แมวใจเพชร

"วิเชียรมาศ"  วิเชียรแปลว่าเพชร  มาศคือทองคำ  เป็นชื่อพันธุ์ของแมวไทยแท้สีสวาดขนอ่อนนุ่มราวกำมะหยี่  สีเทาไล่จากอ่อนไปเข้ม นัยน์ตาสีฟ้า  มีวิฬาร์ลักษณ์เป็นมงคล นำโชคลาภ9แห่ง  สีเข้มที่ขา4 ตา2 หู2 จมูก1 ราคาระดับหมื่น  "สวย" แม่แมวพันธุ์วิเชียรมาศ  สาวเจ้าของร้านตัดผมชาย  รักเลี้ยงดูอย่างดี  ถึงขนาดให้นอนด้วยบนเตียงนอน  มันแสนรู้พูดไม่ได้แต่ทำตามได้หลายอย่าง  เช่น  เคาะโต๊ะแล้วมันก็จะก้มหัวไปคำนับถึงพื้นทุกครั้งที่สั่ง  และจะแสดงอาการดีใจด้วยการเดินรอบๆเท้าฉันและหมอบหัวลงไปซบที่หลังเท้านิ่งนาน   ช่างคุย  ตอบ  คำถามทุกครั้งที่ถามจะร้องเมี๊ยวๆ  กลางคืนเวลาคิดถึงฉันก็จะไปยืนอยู่ใกล้หน้าต่าง แล้วก็ร้องเรียกจนฉันต้องบอกว่าไปนอนเถอะดึกแล้ว  มันก็กลับไปนอน

ฉันไม่เคยคิดที่จะเลี้ยงสัตว์เพราะมีลูกเล็กกลัวจะเป็นภูมิแพ้เนื่องจากขนสัตว์   แต่ก็มีเหตุจำเป็นที่จะต้องรับเลี้ยงมันไว้เพราะคืนนั้นภรรยาไปเยี่ยมพ่อป่วย  สามีที่ไม่รักสัตว์เห็นแมวขึ้นไปนอนบนเตียง  ก็ตีอย่างรุนแรงจนขาลาก  มันต้องหนีตาย  แต่ด้วยความห่วงลูกน้อยทั้ง 4 ตัว พยายามคาบเหนียงที่คอลูกแล้วปีนขึ้นไปบนลูกกรงปูนสูงประมาณเมตรกว่าชั้น2ของทาวน์เฮ้าส์   มันคาบลูกห้อยร่องแร่งระยะจากพื้นถนนถึงขอบระเบียงสูงประมาณ 10 เมตร  ซึ่งมีรถวิ่งขวักไขว่ไปมา  น่าหวาดเสียว  ถ้าตกลงไปคงไม่รอดแน่  มันขนลูกแอบหนีตอนกลางคืน  ทีละตัวๆจนครบ4ตัว แอบอยู่ใต้ชั้นวางของที่บ้านของฉันซึ่งห่างจากบ้านเดิมที่มันอยู่ 3 ห้อง   ลูกๆมันน่ารักทุกตัวลายขาวดำ  3สี  สีขาวแต้มฟ้า  เหลืองอ่อนสลับเข้ม  ขนหนานุ่ม ไม่มีลักษณะแมววิเชียรมาศเหมือนแม่มันสักตัว เพราะแม่มันผสมกับแมวเปอร์เซียสีเหลืองอ่อนสลับเข้ม ถ้าอยากให้มีลูกเป็นวิเชียรมาศต้องผสมด้วยพันธุ์เดียวกัน  มันรักและหวงลูกมาก  ฉันก้มหน้าติดพื้นเพื่อที่จะแอบดูลูกแมวมันก็ขู่  ในเมื่อมันมาพึ่งใบบุญจำเป็นต้องซื้ออาหารมาให้  หลังจากนั้นมันก็เลิกขู่แสดงความเป็นมิตร   เข้ามาป้วนเปี้ยนทั้งแม่และลูกในครอบครัวฉัน   ซึ่งทุกคนรักสัตว์  ถึงแม้ว่าเจ้าของจะมาตามมันก็ไม่ยอมกลับ  แอบซุกซ่อนตัวอย่างมิดชิด  


