(DAY6 เป็นวงดนตรี อ้าวไม่ใช่เหรอ :ผิดเรื่องแล้วเธอ)

"ไม่มีอะไรขายไม่ได้หรอก ถ้าเราจะขายน่ะ เชื่อไหม ที่ลุงเปลี่ยนมันก็ไม่เชิงขายไม่ได้หรอก ลุงอยากขายของหลาย ๆ แบบมากกว่า แต่ก่อนลุงอยากเปิดร้านขายของชำน่ะ"

ฉันพยักหน้ารับคำพูดของคุณลุง "หนูก็อยากเปิดร้านขายหนังสือค่ะ นี่หนูพยายามหาหนังสือหลาย ๆ แนวมาอ่านอยู่ แต่พอดีนาฬิกาดันมาเสียซะก่อน หนูเลยอ่านหนังสืออยู่ที่หอสมุดเพลินจนลืมเวลากลับหอเลยล่ะค่ะ"

"เราเลยมาซื้อนาฬิการ้านลุงสินะ ใส่เล่น ๆ แก้ขัดไปก่อนเนอะ" คุณลุงยิ้มให้ฉัน "แล้วสรุปเราเอาเรือนนี้ใช่ไหม ลุงให้ฟรีเลย เห็นเราแล้วลุงนึกถึงลูก ไว้ว่าง ๆ มาคุยกับลุงได้นะ ลุงเหงา"

"ไม่เป็นไรค่ะลุง ให้หนูอุดหนุนเถอะค่ะ" ฉันยื่นเงินให้คุณลุง สุดท้ายลุงก็รับไป "ไว้คราวหน้าหนูจะแวะมาคุยด้วยนะคะ เดี๋ยวหนูเอาหนังสือมาฝาก"

"ไม่ต้องเอามาหรอก ลุงอ่านไม่ค่อยได้ ตาลุงไม่ค่อยดีแล้ว ไป ๆ เรารีบกลับ ฝนจะตกแล้วเดินทางดี ๆ ขอให้มีมีร้านของตัวเองนะ"

ฉันยิ้มรับให้กับคำอวยพรของลุง



10:00 - 10:10PM
.