ฉันมีลูกยาก  แต่งงาน1ปี  จึงจะตั้งท้อง  แพ้มาก  กินน้ำก็อาเจียน  ต้องให้น้ำเกลือและกลูโคสทุกวันจนคลอด  แต่ก็คลอดง่ายจึงไม่อยากมีลูกอีก  ญาติบอกว่ามี1คนน้อยไป  ฉันคุมไว้1ปีก็ทนความรบเร้าไม่ได้  เลิกคุม  ผ่านมา4ปีก็ยังไม่มีวี่แววแม้จะไปคลินิคลูกยาก  หลายครั้งกินยาจีนก็ไม่ได้ผล  เกือบจะถอดใจ  วันนั้นเพื่อนชาวจีนมาชวนไปไหว้พระที่ศาลเจ้าพ่อเสือ ทุ่งสง นครศรีธรรมราช ท่านเข้าทรงพอดี  จึงขอความช่วยเหลือเรื่องลูก  ท่านช่วยทันที  หยิบถุงแป้งดินสอพองขนาดเท่าหัวแม่มือสามถุง ส่งให้พร้อมแผ่นฮู้สามใบ  บอกให้เผาฮู้ละลายน้ำกินกับแป้ง อังคารละ1ถุง  ครบสามครั้งก็นอนกับสามี  เวลาผ่านไปสองเดือนฉันก็ตั้งท้อง ดีใจมาก

ครบเดือนที่ 4  เตรียมแต่งตัวจะไปหาอาหารอร่อยกิน  ก็มีเหตุที่น่าตกใจคือ เลือดสดๆไหลจากช่องคลอดประมาณ1ช้อนโต๊ะ  รีบไปโรงพยาบาลทันที  หมอฉีดยาบำรุงครรภ์แล้วให้กลับมาพักที่บ้าน  คืนนั้นสี่ทุ่มนั่งฉี่ในกระโถน รู้สึกมีก้อนนิ่มๆเท่ากำมือไหลลงในกระโถน  ฉันใจหายวาบ  กลับไปโรงพยาบาลอีกครั้ง  หมอบอกว่ารกออกไปแล้ว  แต่ตัวเด็กยังอยู่  เอาไว้ไม่ได้ต้องตายทั้งแม่และลูก ต้องขูดมดลูกเอาเด็กออก  ฉันรีรอขัดขืนอยู่เป็นนาน   ก็ต้องตัดสินใจให้หมอทำ ฉันร้องไห้โฮ  แต่จำเป็น นางพยาบาลบอกว่าเป็นเด็กผู้ชายหน้าตาหล่อเหลาผิวขาวจั๊วะ  ฉันเสียใจมากทำไมลูกต้องทิ้งแม่ไปด้วย  กลับมาพักฟื้นอยู่ที่บ้านคิดถึงลูกทุกวันทุกคืน  

เวลาผ่านไป 3 เดือน  ฉันไปขอกับเจ้าพ่อเสือใหม่อีกครั้ง  ท่านบอกว่าไปกินอะไรผิด  ฉันนึกตั้งนานเลยถึงบางอ้อ  วันนั้นพ่อไปตลาดเอาผักบุ้งนาสีแดงยอดอ่อนๆ มาแกงส้ม ฉันกินอย่างเอร็ดอร่อย  ไม่นานปวดท้องจี๊ดแท้งลูกทันที  ผักบุ้งนั้นมีคนเลวๆให้พ่อมา ซึ่งฉันเข้าใจว่าพ่อซื้อมาเอง  ซึ่งตอนนี้คนเลวคนนั้นก็ได้รับกรรมลูกสาวตายเพราะแท้งลูก  

ฉันปฏิบัติตามเจ้าพ่อเสือสั่งทุกประการเหมือนเดิม  หลังจากนั้นมา5เดือนก็ตั้งท้องลูกคนใหม่ ที่เจ้าพ่อเสือบอกว่าลูกคนนี้แข็งแรงกว่าคนเดิม  อัจฉริยะ  คราวนี้แม่ไม่มีอาการแพ้เลย  แข็งแรงกว่าปกติ  ขับรถมอเตอร์ไซค์ไปทำงานได้ไกลๆ  จนคิดว่าน่าจะเป็นลูกชาย  เพราะคนโตลูกสาวแพ้มาก  เลยกำหนดคลอดมา 3 วันก็มีอาการตกเลือด เลือดไหลโกรกตลอดทาง รีบขี่มอเตอร์ไซค์เข้าโรงพยาบาลห่างจากบ้าน2กิโลเมตร   ถูกนำตัวเข้าห้องผ่าตัด  หมอให้ยาเร่งคลอดก็เฉย  คัดท้องให้หัวเด็กลงเพื่อให้คลอดง่าย  เด็กก็นั่งกอดเข่าเฉย  เลือดไหลจนท่วมตัว  หมอตัดสินใจผ่าตัดด้วยการบล็อกหลังเพราะแม่อายุ 42 ปีแล้ว  ช่วงที่มีดกรีดลงไปลึกๆเจ็บมากแต่ก็ทนเพื่อลูก  พอเปิดหน้าท้องได้กว้างพอแล้ว หมอก็อุ้มเด็กขึ้นยกขาชูขึ้นหัวห้อยลง ตีก้นเบาๆ เด็กร้องจ้า  ตอนแรกไม่ร้องเพราะรกพันคอ  ฉันยิ้มทั้งน้ำตา ทั้งๆที่แผลระบม  ชื่นใจที่ได้เห็นหน้าลูกสาว หน้าคมเข้ม ตาโต ปากบางเฉียบ ผู้ใหญ่เคยพูดว่าลูกที่ขอจากพระจะไม่ออกทางอวัยวะเพศ อยู่โรงพยาบาล7วัน กลับบ้านพร้อมตุ๊กตาตัวน้อยๆที่น่ารักสมกับการรอคอย

ทุกคำที่เล่ามาไม่มีการเสริมแต่งเป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจริงๆ

ลูกเป็นเด็กเลี้ยงง่าย แข็งแรง พัฒนาการไว  พูดชัด คำแรกคือปาป๊า ทั้งๆที่เป็นคนไทย สนใจสิ่งรอบข้างทุกเรื่อง  ตอนอยู่ชั้นบริบาล กล้าขอครูนาฎศิลป์ขึ้นไปรำมโนราห์ทั้งๆที่ท่ายาก เช่นสะพานโค้ง ม้วนหน้า ม้วนหลัง  โตขึ้นมาหน่อยก็ได้รางวัลที่1 ในการแข่งแม่ไม้มวยไทยและชอบภาษาอังกฤษ  บอกว่าโตขึ้นจะไปทำงานยุโรปแล้วเขาก็ทำสำเร็จจริงๆ