การเลี้ยงแมว 5 ตัวในห้องแถวเล็กๆไม่ใช่เรื่องง่าย  นอกจากจะซื้ออาหารให้มันกินแล้ว  ยังต้องมีภาระ ขนขี้จากกระบะทรายจำนวนมากไปทิ้ง  เคยเอาข้าวคลุกปลาทูให้สวยกินมันเมินหน้าหนี  เป็นสิ่งที่แปลกประหลาดเพราะปกติแมวจะชอบกินปลา  สวยใจบุญไม่ฆ่าสัตว์แม้หนูจะวิ่งผ่านหน้ามันก็ไม่ทำร้าย 

ฐานะของฉันไม่ค่อยดี  ตั้งแต่สวยเข้ามาอยู่ในบ้านเรา  เงินทองไหลมาเทมา  ไม่ขาดสาย  ฉันมีรายได้เพิ่มขึ้นด้วยการขายประกัน  ซึ่งไม่เคยทำมาก่อน  แต่ก็ปิดยอดได้เป็นล้าน  มันน่าแปลกขายกระดาษแผ่นเดียวกลับได้เงินกองโต  ถ้าเราไปนั่งในหัวใจลูกค้าได้ด้วยการสร้างความจริงใจ  เสนอสิ่งที่ดีๆให้เขา  ก็สำเร็จเกือบทุกราย  สามารถซื้อรถ  บ้านหลังใหญ่   ให้แมวทั้ง 5 ตัวมีที่วิ่งเล่น  

"สวย" ฉายแววแห่งความฉลาด  คืนนั้นลูกของมันออกไปเดินเล่น  บนหลังคาบ้านห้องแถว  ซึ่งเป็นแปลนเดียวกันแล้วกัน  แล้วกลับบ้านไม่ถูก  พวกเราพากันตามหาลูกของมันก็ไม่เจอ  เวลาผ่านไปนานมาก  สวยช่วยตามด้วย  แล้วก็ปีนขึ้นไปบนฝาผนังห้องน้ำ  เดินไปพลางร้องพลาง  เดินวนเวียนไปมาพร้อมทั้งส่งเสียงร้องเมี๊ยวๆและส่งสายตาผ่านช่องกระจกหลังบ้าน  ฉันสังเกตถึงพฤติกรรมของมันก็มองตามไปที่หลังคาชั้น 1  พบลูกแมวเดินหาทางเข้าบ้านไม่ถูกจึงออกไปนอกบ้านแล้วอุ้มมันกลับเข้ามา

พอมาอยู่บ้านหลังใหม่   ลูกมันชื่อวอก  เพราะมีใบหน้าสีเหลืองที่เรียกกันว่า make up cat   ชอบหนีเที่ยว  ปีนรั้วออกไปนอกบ้าน  แล้วหายไป2วัน  พวกเราช่วยกันตามหาก็ไม่พบ  สวยเดินวนเวียนในบ้านตามองไปที่โคนต้นไม้ใหญ่นอกบ้าน  ฉันได้ยินเสียงแมวร้องเบาๆที่บริเวณโคนต้นไม้  แต่ก็มองไม่เห็นแมว  สามีใช้เสียมไปคุ้ยเขี่ยโคนต้นไม้ใหญ่  มีโพรงอยู่ข้างใต้ราก  ชอนไชระเกะระกะ  ไม่ต่างจากกรงขังสัตว์  แหวกรากไม้ดู  พบวอกตกลงไปในหลุมใต้ราก  เขาจึงอุ้มมันกลับเข้าสู่บ้านอย่างปลอดภัย  

ปกติสวยเป็นแมวใจบุญ  แต่ถ้าใครมาทำให้โกรธก็เปลี่ยนพฤติกรรมเป็นนักสู้ตัวยง  "มันนี่"  หมาบางแก้ว  อายุ1ปี  ชอบหยอกสวยด้วยการเห่า  สวยนิ่ง   มันนี่ได้ใจเดินเข้าไปเห่าใกล้ๆ  สวยกางเล็บตะปบมันนี่เหมือนกับเสือตะครุบเหยื่อ  สวยตาดุคมเข้ม  สวยก็ไม่ยอมหยุดวิ่งไล่ไปจนกระทั่งสุดขอบสนาม  หลังจากนั้นมาเจ้าบางแก้วที่มีชื่อเสียงในด้านความโหดเหี้ยม  ก็ไม่กล้ามาตอแยอีกเลย 

