น-แก้แค้นทวงคืน เนื้อหาจะประมาณนี้
สำหรับชาย กว่าจะผ่านไปแต่ละหน้าแต่ละบท มันรู้สึกเหนื่อยมากกว่าสนุก เพราะเราต้องทดความจำเผื่อไว้ พลางค่อย ๆ คิดตามเรื่องราวที่เขาดำเนินอยู่ ความรู้สึกหนัก ๆ ตรงนี้ไม่ต่างจากตอนอ่านเรื่องแรกของนักเขียนที่ออกกับบ้านอรุณ 'ปิดแผ่นฟ้าทุบปฐพี' แนวเนื้อหาเหมือนกัน แต่ในภาพรวมชายชอบปิดแผ่นฟ้ามากกว่าหน่อย
เรื่องนี้ชายดันถึงแค่เล่ม 2 ก่อนจะขอยกธงขาวยอมแพ้เพราะดันต่อไปไม่ไหว ชายขอยกให้เป็นความชอบของแต่ละคนไป ถ้าไม่แน่ใจให้ลองอ่านตัวอย่างที่เขาลงไว้ ชอบแล้วค่อยตาม
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in