ผู้แปล: หลินโหม่ว

สนพ. สุรีย์พร, พฤษภาคม 2560

(2 เล่มจบ)

          ซูจิ่น สาวสวยหุ่นดี เกิดและเติบโตมาในครอบครัวร่ำรวย จบการศึกษาจากอเมริกา เป็นพนง. บริษัทเอกชนระดับแนวหน้า และดีกรีทางความรู้ความสามารถระดับหัวกะทิ แต่ภายใต้ใบหน้าใสซื่อดูเรียบร้อยนั้น น้อยคนนักจะรู้ว่าตัวตนอันแท้จริงของเธอนั้นเป็นสาวโอตาคุตัวแม่ แถมยังขี้เกียจ และหื่นอีกต่างหาก เดิมทีชีวิตก็ดูจะเริ่มเข้ารูปเข้ารอย เป็นสาวออฟฟิศธรรมดา แต่ไม่รู้ด้วยโชคชะตาหรือเวรกรรม เธอจึงจับพลัดจับผลูไปเจอ ฉินชวน หนุ่มหล่อลากดินน่ากินสุด ๆ แต่พอพบกันอีกครั้งเขาซึ่งอยู่ในสภาพบาดเจ็บสาหัสกลับใช้ปืนมาขู่เธอ เอ่อ อันที่จริงก็ไม่น่าจะแค่ขู่ ดูท่าแล้วเขาน่าจะยิงเธอทิ้งได้โดยไม่ลังเลใจสักนิด สมองที่ออกจะเพี้ยนนิดหน่อยของซูจิ่นจึงฟันธงไปเรียบร้อยว่าฉินชวนต้องเป็นมาเฟียแน่ ๆ แต่ถึงอย่างนั้น ต่อมปฏิกิริยาตอบรับต่อสถานการณ์ฉุกเฉินของเธอที่ไม่รู้ว่าพัง หรือจะเรียกว่าสติดีมากก็ไม่รู้ ซูจิ่น (จำ) ยอมให้ฉินชวนหลบพักรักษาตัวอยู่ในบ้านเดียวกัน พร้อมทำสัญญาเช่า 6 เดือน

         แม้จะเดาได้ว่าฉินชวนมีฐานะไม่ธรรมดา แต่ซูจิ่นก็ฝังความเชื่อลงหัวตัวเองไปแล้วว่าเขาต้องเป็นบุคคลระดับบิ๊กขององค์กรมาเฟีย แต่ที่ไหนได้ หนุ่มหน้าตาดี หุ่นเริ่ดคนนี้แท้จริงเป็นถึงเจ้าฟ้าชายลำดับที่สามของราชวงศ์ปัจจุบัน อิ๋งเฮ่าเยว่ และเจ้าชายสูงศักดิ์ที่ไม่เคยต้องง้อสาวคนใดมาก่อนในชีวิตอย่างเขา ก็ต้องใช้กลยุทธ์ทั้งล่อทั้งหลอกให้ยัยเต่าหดหัวอย่างซูจิ่นยอมตกปากรับคำเป็นคู่หมั้น จากชีวิตสามัญชนก้าวกระโดดสู่ฐานะว่าที่พระชายา นอกจากความหื่นที่มีต่อเจ้าชายพระองค์นี้ แล้วก็มีเพียงแรงดึงดูดจากผลตอบแทนหลังการหย่าที่อาจนำพามาซึ่งความสบายไปตลอดช่วงชีวิตที่เหลือที่ทำให้ซูจิ่นยอมปีนบันไดสู่ราชวงศ์ในครั้งนี้ ว่าแต่ นี่ยังไม่ทันแต่งก็เฝ้ารอการหย่าแล้วเรอะ!!

          หลังจากชุด สามชาติ สามภพ ป่าท้อสิบหลี่ (三生三世, 十里桃花), ลิขิตเหนือเขนย (三生三世，枕上书), และม่านม่านชิงหลัว (蔓蔓青罗) มาถึง ฉันไม่อยากเป็นซินเดอเรลล่า (后现代皇妃物语) เป็นผลงานแปลเรื่องที่ 4 ของคุณหลินโหม่วที่ได้อ่าน ซึ่งเรายืมน้องที่บริษัทมาอ่านนะ ไม่ได้ซื้อเก็บไว้ (ม่านม่านชิงหลัวก็ไม่ได้ซื้อ) ด้วยธีมเรื่องเป็นยุคสมัยใหม่ ก็เลยลังเล เรื่องนี้ภาษาจีนพิมพ์ออกมาตั้งแต่ปี 2009 ได้มั้ง แต่คุณหลินโหม่วแปลแล้วตีพิมพ์ออกมาประมาณกลางปีที่แล้วนี้เอง (ถ้าจำไม่ผิดน่าจะติดต่อลิขสิทธิ์ได้ตอน 2015 มาแปลเสร็จและเริ่มจำหน่ายปี 2017) ปกติเราชอบอ่านแนวยุคโบราณ เทพเซียนมากกว่า เลยลังเลที่จะซื้อ ตัดสินใจยืมมาอ่านก่อน (เพราะราคาเรื่องนี้ก็แรงอยู่ 900 บาทไม่รวมส่ง) สำหรับการแปลก็ไม่มีไรผิดหวัง จะมีขัดนิดหน่อยก็ตรงพวกยศ ตำแหน่งในเรื่องซึ่งใช้ตามฝั่งตะวันตก (ประเทศและเหตุการณ์ในเรื่องไม่มีอยู่จริงนะ) แต่ชื่อตัวละครเป็นชื่อจีนไง เราเลยรู้สึกมันแปลก ๆ แต่ก็แปลให้เข้ากับธีมเรื่องแหละ

