ในช่วงป.6 ย่างเข้าม.1 เป็นช่วงที่ผมบ้าการซื้อนิตยสารเล่มหนึ่งอย่างมาก ชนิดที่เรียกว่าถ้ามันออกมาปุ๊ปต้องบอกแม่ให้แวะร้านขายหนังสือแถวโรงเรียนเพื่อไปซื้อนิตยสารเล่มนั้น
นิตยสารที่ว่าก็คือ นิตยสารเกมลับสมอง
มันเป็นนิตยสารที่เกี่ยวกับเกมที่ต้องใช้สมองในการคิด การแก้ไขปริศนาต่างๆ โดยในเล่มจะมีอยู่สามส่วนใหญ่ๆ ส่วนแรกคือเกมรูปแบบทั่วไป ส่วนที่สองเป็นเกมที่เกี่ยวกับตัวอักษร คำศัพท์ภาษาไทย ภาษาอังกฤษ และส่วนสุดท้ายเป็นเกมที่เกี่ยวกับตัวเลข ซึ่งนิตยสารนี้เป็นนิตยสารรายปักษ์ ผมเองก็จำไม่ได้แล้วว่าวางแผงทุกอาทิตย์ที่เท่าไรของเดือน แต่จำได้ว่าเดือนหนึ่งออกสองครั้ง แต่ปัจจุบันไม่รู้เหมือนกันว่ามีการปรับเปลี่ยนการออกวางขายนิตยสารหรือเปล่า ท่ามกลางกระแสนิตยสารที่ค่อยๆปิดตัวลงไปทีละเจ้าๆ
คำถามคือ แล้วมันเกี่ยวอะไรกับเพลงในวันนี้
ในนิตยสารเล่มนี้ มันจะมีเกมหนึ่งที่เกี่ยวข้องกับเพลง เกมนั้นคือ "สนุกกับเพลง"
เป็นเกมที่จะให้เนื้อเพลงมาแบบเต็มเพลงเลย แล้วจะมีบางท่อนที่ขีดเส้นใต้เน้นตัวหนา และจะมีอีกหน้าหนึ่งที่เต็มไปด้วยตัวอักษรที่เรียงกันมั่วซั่วคล้ายๆเกมให้เราหาคำจากในนั้น ซึ่งให้เราลากเส้นตามท่อนที่ว่าจากจุดเริ่มต้นไปยังจุดสิ้นสุดโดยให้ผ่านทุกตัวอักษรจากในนั้น
ทีนี้ มันมีครั้งหนึ่งที่วง Bodyslam ออก single ที่ชื่อว่า "ขอบฟ้า"
มันเป็นเพลงที่ผมเห็น MV ครั้งแรกในโทรทัศน์ตอนที่นั่งกินข้าวเที่ยงอยู่ในห้องเรียน แล้วชอบมากๆ ซึ่งแต่ก่อนก็ชอบอยู่แล้วจากเพลงงมงาย
และเนื่องจากเพลงมันดัง มีหรือที่นิตยสารจะไม่เอาเพลงนี้มาใส่ในเกม
และด้วยความชอบนี่แหละ --- เป็นธรรมดาที่คนจะชอบอะไรก็มักจะคลุกคลีกับสิ่งๆนั้น สมัยนั้นยังเป็นสมัยที่ยังไม่มีคอมพิวเตอร์เป็นของตัวเอง และถ้าจะโหลดเพลงซักหนึ่งเพลงในตอนนั้น ก็อย่าเลยครับโหลดนานมาก!
ก็เลยทำได้แค่นั่งอ่านเนื้อเพลงในนิตยสาร คือทั้งอ่านทั้งร้องวนอยู่อย่างนั้น พออ่านเสร็จก็ปิดนิตยสารแล้วก็ร้องวนอยู่อย่างนั้นหลายครั้ง จนกลายเป็นเพลงแรกสุดที่จำเนื้อเพลงนี้ได้ทั้งเพลง
พอตัดกลับมา ณ ปัจจุบัน การจำเนื้อเพลงเป็นอะไรที่ทำง่ายมากแค่ฟังมันบ่อยๆ และเนื้อเพลงก็หาได้ง่ายๆ เผลอๆถ้าเกิดจำชื่อเพลงไม่ได้แต่จำเนื้อเพลงได้บางท่อน ก็แค่โยนเนื้อเพลงที่ว่าลงใน Google แล้วหาดู ก็จะพบกับคำตอบอย่างง่ายดาย
แค่ฟังเพลงวนซ้ำไปเรื่อยๆ มันคือความสุขที่เรียบง่ายแล้วล่ะครับ
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in