ทุกๆเช้า เราจะเดินไปใส่บาตรในหมู่บ้าน มีคนเฒ่าคนแก่ และลูกบ้านมาใส่กัน แลัวเราก็แวะซื้อกับข้าวสด ผักผลไม้ หมูสับ ไข่ ปลา ไก่ จากร้านค้าในหมู่บ้าน และแวะคุยกับพี่สนิทที่บ้านหัวมุม ก่อนกลับเข้าบ้านตนเอง

แปลกว่า คุยกับพี่เค้า 2-3 ครั้งต่อสัปดาห์ คราวละ 15-20 นาที ไม่เคยเบื่อเลย พี่เค้าเป็นจิตอาสา ชอบช่วยงานชมรมคนสูงวัยของโรงพยาบาลบางบัวทอง เคยจัดคอร์สอบรมการทำแชมพู น้ำยาล้างจาน ให้พวกเราชาวชัยพฤกษ์ เผื่อจะมีรายได้เสริมกัน และถ้าทำใช้เอง ก็ของดี ราคาถูก แต่สิ่งที่ได้มากกว่านั้น คือ การทำกิจกรรมร่วมกัน ผูกมิตรต่อกัน และยังส่านต่อ มีไปเที่ยวต่างจังหวัด 1 day trip กัน ทำให้ผู้สูงวัย มีเพื่อน และไม่เหงา

คำพูดหนึ่ง ที่พี่เค้าพูดสอนเราเสมอ คือ
"สูงต่ำอยู่ที่ทำตัว ดีชั่วอยู่ที่ตัวทำ"
เราจำได้เสมอ พี่เค้าเป็นคนชอบสงเคราะห์โลก ช่วยคนแก่ คนจน คนยากไร้ ทำบุญกับทางวัดบ้าง และบอกว่า วันหนึ่งถ้าแฟนเกษียณ จะชวนกันไปเที่ยวรอบโลกกัน เราก็ฟังด้วยความยินดีตามไปด้วย

แล้ววันหนึ่ง หลังเหตุการณ์น้ำท่วมใหญ่ ปี 54 เพียงไม่กี่เดือน พวกเรากลับมาบูรณะบ้านเพิ่งเสร็จกัน แล้วมีคนมาแจ้งว่าพี่เค้าเสียแล้ว หัวใจวายกระทันหัน เป็นสิ่งที่ใครฟังแล้วก็ไม่เชื่อ พี่เค้าเพิ่งอายุ 50 กว่าเอง ลูกชายเรียนปี 2คณะวิศวะ..พี่เค้าน่าจะได้อยู่ชื่นชมโลกใบนี้ และความสำเร็จของลูกชาย พี่เค้าจะเที่ยวรอบโลกไง..

เราโทรไปเช็คโรงพยาบาล.. แล้วความจริงที่แสนปวดร้าวก็ทำให้พี่ๆเพื่อนๆเศร้าใจมาก เราไปรดน้ำศพพี่เค้าที่วัด และบอกหลานว่าให้ตั้งใจเรียนนะ คุณแม่มองมาจะได้ชื่นใจ และหลานชายปลอบเรากลับด้วยซ้ำ..

ชีวิตคนเรา เวลาเราเองจะเหลือเท่าไร ไม่มีใครตอบได้ เราปรารถนาสิ่งใด ตั้งใจทำอะไรที่ดีงาม.. ก็ทำเลย เรารักและอยากแสดงออกอะไร ให้กับคนในครอบครัว คนรอบข้าง ก็ทำเลย ไม่ต้องเก็บไว้ในใจ ..

ความหวัง ความศรัทธา มิตรภาพ ความรักอยู่คู่กับเราเสมอ..จงใช้ให้เต็มที่ แล้วเราจะได้ไม่ต้องเสียดายโอกาส เสียดายว่าเราน่าจะทำอย่างนั้นอย่างนี้ ..เพราะเราได้ทำทุกอย่างครบถ้วน ตามที่เราตั้งใจไว้แล้วจ้า

❤❤❤❤❤