ผมนั่งอยู่อย่างนั้นอีกพักใหญ่ ซึ่งเป็นการกระทำที่โง่มาก

บางทีถ้าผมรีบเดินออกไป เรื่องก็อาจจะไม่จบลงเช่นนี้

ผมถือทิฐิมากเกินไป

ผมลุกขึ้นเมื่อรู้สึกได้ว่าหิมะนอกหน้าต่างพัดแรงเกินไป

ในเขตนี้นานๆทีจะมีพายุโดยที่ไม่มีการแจ้งเตือนล่วงหน้า

คุณเล่นสกีเก่งกว่าผม และผมน่ะห่วยแตก

ถึงผมจะดูเหมือนคนที่เล่นกีฬาเก่งก็เถอะแต่จริงๆแล้วไม่เลย

ผมชั่งใจ แต่สุดท้ายผมก็ออกไปหาคุณอยู่ดี

ผมคิดเอาไว้ว่าถ้าผมเจอคุณ ผมจะกอดคุณ ง้อคุณบอกคุณว่า ผมน่ะมันงี่เง่า อย่าโกรธผมเลย

ผมรักคุณ