เลี้ยงสวยด้วยการให้อยู่บ้านแมวที่อบอุ่น  คลุมด้วยผ้าขนสัตว์อย่างดี  มาเป็นเวลา 14ปี  สวยเริ่มมีอาการรปากเปื่อย    เล็บเท้ากุดเข้าใน  เบื่ออาหาร  ต้องเปลี่ยนเป็นอาหารนิ่ม  พาไปโรงพยาบาลสัตว์  หมอให้น้ำเกลือฉีดยาและให้ยาชนิดน้ำพร้อมทั้งสั่งว่า  แมวขาดน้ำ  พยายามให้กินน้ำบ่อยๆ  ด้วยการใช้ไซริงค์หยอด   สวยอาการไม่ดีขึ้น นอนซมอยู่กับที่  ต้องพาไปให้น้ำเกลือทุกวัน  ทั้งๆที่เป็นโรงพยาบาลสัตว์ของเอกชนดีที่สุด  ฉันดูแลอย่างใกล้ชิด  ต้องหยอดข้าวหยอดน้ำผ่านไซริงค์เกือบ4ทุ่มทุกคืน เป็นเวลาครึ่งเดือน  ยอมทุ่มเงินจนหมดหน้าตักเพื่อซื้อชีวิตสวย  คืนนั้นฉันเดินออกมาดูเห็นมันเดินคลานออกจากกล่องที่นอน มาอยู่ที่พื้นตัวเปียกปอน  ฉันเช็ดตัวให้แห้ง  หลังจากนั้นพามันกลับไปนอนบนที่นอนที่อ่อนนุ่ม  ห่มผ้าให้เกิดความอบอุ่น  รู้สึกดีใจว่ามันพอจะเดินได้  แล้วฉันก็กลับเข้าไปนอน  6 โมงเช้าตื่นขึ้นมา  สามีบอกว่าไปดูสวยซิ  มันนั่งพิงกล่องตาสีฟ้าเบิกโพลง  สามีบอกว่ามันไปสบายแล้ว  ฉันร้องไห้โฮ  ทำใจไม่ได้  หมอไม่ได้บอกว่ามันเป็นโรคไตวาย  ฉันพยายามช่วยทุุกวิธีด้วยการพาไปหมอที่เก่ง ยาดี  อาหารดีก็ยังไม่รอด  สามีนำร่างของสวยไปฝังใต้โคนต้นมะม่วง  ฉันไม่อยากเห็นภาพนั้นแต่ก็พนมมือไว้ไปที่ศาลพระภูมิพูดว่า  "ชาติหน้ามีจริงขอให้สวยคนดีมาเกิดเป็นลูกของแม่นะ ขอให้ลูกหลับอย่างสบาย พักผ่อนไม่ต้องทุกข์ทรมานอีกต่อไป"  

ฉันจะเดินไปเยี่ยมสวยที่หลุมศพทุกวัน  รู้สึกใจหายว้าเหว่ ไม่ได้ยินเสียงและพฤติกรรมที่น่ารักของมันอีกแล้ว  สวยเป็นตัวอย่างของแม่ที่ยอมเสียสละชีวิตเพื่อลูก  แม้จะต้องเสี่ยงภัยก็ตาม แต่ไม่เคยหวาดหวั่นเพื่อลูกอันเป็นที่รัก   

 
 

นกเขาคูรัก

ช่วงที่เริ่มปลูกบ้านใหม่เคยเห็นโลเคชั่นมีต้นไม้ใหญ่นานาพันธ์ุ   ดูร่มรื่น  เมื่อมีคนมาปลูกบ้านกันหลายหลัง  ต้นไม้ถูกตัดทิ้งไป   นกอาศัยเกาะบนสายไฟเรียงรายเป็นแถวยาว  ฉันจึงเกิดความคิดว่าควรปลูกต้นไม้ไว้ให้นกอาศัย  มีนกโพระดกร้องโฮกป๊กๆ  นกเอี้ยงร้องเหมือนเสียงเปียโน แผล่งพะแล้งแพ้ง  นกกระปูดร้องปู้ดๆ  นกตบยุง  ตบยุงดังแป๊ะๆทั้งคืนขยันมาก  นกเขากางปีกสีเทาอมฟ้าร้องจู้ฮุกกรูๆ บินมาเป็นคู่ๆ  เกาะต้นจำปาที่ออกดอกสีเหลือง  ส่งกลิ่นหอมฟุ้ง  นกเขาตัวหนุ่มสาวเอียงคอส่งภาษารักให้กัน  สื่อสัมพันธ์หวานชื่นแล้วช่วยกันไปหาเศษฟาง  กิ่งไม้แห้งๆ  มาทำเรือนรังบนต้นมะม่วง   มังคุด  ชมพู่  มะเหมี่ยว  แม้กระทั่งชายคาบ้าน   ตัวเมียวางไข่   ตัวผู้ออกไปหาอาหารมาให้ครอบครัว   เป็นตัวอย่างของสุภาพบุรุษ

