"วันนี้รัก
พรุ่งนี้ไม่รัก
นั่นคือธรรมชาติของความรัก"
เคยสังเกตุเห็นไหมว่า "ความรัก" แทบจะเป็นอีกหนึ่งองค์ประกอบสำคัญของการดำรงชีวิตมนุษย์ แม้กระทั่งบทเพลงที่เราเปิดฟังกันทุกวัน ฉันเองก็พึ่งสังเกตุเห็นเมื่อไม่นานมานี้ ว่าเพลงทุกเพลงที่เราเสพย์เข้าไป เนื้อหาของมันล้วนมีแต่เรื่องของความรัก ไม่ว่าจะแอบรัก เริ่มรัก ระหว่างรัก กำลังหมดรัก ความรักอิ่มตัว หรือเลิกรัก มาถึงตรงนี้หลายคนคงมีความคิดคล้ายๆกับฉัน แต่อาจจะยังไม่อยากที่จะยอมรับในสิ่งที่ฉันกำลังเขียนทั้งหมดซะทีเดียว ไม่เป็นไร ฉันเพียงแค่อยากเขียนมุมมองความรู้สึกของฉันก็เท่านั้น
ฉันเป็นมนุษย์หนึ่งในหลายล้านคนที่ยืนหยัดว่า ---ชีวิตคู่ ไม่ได้จำเป็นกับทุกคน แต่มนุษย์เราไม่สามารถอยู่ได้โดยไม่มีความรัก--- ตรงนี้ ฉันอยากจะอธิบายว่า ---การไม่สมหวังในความรักคือหนึ่งในรูปแบบของความรัก---
อีกมุมนึง
บางคนเฝ้ามองเราเติบโต สมหวังกับความรัก มีความสุขกับการใช้ชีวิต ---นั่นคือหนึ่งในรูปแบบของความรัก
บางครั้งเราเฝ้ามองใครสักคนเติบโต มีความสุขกับความรักของเขา และสนุกกับการใช้ชีวิตของเขา ---นั่นคือหนึ่งในรูปแบบของความรัก
บางทีเราสองคนมีความสุขกับการใช้ชีวิตคู่ด้วยกัน ---นั่นคือหนึ่งในรูปแบบของความรัก
หรือแม้แต่บางทีที่เราสองคนมีความสุขกับความสัมพันธ์ แล้ววันหนึ่ง เราไม่เหลือความรู้สึกใดต่อกันอีกแล้ว ---นั่นก็เป็นอีกหนึ่งในรูปแบบของความรักเช่นกัน
รวมไปถึง ใครหลายคนที่ตั้งตนว่าเกลียดความรักแต่ยังคงนั่งดูหนังรัก และเศร้าทุกครั้งเมื่อรู้ว่าตอนจบของหนังเรื่องนั้นไม่สมหวัง ใครหลายคนที่ยังคงนั่งฟังเพลงของคนแอบรัก ทั้งๆที่ไม่ได้มีคนรัก และยังคงมีใครหลายคนที่มีความสุขกับการอ่านนิยายรัก ทั้งๆที่เนื้อเรื่องดำเนินไปด้วยความหวานเกินจริง
แล้วตอนนี้
เรื่องทั้งหมดระหว่างเราที่เกิดขึ้น
เป็นหนึ่งในรูปแบบของความรักหรือเปล่า?
เพราะถ้าคุณย้อนถามฉัน
ฉันว่ามันเป็นหนึ่งในรูปแบบความรักของฉันนะ
เป็นกำลังใจให้ทุกรูปแบบของความรัก
แด่...นักรักและนักไม่รัก
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in