บ้านไม้สองชั้นเก่าคร่ำคร่าในวัดป่าขอมนครศรี ถนนลูกรังเก่าๆแคบเป็นตัวเชื่อมสถานที่ซึ่งมีวัดและบ้าน ฉันสอนภาคค่ำกว่าจะเสร็จก็สี่ทุ่ม นั่งรถสองแถวมาลงหน้าวัดแล้วเดินเข้ามาในวัดประมาณสองกิโลเมตร ผ่านเมรุและศาลาเก็บศพ ซึ่งมีบ่อยๆดูได้จากตะเกียงไข่เป็ดดวงเล็กๆที่จุดไว้หน้าโลง มีเพื่อนบ้านอยู่ประปรายแต่เขาหลับกันหมดแล้ว ไฟทุกดวงถูกปิดมืดแม้กระทั่งถนน ฉันเดินอย่างรวดเร็ว
ช่วงใกล้เมรุมีเสียงเดินตาม ฉันไม่กล้าหันไปมอง กลัวจะเจอสิ่งที่ไม่พึงประสงค์ พอฉันหยุดเขาก็หยุด ฉันรีบเดินต่อ และตัดสินใจหันกลับไปมองเห็นสีดำตะคุ่มๆคล้ายคน มีผ้าสีขาวคลุมรอบตัว ฉันวิ่งตื๋อในความมืดไม่รู้ว่ามาถึงบ้านได้อย่างไร ตบประตูโครมๆ! ผีหลอกๆ ช่วยด้วยๆ! คนในบ้านกำลังหลับสนิทเพราะดึกแล้ว กว่าจะเปิดประตูออกมาได้นานมาก สามีถามว่าตกใจอะไรหรือ ฉันบอกว่าผีๆ เขาชวนฉันออกไปดูผี ฉันขัดขืนเต็มที่ แล้วเขาก็เดินไปคนเดียว พบผีนั่งอยู่ที่เมรุศพ เขาเดินเข้าไปใกล้ๆปรากฎว่าเป็นพระแก่ๆที่เป็นอัลไซเมอร์ ตอนนั้นเป็นช่วงฤดูหนาวจึงเอามุ้งมาคลุมทั้งตัว ...
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in