สวัสดีครับ
คุณพ่อพาไปเที่ยวอำเภอพานที่เป็นบ้านเกิดของคุณย่า แล้วก็ไปเที่ยวในตัวเมืองเชียงราย สมัยก่อนผู้คนที่ไปเที่ยวเชียงรายมักจะไปเที่ยววัดร่องขุ่นกัน (ปัจจุบันวัดร่องขุ่นปิดซ่อมแซมเนื่องจากแผ่นดินไหวครั้งใหญ่ที่เชียงราย) แต่กลับมักจะมองข้ามวัดสวย ๆ ในตัวเมืองเชียงรายไม่ว่าจะเป็นวัดพระแก้ว หรือวัดพระสิงห์ โดยเฉพาะวัดพระแก้วนั้นเป็นวัดที่เคยเป็นสถานที่ประดิษฐานพระแก้วมรกตมาก่อน จากตำนานรัตนพิมพ์วงศ์ กล่าวไว้ว่า เมื่อประมาณ พ.ศ. ๓๐๐ เทวดาได้สร้างพระแก้วมรกต ถวายพระนาคเสนเถระที่เมืองปาฎลีบุตร (ปัจจุบันเรียก เมืองปัตนะ) ประเทศอินเดีย ต่อมาได้อัญเชิญไปไว้ที่เมืองลังกา
ในสมัยพระเจ้าอโนรธามังฉ่อ (พระเจ้าอนุรุทธะ) แห่งเมืองพุกามได้ส่งพระสมณทูตไปขอจากเจ้าเมืองลังกา ซึ่งถูกพวกทมิฬรุกราน จึงมอบพระแก้วมรกต และพระไตรปิฏกให้ แต่สำเภาที่บรรทุกพัดหลงไปเกยอยู่ที่อ่าวเมืองกัมพูชา พระแก้วมรกตจึงตกเป็นของกัมพูชา และต่อมาได้ถูกนำไปไว้ ที่เมืองอินทาปัฐ(นครวัด) กรุงศรีอยุธยา และกำแพงเพชร ตามลำดับ
เมื่อประมาณพ.ศ. ๑๙๓๓ พระเจ้ามหาพรหมเจ้าเมืองเชียงราย ได้ไปอัญเชิญพระแก้วมรกตมาจากเมืองกำแพงเพชร และนำมาซ่อนไว้ที่เจดีย์วัดป่าเยียะ (ป่าไผ่ชนิดหนึ่ง) เมืองเชียงราย ต่อมาในปี พ.ศ.๑๙๗๗ ได้เกิดฟ้าผ่า องค์พระเจดีย์พังทลายลง และได้พบพระแก้วมรกตซ่อนไว้ในพระเจดีย์ วัดนี้จึงได้ชื่อใหม่ว่า "วัดพระแก้ว" หลังจากนั้นได้อัญเชิญพระแก้วมรกตไปประดิษฐาน ณ เมืองต่างๆ คือ ลำปาง เชียงใหม่ หลวงพระบาง เวียงจันทน์ กรุงธนบุรี และกรุงเทพมหานคร ตามลำดับ
พระอุโบสถทรงเชียงแสน มีลักษณะฐานเตี้ย เชิงหลังคาลาดต่ำ สร้างขึ้นเมื่อปี พ.ศ.๒๔๓๓ ได้รับพระราชทาน วิสุงคามสีมา เมื่อวันที่ ๖ เมษายน พ.ศ.๒๔๙๕ พระประทานในอุโบสถ (พระเจ้าล้านทอง) เป็นพระพุทธรูปสำริด ปางมารวิชัย นับเป็นพระพุทธรูปในสกุลช่างศิลปะปาละที่ใหญ่ และสวยงามที่สุดในประเทศไทย
นอกจากนี้ยังมีหอพระหยก เป็นอาคารทรงล้านนาโบราณ เป็นที่ประดิษฐาน "พระพุทธรตนากร นวุติวัสสานุสรณ์มงคล" หรือ "พระหยกเชียงราย" บนผนังอาคาร แสดงกิจกรรม จากตำนานพระแก้วมรกต และภาพวาดการสร้าง และพิธีอัญเชิญพระหยกเชียงรายสู่พระอาราม และมีโฮงหลวงแสงแก้ว อาคารทรงล้านนาประยุกต์ ภายในเป็นพิพิธภัณฑ์จัดแสดงพระพุทธรูปสำคัญ รวมทั้งศิลปวัฒนธรรมเกี่ยวกับพระพุทธศาสนาในรูปแบบที่ทันสมัย