พอฟักได้หลายวันก็เติบโตเป็นลูกนก  แม่มีหน้าที่ฝึกบินเมื่อลูกขนขึ้นเต็มตัว  พอเห็นว่าลูกแข็งแรงดีแม่ก็จะไปช่วยพ่อหาอาหาร  พอลับตาแม่ลูกก็จะฝึกบินเอง  นักบินมือใหม่หัดขับ  ไม่ชำนาญจึงร่วงลงบนพื้นหญ้า  หมาบางแก้วตัวโตคิดว่าเป็นของเล่นจึงวิ่งไปคาบลูกนก   สาวน้อยจิตใจงามสองคนเห็นเหตุการณ์รีบวิ่งไปแย่งลูกนกจากปากหมา  โดยไม่กลัวอันตรายจากเจ้าบางแก้ว  วิ่งไล่กันอยู่นานกว่าจะช่วยลูกนกออกมาได้  และนำไปคืนที่รัง  แม่มันไม่กลับมาอีกเลย  น่าจะเกิดอันตราย  สาวน้อยทั้งสองจึงไปซื้ออาหารลูกนกมาป้อน   ซึ่งเป็นหนอนตากแห้งตัวเล็กๆ   วิธีป้อนคือป้อนทีละตัว  และใช้ไซริงค์หยอดน้ำ  ดูแลหลายวัน  จนมันแข็งแรง  ก็บินปร๋อท่องโลกกว้างต่อไป

ที่บ้านฉันมีสัตว์นานาชนิดมาพึ่งใบบุญ  เช่นกระรอกหางเป็นพวงสวย  วิ่งหย็อยๆไปตามกิ่งไม้เพื่อกินผลไม้ที่อุดมสมบูรณ์  มีทั้งมะละกอแขกดำ  ขนุนทองประเสิรฐ   กระท้อนปุยฝ้าย    และอื่นๆอีกมากมาย  ที่บ้านฉันเป็นเขตอภัยทาน   นานาสัตว์จึงอยู่กันอย่างปลอดภัย   รวมทั้งตัววรนุช (เหี้ย) ด้วย   จะแอบเข้ามาหาอาหารกินภายในบริเวณบ้านบ่อยๆ  

วันนั้นฉันกลับมาจากธุระนอกบ้าน  เห็นเหตุการณ์วุ่นวายของคนในครอบครัวที่กำลังจะใช้ไม้ยาวๆเขี่ยสิ่งหนึ่งสิ่งใด  บนต้นไม้สูงประมาณ5เมตร   ซึ่งมีใบดกหนาแน่น  ฉันคิดว่าพวกเขากำลังเก็บผลไม้อะไรนะ   พยายามกันอยู่นานไม้ซึ่งปลายมีความอ่อนยวบยาบก็เกี่ยวไม่ได้สักที   ฉันกลัวงูไม่กล้าเข้าใกล้   ยืนดูอยู่ห่างๆ  ครึ่งชั่วโมงผ่านไป   ได้ยินเสียงลูกสาวร้องว่า  "ได้แล้วๆ"  แล้วก็มีสิ่งนึงหล่นตุ๊บลงมาบนพื้นสนามหญ้า   ตัวเหี้ยขนาดสองเมตร  นอนนิ่งเลือดโทรมกาย  เพราะก่อนจากนั้นมันถูกหมาบางแก้วขย้ำจนบาดเจ็บ   แผลเต็มตัว  มันจึงหนีขึ้นไปบนต้นไม้เพื่อความอยู่รอดของชีวิต   แล้วสามีก็จับหางลากออกไปนอกรั้ว   ใช้น้ำราดไปบนตัวและใส่ปากให้กิน  มันก็กระดุกกระดิกและคลานหายเข้าไปในป่าหญ้าตรงข้ามบ้านฉัน   เป็นการทำบุญครั้งใหญ่ของคนในครอบครัวฉัน   ชีวิตหนึ่งชีวิตแม้จะเป็นสัตว์ก็มีค่า   ไม่ต่างจากมนุษย์ 

