ก่อนที่วิญญาณทุกดวงจะได้ไปเกิดใหม่ สิ่งสุดท้ายที่ต้องทำคือการดื่มน้ำแกงลืมเลือนอดีต ลืมเรื่องราวทั้งหมดที่เคยเกิดขึ้นในชาติก่อน ‘ยายเมิ่ง’ ทำหน้าที่ตักน้ำแกงลืมเลือนอดีต เป็นเทพแห่งแดนนรกผู้ไร้เจ็ดอารมณ์หกปรารถนา มักปรากฏกายด้วยรูปลักษณ์หญิงชรา ผมขาวทั้งศีรษะและสวมชุดดำ นอกจากนี้ยังมีนิสัยที่ไม่ค่อยสุงสิงกับใคร และเก็บตัวอยู่ในบาดาลเหลืองแทบจะตลอดเวลา จึงไม่ค่อยมีใครได้เห็นรูปลักษณ์ของยายเมิ่งที่เป็นหญิงสาว

       
          ด้วยเหตุผลอะไรบางอย่างทำให้ต้องลงไปโลกมนุษย์พร้อม ‘หลงอวี้’ รัชทายาทของราชามังกร ผู้เป็นที่รักของหญิงสาวทั่วแดนนรก แต่กลับผูกใจไว้ที่มนุษย์ผู้เดียว ต่อให้ผิดลิขิตสวรรค์ และต้องรับโทษหนักหนาเพียงใด เขาก็ยังยืนดีที่จะลงไปโลกมนุษย์ เพื่อให้ได้แต่งงานกับหญิงสาวที่ตนรักตามสัญญา

  
          ถึงแม้ว่าด้ายแดงจะลิขิตให้หลงอวี้และยายเมิ่งคู่กัน แต่จะทำเช่นไรในเมื่อหัวใจของหลงอวี้ไม่ได้เป็นของเธอ ยายเมิ่งจึงยอมที่จะตัดด้ายแดง ฝืนลิขิตชะตาสวรรค์ ช่วยให้หลงอวี้ได้สมหวังกับหญิงที่อีกฝ่ายรัก

ลิขิตรักข้ามปรภพ

ผู้เขียน: หวนมี่

ผู้แปล: ลีลรักษ์ 

สำนักพิมพ์: อรุณ

หมวดหมู่: นิยายแปล , นิยายจีนแปล

ราคาปก: 475 บาท ( 495 หน้า 1 เล่มจบ )

           •  เราไม่เคยอ่านหมิงเหยามาก่อน แต่ตัดสินใจซื้อเรื่องนี้เพราะเรื่องย่อหลังปก แต่พออ่านจบแล้วเรากลับชอบมาก อ่านจบแล้วรู้สึกประทับใจมาก ๆ จนจะต้องไปหาหมิงเหยามาอ่านต่อเลย สนุกมาก ๆ

  
          • หลงอวี้และยายเมิ่ง คนหนึ่งเป็นเทพแห่งแดนนรกที่อยู่ประจำน้ำพุเหลือง ส่วนอีกคนเป็นองค์รัชทายาทของราชามังกร ที่มีชะตาต้องไปเผชิญชะตากรรมที่โลกมนุษย์ ทั้งสองคนที่แตกต่างกันสุดขั้ว แต่กลับมีชะตาแห่งด้ายแดงผูกไว้ให้เคียงคู่กัน

          • เดิมที ยายเมิ่งไม่มีความรู้สึก เพราะเวลาที่ทำการตักน้ำแกงลืมเลือน ถ้าหากมีเรื่องอารมณ์เข้ามาเกี่ยวข้องจะทำให้งานทำงานมีปัญหา ดังนั้นความรู้สึกจึงถูกเก็บไว้ในขวดเก็บอารมณ์ทั้งเจ็ดและความปรารถนาทั้งหก แต่ด้วยความโก๊ะของหมิงเหยาทำให้ขวดดันแตกขึ้นมา ทำให้ความรู้สึกทั้งหมดที่เคยเก็บไว้จึงกลับไปที่เดิม ระหว่างที่ต้องลงไปโลกมนุษย์ ยายเมิ่งเริ่มรู้สึกดี ๆ กับหลงอวี้

  
        • แต่มันก็เป็นความรู้สึกรักที่พยายามหักห้ามใจ เพราะลึก ๆ แล้วยายเมิ่งกลับรู้ดีว่า ในใจของหลงอวี้เป็นของหญิงสาวชาวมนุษย์ที่ชื่อ ‘ไฉ่เอ๋อร์’ และสาเหตุที่หลงอวี้ตั้งใจลงมาโลกมนุษย์ ก็เพื่อเธอ เขาต้องการจะใช้ชีวิตมนุษย์ในชาตินี้อยู่กับเธอ