          ส่วนที่ดีของเรื่องนี้อยู่ที่เคมีพระเอกนางเอก เข้ากันดีมาก ออร่าแรง นางเอกสายหื่นนี่โดนใจนลินมากค่ะ เพราะรับประกันว่าคนอ่านจะได้ฟินกับรูปร่างหน้าตาพระเอกประหนึ่งเราได้กินเสียเอง ? แล้วด้วยความเพี้ยนของนางก็เรียกเสียงฮาได้ดีทีเดียว ตัวพระเอกก็เท่มาก เป็นชายชาตินักรบ มีกลิ่นอายความดิบเถื่อน เอาแต่ใจ ขี้หวง แต่ปากแข็ง แถมไม่เคยต้องตามง้อ ตามเอาใจสาวคนไหนมาก่อน พอมาเจอกับนางเอกที่ขี้กลัว คอยแต่จะหลบหัวอยู่ในกระดองอย่างซูจิ่น ก็ต้องคอยหาแผนรับมือล่อให้นางยอมโผล่หัวออกมา แม้แต่แผนชายงามเอาตัวเองเข้าแลกพี่แกก็ยอมใช้! แล้วไหนจะสงครามบนเตียงอีก เจ๊จิ่นเขาชอบอยู่ข้างบนค่ะ แต่นายท่านเฮ่าเยว่เขาไม่ยอม เขาชอบเป็นฝ่ายคุมเกม แน่นอนว่าก็วางแผนใช้เล่ห์เพื่อเอาชนะกัน ฟินมากค่ะ ณ จุด ๆ นี้ ???

          แต่พอมาดูกันที่เนื้อเรื่อง ทั้ง ๆ ที่เคมีพระ-นางดีออกขนาดนั้น เวลาซูจิ่น อิ๋งเฮ่าเยว่และตัวละครอื่น ๆ ออกมาก็สนุกดี บทสนทนา ความคิด เบื้องหลังชีวิตของแต่ละคนนั้นมีทั้งฮา เศร้า และซึ้ง แต่ไหงพอเป็นช่วงบรรยายเนื้อเรื่องกลับทื่อ ๆ น่าเบื่อ ยิ่งปมการเมืองราชวงศ์ผูกมาอลังมาก ศึกชิงบัลลังก์เลยนะ ซึ่งน่าจะมีสีสันเสริมเรื่องกลับไม่สนุกเอาเสียเลย เราอ่านข้าม ๆ เลยอะพอเป็นช่วงลงรายละเอียด หรืออย่างตอนนางเอกถูกลักพาตัว ถ้าไม่ให้พระเอกบุกไปช่วยเอง ก็ต้องให้มันดราม่ามากกว่านี้ แบบอาจจะมีจุดแตกหัก ด้วยนิสัยนางเอก หากโดนกระทำแบบนั้นมันต้องไม่โอเคแล้วอะ อยู่ไม่ได้แล้ว เว้นแต่พระเอกต้องง้อ หรือทำอะไรเพื่อฟื้นความรู้สึกดี ๆ ให้กลับมามากกว่านี้ แต่นี่เหมือนปล่อยทิ้งไปเฉย ๆ เสียอย่างนั้น สุดท้ายไอ้เรื่องที่ควรจะสานต่อให้จบก็ไม่สาน แล้วเหมือนรวบรัดตัดบทจบ

          จริงอยู่ที่เน้นโรแมนติก คอมเมดี้ของซูจิ่น และอิ๋งเฮ่าเยว่ แต่ปมไหนที่ผูกไว้ก็น่าจะมีเฉลย หรือมีจุดจบที่ค่อนข้างเคลียร์กว่านี้หน่อย ซึ่งเป็นไปได้ว่าคนเขียนอาจมีแผนเขียนภาคต่อ หรือเป็นแบบให้ไปคิดจินตนาการต่อกันเอง (เพราะเอาจริง ๆ ก็น่าจะเป็นไปตามคำทำนายแหละมั้ง) แต่ไหน ๆ ก็เริ่มมาละ เล่นต่ออีกหน่อยให้สุดก็น่าจะดี ตัวละครบางตัวน่าจะให้มีบทบาทมากกว่านี้อีกนิด อย่างแฟนเก่านางเอก หรือคุณ CEO เจ้านายใหม่นางเอก เสียดายความหล่อ เสียดายความรวย อะคุณ