สี่ขาที่น่ารัก 

"มันนี่"   หมาบางแก้วอายุ3ปี   ขนปุกปุยสีขาวแต้มน้ำตาลอ่อน   มีพฤติกรรมน่ารักหลายอย่างเช่น   ส่งเสียงกรีดร้องโดยที่ไม่อ้าปากเวลาเจ้าของกลับเข้าบ้าน  และคาบรองเท้า  ผ้าเช็ดเท้า  ออกไปต้อนรับถึงริมรั้วหน้าบ้าน   แต่จะหวงอาหารต้องระวังให้มากเวลามันกินอย่าเข้าไปใกล้   และให้อาหารเฉพาะเวลาอยู่ในกรงเท่านั้น  ถ้าให้นอกกรง  เวลาที่มันอิ่มแล้วจะคาบเอาไปฝังดิน   ถ้าใครเดินไปใกล้ๆมันก็จะส่งเสียงขู่   มันเป็นหมาป่าลูกผสมหมาไทย   จึงดุร้ายมาก  ไม่กลัวแม้กระทั่งงูพิษตัวโตๆ  และจะเชื่อฟังเฉพาะคนที่ไปอุ้มมันมาเลี้ยงตั้งแต่มันตอนเล็กๆเท่านั้น  คนนั้นคือลูกสาวคนโตของฉันเอง   

จะทำอะไรมันก็ยอมทั้งนั้น  ไม่ว่าจะเป็นการอาบน้ำ   ใส่ยา  วันนั้นเสียงมันนี่เห่าอยู่กับที่   ลูกสาววิ่งออกไปดูที่สนามหญ้าเห็นมันกำลังต่อสู้กับงูเห่ายาวประมาณสองเมตร   งูกำลังชูคอแผ่แม่เบี้ยฉกอย่างรวดเร็ว  กลัวงูก็กลัว  รักหมาก็รัก  ตัดสินใจโทรศัพท์แจ้งเจ้าหน้าที่ใต้เซียนเต็กตึ๊ง  ซึ่งมีความชำนาญในการจับงู  เขาก็มาอย่างรีบด่วน  แต่ก็ไม่กล้าไปที่สนามเพราะกลัวหมาบางแก้วกัด  จึงยืนรออยู่บนรั้ว  ขณะที่เหตุการณ์คับขันเช่นนั้น   ลูกสาวตัดสินใจเสี่ยงชีวิต   ใช้ผ้าสีดำผืนใหญ่ย่องไปคลุมหน้าหมาแล้วรีบฉวยตัวหมาซึ่งอยู่ห่างจากงูประมาณ 1 เมตรออกมาและเอาไปใส่กรง  เจ้าหน้าที่ใต้เซียนเต็กตึ๊งก็รีบกระโดดลงมาคว้าหัวงู แล้วจับใส่ถุงปุ๋ยขนาดใหญ่  มัดปากถุงหนาแน่นแล้วนำไปปล่อยในป่าลึก เหตุการณ์คับขันเช่นนี้ถ้าลูกสาวฉันใจไม่กล้า   และความว่องไวไม่เพียงพอคงสูญเสียหมาอันเป็นที่รักไปอย่างแน่นอน  เพราะการตอนต่อสู้ดำเนินไปอย่างโหดเหี้ยมน่ากลัว  ใครไวกว่าก็จะเป็นผู้ชนะ  ผู้แพ้ต้องสังเวยด้วยชีวิต ขออำนาจสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั่วสากลโลกจงปกป้องคุ้มครองภัยสาวน้อยใจกล้า  ยอมเสี่ยงชีวิตตนเองและกับชีวิตนานาสัตว์หลายครั้งหลายครา   ให้ปลอดภัยสุขภาพแข็งแรง  พบความสุขความเจริญ ตราบนิจนิรันดร์