‘นายเอ่อ ไม่ได้เจ็บป่วยอะไรใช่มั้ยช่วงนี้’

เอ้า ยังไม่จบอีก ..อะไรของเค้าว่ะ 

“ผมไม่ได้เป็นไรนิ่ พี่มีไรป่าว เห็นถามหลายรอบ หรืออยู่ๆพี่มีนิมิตเห็นผมจะถึงคราวซวย อะไรยังไงพี่ บอกมาเลย ผมพร้อมรับมือ”

‘เฮ้ย ไม่ใช่ ไม่ได้เห็นอะไรทั้งนั้น เอ่อ.. จริงๆเมื่อวานพี่เห็น live ig ของเพื่อนนายน่ะ มือนาย...ไปโดนอะไรมา พี่เห็นผ้าพันแผล’

“โหยยยย ไอ้ผมก็นึกว่าพี่เห็นผมกำลังจะตาย ตกใจนำแล้วนะเนี่ยๆ 5555 ข้อมือเคล็ดน่ะฮะ ผิดท่านิดหน่อย 555” เผลอวางกับดักอีกแล้วผม มันอดไม่ได้

‘ผิดท่าอะไร ไปทำอะไรมา’ 

อ่ะนั่น! น้ำเสียงดูร้อนรนด้วย เหยื่อติดกับ สวยเลยๆ

“ก็เอามือลงผิดท่าไง เมื่อคืนเลยฮะ อื้อหือ เจ็บลื๊มมมเลยฮะ” เอาอีก กำลังสนุก เหยื่อกำลังร้อนรน555

‘ใครทำอะไรนาย’

เอ้อ เนี่ย...ต้องแบบเนี่ย สนุก 555

“อะไรพี่ คิดอะไรเนี่ย เมื่อคืนผมแค่เดินไม่ระวังตอนขึ้นบันไดน่ะ เลยสะดุด ดีนะที่ผมเอามือลง ถ้าเอาหัวลงตอนนี้คงได้ไปโลกหน้าแบบที่พี่เห็นในนิมิตแล้ว”

‘อ่อ ก็แล้วไป 555 ..แต่เจ็บมากรึเปล่าทอม’

งือ น้ำเสียงอบอุ่นมาอีกแล้ว ใจผมกระตุก

“เจ็บมากเลยฮะ เนี่ย ผมหยิบจับอะไรก็ไม่ถนัด มือขวาด้วย กินข้าวก็ไม่ได้ น้ำหนักผมลดแล้วฮะพี่”

ขออ้อนหน่อยๆ คนป่วยกำลังอ่อนแอ

‘นายกำลังอารมณ์ไม่ดีรึเปล่า’

นั่น ยังอีก.. เออ ใช่น่ะซิว่ะ

“ไม่ ผมโอเค โอเคทุกอย่าง”

‘นายกำลังหงุดหงิด โอเค..พี่ขอโทษ ขอโทษที่หายไป’

“รู้ตัวก็ดีฮะ”

‘ขอโทษที่ไม่ได้ติดต่อไปหานายเลย แต่ happy valentine นะ แล้วก็ เอ่อ...ถึงจะช้าไปนิด แต่ happy birthday นะ’

“อือ...”

เค้าไม่ได้ลืม..

‘พี่ไม่ได้ลืมนะ แต่..เอ่อ พี่แค่ไม่อยากเหมือนคนอื่นน่ะ นายก็รู้ ถือว่าพี่ happy birthday ล่วงหน้าสำหรับปีหน้า เป็นคนแรกเลยก็ได้’

“55555555 แบบนี้ก็ได้เหรอฮะ” 

ผมหลุดหัวเราะ ลืมความน้อยใจที่มีอยู่ก่อนหน้าจนหมด เค้าก็เป็นซะแบบเนี่ย ผมก็ต้องใจอ่อนอยู่เรื่อย

‘555 ได้ทั้งนั้นแล่ะ พี่กลัวเราจะน้อยใจน่ะ เลยอยากให้รู้ว่าไม่ได้ลืม’

“โอเคฮะ เชื่อก็ได้ แต่เดี๋ยว วาเลนไทน์ก็ยังไม่ถึงนะฮะ”

‘ก็ไม่อยากเหมือนชาวบ้านไง ขอ hap เป็นคนแรกของปีนี้ล่ะกัน ไหนๆ วันเกิดก็เป็นคนแรกของปีหน้าไปแล้ว’

เอ้อ แปลกอย่าบอกใครจริง

“โอเคฮะๆ ขอเป็นคนแรกในทุกๆโอกาสพิเศษเนอะ”

‘เป็นคนพิเศษด้วยได้ก็ดี...’

“ ...... “

อึ้งซิครับ รออะไร ผมไม่เคยเจอพี่เค้าในมุมนี้มาก่อน ปกติจะ ทื่อๆ ทึ่มๆ จังหวะจะตรง ก็ตรงเผงขนาดนี้

‘ทอม ...ยังอยู่มั้ย’

“ห่ะ ยะ..ยัง อยุ่ฮะ”

‘คำตอบละ’ 

เอาว่ะ เอาใหญ่แล้ว ต้องกินอะไรผิดสำแดงมาแน่ๆ

“ผะ..ผมไม่รู้ ขอคิดก่อน ขอคิดเรื่อยๆ ตอนนี้คิดอะไรไม่ออก มือเคล็ด สมองตื้อ”

‘5555 ล้อเล่นนะ พี่ไม่ได้จะเร่งอะไรเรา แค่อยากให้รับรู้ไว้เฉยๆ’

แบบนี้ ผมก็ขำไม่ออกแล้ว รู้สึกหัวร้อน หน้าร้อน ปวดตุบๆที่ข้อมือ (เกี่ยว?)

“เอ่อ...ได้ ถือว่าผมรับรู้แล้ว แต่ผมไปนอนได้ยังฮะ ผมง่วงงงง ฮ้าววววว~” 

ชอบวูบๆ ฟิคก็จะวูบๆหน่อย

มโนได้จากโมเม้นระดับโมเลกุลขนาดเล็กมากกกถึงมากที่สุดค่ะ 55

ขอบคุณที่อ่านกันนะค่า ?