"สุพรรณบุรี"  เมืองทองคำสมชื่อ  อู่ข้าวอู่น้ำ  อุดมสมบูรณ์ไปด้วยสัตว์น้ำจืด "บึงฉวาก" พิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำจืด  รวบรวมปลาหลายชนิด  ปลาแก้มช้ำ  ปลาเนื้ออ่อน  ปลาเทวดา  และอื่นๆหลายประเภท  ให้ได้ศึกษา อนุรักษ์  ข้าวหอมมะลิหอมนุ่ม  ขนมไทยขึ้นชื่อ สาลี่เมืองสุพรรณ  ขนมลูกเต๋า  เค้กไอศกรีมปลาช่อน  อาหารคาว ปลาช่อนปลาสลิดแดดเดียว  เป็นถิ่นกำเนิดศิลปินชื่อดังหลายท่าน  นักร้องเพลงแหล่ ไวพจน์ เพชรสุพรรณ  ลิเกเด่นๆหลายคณะ  นักร้องสาวแสนสวยมากความสามารถ เปาวลี  แม่เพลงอีแซว  ขวัญจิต ศรีประจันต์ 

น้องสาวพาไปกราบไหว้อนุสาวรีย์ยุทธหัตถี  พระนเรศวรทรงชนช้างศึกกับพระมหาอุปราชพม่าชื่อมังสามเกียด  พระนเรศวรทรงร้องเรียกมังสามเกียดให้เสด็จจากการประทับบนช้างศึกซึ่งรอใต้ต้นไม้มาทำยุทธหัตถี  "เชิญออกมาทำยุทธหัตถีไว้เป็นเกียรติยศของแผ่นดินเถิด  ภายภาคหน้าไปไม่มีกษัตริย์ที่จะได้กระทำยุทธหัตถีแล้ว"

สถานที่กระทำยุทธหัตถีคือตำบลหนองสาหร่าย  พระองค์สามารถทำนายแม่นยำราวกับตาเห็นว่าจะไม่มีกษัตริย์องค์ใดมากระทำยุทธหัตถีอีกต่อไป  พระองค์ทรงทำนุบำรุงพระศาสนา  ได้รับยกย่องให้เป็นเทวดาผู้ปกปักรักษาแผ่นดิน  ถึงพม่าจะยกกองทัพมามากมายก่ายกอง  ไทยกำลังน้อยกว่า  แต่ก็สามารถรบชนะพม่าได้เพราะความรักชาติและความจงรักภักดีของทหารไทยที่มีต่อสมเด็จพระนเรศวรมหาราช  ทรงตั้งพระทัยมิให้ชาติอื่นมาย่ำยีไทยได้  ทหารไทยไม่สะดุ้งกลัวตาย  สะอึกเข้าสู้ศัตรูที่เดินเข้ามาหาถ้ามิทำเช่นนั้นก็ต้องเป็นขี้ข้าเขาทั้งชาติ  วันที่ 25 มกราคม เป็นวันรำลึกถึงการทำยุทธหัตถี  ถูกกำหนดให้เป็นวันกองทัพไทย  ปลุกใจให้คนไทยเกิดความรักและหวงแหนชาติบ้านเมือง  พร้อมที่จะสละชีวิตเลือดเนื้อเป็นชาติพลี  ส่งเสริมให้เกิดความสามัคคีในหมู่ทหาร  

ด้วยพระปรีชาญาณ ความห้าวหาญ   ความเชี่ยวชาญในการศึก  ของสมเด็จพระนเรศวรมหาราช  จึงใช้พระแสงของ้าวฟาดฟันจนพระยาเกียดถึงแก่สวรรคต  การสู้รบสมัยก่อนเป็นการรบกันแบบตัวต่อตัว  ระยะกระชั้นชิด  ถ้ากษัตริย์แพ้กองทัพก็จะเลิกรบ  ถอยทัพกลับเมือง  

ฉันเข้าไปกราบพระองค์ท่าน ซึ่งมีลักษณะสง่างามสมกับเป็นชายชาตินักรบ  เงยหน้ามองพระพักตร์ที่เปี่ยมล้นไปด้วยพระเมตตา  ขอพรให้แคล้วคลาดจากอันตรายนานับประการ  ชนะอุปสรรคทั้งมวลด้วยสติปัญญา  ก้าวหน้าในหน้าที่การงาน  พบพานสิ่งที่ดีงามตลอดกาล  พร้อมกับถวายพวงมาลัยมะลิสด หลังจากอธิษฐานพระพิรุณโปรยปรายมาประพรมเหมือนรับคำอธิษฐาน  ความชื่นใจอิ่มเอม  แล้วก็มูฟไปสักการะแผ่นดินสถานที่ทรงทำยุทธหัตถีเป็นมูลดิน  ซึ่งกั้นด้วยเหล็กดัดโดยรอบ  ห้ามนำดินกลับไปจะมีเคราะห์   

กลับมาพักค้างคืนที่บ้านน้องสาว  กลางดึกคืนนั้นฝันว่าอยู่ในสนามรบ  ที่เต็มไปด้วยทหารโบราณทั้งไทยและพม่า  รบกันอย่างดุเดือดไม่มีใครยอมใคร  บางคนถูกแทงด้วยดาบ  ยิงถ้วยธนู  แม้จะใช้โล่ป้องกัน  ก็ยังโดนเต็มๆ  ทวนถูกขว้างเข้าใส่ศัตรูอย่างรวดเร็วแม่นยำ  เลือดสาดกระจาย  บ้างแขนขาดคอขาด น่าหวาดเสียวยิ่งนัก  ฉันพยายามหันหน้าหนีแต่เหมือนถูกบล็อค บังคับให้ดู  จนทนไม่ได้ตกใจตื่น  เล่าให้น้องฟัง  เขาบอกว่าเป็นนิมิตหมายที่ดีพี่จะมีลาภ  ฝันร้ายกลายเป็นดี  ได้กลับมาสุพรรณอีก  ฉันต้องมาแน่ ติดใจที่นี่  โดยเฉพาะวีรบุรุษผู้กล้าสมเด็จพระนเรศวรมหาราช  ที่มีดวงพระเนตรอ่อนโยน  

" ฝ่อใจห้าว  มิหาญ  ลาญใจแกล้ว บมิกล้า"

"กษัตริย์น้อยใหญ่ในอุษาคาเนย์  ต้องน้าวมกุฎมานน้อม  พิภพมานอบ"

"กรุงศรีอยุธยาจึงพิเศษสุข  สำเริงราชสถาน  สำราญราชสถิต"

"เถลิงพระเกียรติฟุ้งฟ้า  แหล่งหล้า  โลกล้วน สดุดี"