ส่วนวัดพระสิงห์นั้น คำว่า พระสิงห์ นั้น หมายถึง วัดซึ่งเคยเป็นที่ประดิษฐานพระสิงห์มาก่อน พระสิงห์ เป็นนามพระพุทธรูปอันบ่งบอกถึงคติพระพุทธศาสนาเถรวาทอย่างลังกาวงศ์ตรงกับ พระพุทธสิหิงค์ อันเป็นที่รู้จักกันดีอยู่แล้ว แต่ทางภาคเหนือล้านนาไทย มิได้เรียกว่า พระพุทธสิหิงค์ นิยมเรียกว่า พระสิงห์ พระพุทธสิหิงค์ หรือ พระสิงห์เป็นพระพุทธรูปคู่บ้านคู่เมืองของประเทศไทยมาอย่างยาวนานมีหลักฐานปรากฏในสิหิงคนิทานบันทึกไว้ว่า สร้างขึ้นเมื่อราวพุทธศักราช ๗๐๐ ในประเทศลังกา และประดิษฐานอยู่ที่ลังกา ๑๑๕๐ ปี จากนั้นได้ถูกอัญเชิญมาประดิษฐานยังราชอาณาจักรไทยพระพุทธรูปที่ทรงพระนามว่าพระพุทธสิหิงค์นั้นมีอยู่ ๓ องค์ ๓ แห่ง คือ พระพุทธสิหิงค์ องค์ที่ ๑ ศิลปะลังกา ปางสมาธิ ขัดสมาธิราบ (องค์นี้ที่เคยประดิษฐานที่วัดพระสิงห์ เชียงราย) ปัจจุบันประดิษฐานในพระที่นั่งพุทไธศวรรย์ พิพิธภัณฑ์สถานแห่งชาติ กรุงเทพฯ, พระพุทธสิหิงค์ องค์ที่ ๒ ประดิษฐานในวิหารลายคำ วัดพระสิงห์ จ.เชียงใหม่, พระพุทธสิหิงค์ องค์ที่ ๓ ประดิษฐานในหอพระพุทธสิหิงค์ ข้างศาลากลาง จ.นครศรีธรรมราช พระพุทธสิหิงห์องค์ที่ ๒ และองค์ที่ ๓ เป็นศิลปะเชียงแสน ปางมารวิชัย ขัดสมาธิเพชร
พระอุโบสถวัดพระสิงห์ สร้างขึ้นราวปี พ.ศ. ๑๒๕๑-๑๒๕๒ รูปทรงเป็นสถาปัตยกรรมแบบล้านนาไทยสมัยเชียงแสน โครงสร้างเดิมเป็นไม้เนื้อแข็ง บานประตูหลวงทางเข้าพระอุโบสถทำด้วยไม้แกะสลักจิตรกรรมอย่างประณีตวิจิตรบรรจง เป็นปริศนาธรรมระดับปรมัตถ์ ออกแบบโดยศิลปินเอกผู้มีผลงานเป็นที่กล่าวขานในระดับโลกนามว่า อ.ถวัลย์ ดัชนี เป็นเรื่องราวของ ดิน น้ำ ลม ไฟ แนวคิดของ อ.ถวัลย์ ดัชนี ถ่ายทอดธาตุทั้ง ๔ ออกเป็นสัญลักษณ์รูปสัตว์ ๔ ชนิด เพื่อการสื่อความหมายโดยให้ ช้างเป็นสัญลักษณ์ของดิน, นาคเป็นสัญลักษณ์ของน้ำ, ครุฑเป็นสัญลักษณ์ของลม, สิงโตเป็นสัญลักษณ์ของไฟ
แล้วเจอกันใหม่ครับ
ก๊อบกับแก๊บ

วัดเก่าแก่ แลมา น่านิยม