16 กุมภาพันธ์ 2559
ประตูลิฟต์เปิดออก ชายหนุ่มร่างสูงก้าวเท้าเข้าไปก่อน
ตามด้วยหญิงสาวตัวเล็กกว่าก้าวเท้าตามเข้ามา
ผู้คนมากมายยืนเบียดเสียดกัน ภายในลิฟต์เต็มไปด้วยบรรยายกาศแห่งความอึดอัด
สาวน้อยร่างบางยืนหันหลังพิงตัวชายหนุ่ม พลางหันหน้ามองไปนอกบานหน้าต่างกระจก
สองร่างยืนแนบชิดติดกันโดยไม่รู้ตัว ...
แขนซ้ายของชายหนุ่มเลื่อนขึ้นมาค้ำบานประตูเหมือนโอบกอดทางอ้อม
และใช้มือข้างที่เหลือวางไว้บนศีรษะสาวน้อยร่างเล็กที่ยืนอยู่ตรงหน้า
พลางขยับปลายนิ้วลูบเบาเบาบนเส้นผมประกายสีทองอย่างเอ็นดู ...
ไม่มีเสียงพูดใดๆเอื้อนเอ่ยออกมามีเพียงเสียงหัวใจเต้นตามจังหวะที่กลืนหายไป
พร้อมกับเสียงสายลมแผ่วเบาลอดผ่านช่องว่างของบานประตู
===============================================================
มันเป็นความทรงจำที่วันเวลาผันผ่านมาแล้ว 8 เดือน
แต่สำหรับหัวใจที่ยังคงว่างเปล่าของสาวน้อย ยังคงจดจำเรื่องราวเหล่านั้นได้ดี
อยากขอบคุณในวันนั้น วันที่เป็นดั่งวันคล้ายวันเกิดของฉัน
ขอบคุณที่เธอเข้ามาเติมเต็มความรู้สึกของหัวใจ ..
ก้อนหัวใจที่มันตายไปนานกว่า 2 ปี ... ให้กลับมาเต้น ตึก ตัก ตึก ตัก อีกครั้ง
แม้จนถึงวันนี้เราสองคนจะไม่ได้เจอกันแล้ว ฉันก็ยังคงคิดถึงเธอเสมอนะ
หากมีโอกาส หากมันเป็นได้
สักวันฉันจะไปหาเธอเอง ... มายด์ นัมทงแซง ...
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in