ในที่สุดก็ตัดสินใจออกเดินทาง
ทั้งๆที่คิดว่าจะได้นอนตื่นสายๆ
ใช้เวลา! Cozy อยู่บนเตียงสักพัก
ทุกอย่างพังลง เพราะความรู้สึกที่อยู่ในใจ
เรื่องราวบางอย่างรบกวนจิตใจมาโดนตลอด
ความรุนแรงเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
ช่วงตัดสินใจจองตั๋วเครื่องบินในเช้าตรู่วันนี้
จึงใช้เวลาไม่ถึง 5 นาที
การตัดสินใจออกเดินทางอย่างกระทันหัน
จึงไม่แปลกที่จะไม่มีเพื่อนร่วมทาง
ไม่แปลกที่จะรู้สึกเหงากว่าทุกครั้งที่ผ่านมา
ไม่แปลกที่ยังคงจมอยู่ในกองความคิดที่วนซ้ำไปมาในหัว
ที่ตัดสินใจมาวันนี้เพราะ
.....ไม่อยากคิดเรื่องใครบางคน
.....ไม่อยากเป็นตัวรบกวน
.....ไม่ทุรนทุรายกับความจริงที่อยู่ตรงหน้า
.....อยากหนีไปให้ไกลที่สุดเท่าที่จะไม่เข้าไปขัดขวางความสุขของเค้าทั้ง2คน
เหมือนจะดูดีเนาะ ทำเหมือนเป็นคนดีเลย
แต่จริงๆแล้วเป็นคนเลวที่ยังเลวไม่สุดต่างหาก
คิดอยู่นะว่าจะเลวให้สุดเลยดีมั้ย
เป็นคนเอ่ยปากเพื่อให้เค้ากลับไปจะดีมั้ย.. แต่ก็เห็นแก่ตัวเกินกว่าจะทำได้
หรือจะทำอย่างที่เคยทำ เพื่อจบความสัมพันธ์ที่ซับซ้อนนี้ไปซะ
ไม่อยากมีเรื่องแบบนี้มารบกวนใจเลย มันทรมานกับความรู้สึกเกินไป
อยากเป็น 1st priority และ มี Value สำหรับใครสักคนนึงบ้าง
อยากยิ้ม หัวเราะ สนุกสนาน มีmomentของความสุขด้วยกัน
อย่างที่ไม่ต้องคิดหรือกังวลเรื่องอะไร
มันจะมีทางเป็นแบบนั้นได้มั้ย
เฮ้อออออออออออออออออ
ตอนนี้ก็เลือกแล้วที่จะเป็นแบบนี้
ช่างเถอะเนาะ
ไปต่อให้สุด ถ้ามันจะเจ็บ ก็ให้เจ็บให้สุด
แล้วถ้ามันจะสุข ก็สะสมพลังความสุขเอาไว้
ถึงไม่ใช่สิ่งที่ยั่งยืน แต่มันก็เคยเกิดขึ้นจริงๆ
^^
ตอนนี้ถึงเวลาเดินโง่ๆ
ดูคน ดูรถ ดูตึก ดูหมา ดูแมว
กินเบียร์ชิลๆ เดินไปชิลๆ ได้แล้วหละ
เดี๋ยวก็ดีขึ้น
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in