และเพลงนี่แหละมันมีอิทธิพลมากพอที่คอยบันทึกเหตุการณ์ต่างๆที่เคยประสพพบเจอ หนึ่งในนั้นคือคอนเสิร์ตนี่แหละครับ

ผมเพิ่งได้ไปดูคอนเสิร์ตแบบจริงๆจังๆก็ตอนเข้ามหาวิทยาลัยนี่แหละ ซึ่งคอนเสิร์ตโดยทั่วไปเขาก็จะร้องเพลง เล่นสดแบบธรรมดา ส่วนคนดูก็โดดและโยกไปตามจังหวะดนตรีที่บรรเลงไปจนจบเพลง มีบ้างที่จะส่งให้คนดูได้ตะโกนร้องเพลง 

แต่กับวง Retrospect มันไม่ใช่แค่นั้น

ผมเป็นสาวกของวงนี้ตั้งแต่เพลงแรกที่อยู่ในอัลบั้ม Showroom Vol.1 อย่างเพลง ไม่มีเธอ จนแฟนเพลงดัดแปลงเนื้อเพลงเป็น ไม่มีเมีย แล้วตะโกนร้องล้อซะจนพี่แน็ปหัวเสียมาแล้ว ฮ่าๆ

แล้วมันเป็นประสบการณ์ที่ผมไม่มีวันลืมเลย ก็คือในคอนเสิร์ตที่จัดในมหาวิทยาลัย ทางวงเขาก็เล่นเพลงแบบเดือดๆตามสไตล์ของวงนี่แหละ และแน่นอนการจะโดดร้องเพลงแบบธรรมดากับวง Retrospect มันไม่ใช่ไง ต้องตีพื้นที่เป็นวงกลมว่างๆไว้ แล้วพอท่อนฮุคที่เป็นแนวว้ากมา ผู้คนก็กรูกันปะทะใส่อย่างบ้าคลั่ง (หนึ่งในนั้นมีผมอยู่ด้วย ฮ่าๆ) ซึ่งเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับการเล่นสดของวงที่มีสไตล์แบบเมทัล และไม่ใช่แค่ครั้งเดียวแบบเดียว ยังมี Wall of Death คือการยืนแบ่งเป็นสองฝั่ง และพอท่อนว้ากมาก็กรูปะทะกันคล้ายๆกับแบบแรก แล้วก็มีการตีวงเป็นวงกลม เกาะคนข้างหน้าแล้ววิ่งวนเป็นวงกลม และอื่นๆอีกมากมาย

ซึ่งในครั้งนั้นเป็นอะไรที่เดือดอย่างมากและมันส์มากๆ ซึ่งเพลงเจ็บกว่าคือฉัน คือหนึ่งในเพลงที่เล่นในงานแล้วก็มีการปะทะอย่างที่ว่า พอฟังทีไรก็นึกถึงตอนนั้นและรู้สึกร่างกายอยากปะทะอย่างบอกไม่ถูก