เขาและเธอยังจำที่ตรงนี้ได้เป็นอย่างดี
ระเบียงตรงห้องนอนของเขา
และกลายเป็นห้องนอนของ 'เรา' ในท้ายที่สุด
มันเป็นมุมที่ทั้งสองชอบมานั่งพูดคุยกัน สูบบุหรี่ด้วยกัน ดื่มเบียร์ด้วยกัน ดูพระอาทิตย์ด้วยกัน และแน่นอน เคยคิดจะมีอะไรกันที่นี่ แต่ด้วยความเขินอายและยังเมาไม่มากพอ โปรเจคต์นี้จึงถูกพับเอาไว้ก่อน

มีเรื่องราวเกิดขึ้นมากมายที่ระเบียงห้องแห่งนี้
ความสุข ความรัก ความรู้สึกดีๆ ความเหงา
และความเศร้า
มุมเดิมๆ ที่เคยอยู่ด้วยกันไม่เหมือนเดิมอีกแล้วในวันที่เธอไม่อยู่
"ตาขายนี้มันไม่สามารถรั้งเธอเอาไว้จริงๆ ใช่ไหม"
"ต่อให้มันมี เราก็จะปีนออกไป ปล่อยเราไปเถอะ"

เขายืนยันว่าเธอค่อยๆ ฉีกกระชากตาข่าย โบกมือลาและยิ้มให้เขาเป็นครั้งสุดท้าย
แล้วกระโดดลงไป