        • ด้วยเหตุจำเป็นอะไรบางอย่าง ทำให้ยายเมิ่งต้องลงมาโลกมนุษย์เพื่อคอยดูแลหลงอวี้ ยายเมิ่งเปลี่ยนชื่อเป็น ‘เมิ่งเหนียง’ ทีแรกยายเมิ่งไม่ต้องการให้เป็นแบบนี้ แต่เพราะรูปลักษณ์ที่กลายเป็นหญิงสาวของเธอ ทำให้ต้องรับบทเป็นพี่สาวของหลงอวี้ที่ออกมาตามหาน้องชาย

         ครึ่งแรกของเรื่องเราชอบมาก ๆ เลยค่ะ ระหว่างทางที่ยายเมิ่งลงไปอยู่ในโลกมนุษย์กับพระเอกในชื่อ ‘เมิ่งเหนียง’ เรารู้สึกว่าพระเอกเนี่ยเป็นคนที่เกิดมาเพื่อเป็นที่รักจริง ๆ ไม่ว่าใครก็ตามที่อยู่ใกล้ก็ต้องรู้สึกตกหลุมรัก เพราะความสดใส ความใส่ใจ ความเป็นคนดีของอีกฝ่าย ยายเมิ่งเองก็ยังรู้สึกหวั่นไหวเลย แต่มันก็เป็นความรู้สึกที่ต้องหักห้ามใจ เพราะหลงอวี้กำลังจะแต่งงานกับไฉ่เอ๋อร์

   
         มันเป็นความขมที่ดีมาก ถึงแม้ว่าด้ายแดงจะกำหนดให้คู่กัน ยายเมิ่งรักหลงอวี้ แต่นางเอกก็ไม่เคยที่จะบังคับฝืนใจพระเอกให้มารักกัน ถ้าหลงอวี้มีคนรักอยู่แล้ว นางเอกก็จะยอมปล่อยให้พระเอกได้ทำในสิ่งที่ต้องการจะทำ ไม่ขัดขวางและยินดีจะช่วยอีกฝ่ายอย่างสุดความสามารถ 

  
      •  แต่ทุกอย่างก็ไม่ได้เป็นอย่างที่หลงอวี้ต้องการ ภัยพิบัติที่รุนแรงในครั้งนั้นทำให้คนทั้งหมู่บ้านเซี่ยเหอถึงแก่ความตาย รวมถึงไฉ่เอ๋อร์ก็ด้วย

  
       •  ด้วยความผิดของหลงอวี้ ทำให้ต้องดื่มน้ำแกงลืมเลือนอดีตชาติแล้วลงไปเกิดบนโลกมนุษย์เป็นการลงโทษ ยายเมิ่งรู้ว่าชาตินี้เป็นโอกาสสุดท้ายที่จะทำให้ไฉ่เอ๋อร์และหลงอวี้ได้อยู่คู่กัน จึงทำการฝืนลิขิตสวรรค์อีกครั้ง เพื่อให้หลงอวี้ได้สมหวัง

      
         ผ่านมาชาติที่สองแล้ว แต่ความรู้สึกขมในเรื่องนี้ก็ยังไม่หมดไป ถึงจะพยายามห้ามใจอย่างไร ยายเมิ่งก็ยังรู้สึกรักหลงอวี้อยู่ดี ทุกการเติบโตของหลงอวี้ในชาติที่สองมียายเมิ่งคอยดูแลอยู่ใกล้ ๆ เหมือนมีนางฟ้าแม่ทูนหัวคอยปกป้อง และเมื่อวันที่หลงอวี้ได้พบกับไฉ่เอ๋อร์ในชาตินี้ ยายเมิ่งก็จากไป

   
       เราอ่านแล้วอินไปกับความรู้สึกของตัวละครยายเมิ่งมาก ๆ นางเอกยอมทำทุกอย่างให้พระเอกได้มีความสุข ทั้งฝืนโชคชะตา ยอมทำทุกวิถีทางให้หลงอวี้ได้เจอไฉ่เอ๋อร์ได้อยู่ด้วยกัน แต่ความสุขของหลงอวี้กลับคือการได้อยู่กับเมิ่งเหนียง

  
        กว่าจะได้รักกันในชาติที่สอง ผ่านความเจ็บปวดตั้งมากมาย แต่กลับเป็นแค่ช่วงเวลาสั้น ๆ เพียงเท่านั้น ที่ได้อยู่ด้วยกัน เพราะทุกอย่างไม่ได้เป็นอย่างที่ตั้งใจไว้ บนโลกมนุษย์ยังมีตัวละครหนึ่งที่หลงรักพระเอก และไม่ต้องการให้ยายเมิ่งได้สมหวังกับหลงอวี้

       
      •  โทษของยายเมิ่งคือโทษสถานหนัก ต้องรับโทษถึงสามพันปี และวิธีการลงโทษเป็นอะไรที่โหดร้ายมาก ๆ เมื่อผ่านการรับโทษนี้แล้วจะทำให้ยายเมิ่งละทิ้งความรู้สึกทั้งหมด และกลับกลายเป็นยายเมิ่งคนเดิมที่เคยไร้ความรู้สึก

       มันเป็นเรื่องที่เรารู้สึกอ่านแล้วเหนื่อยมาก ๆ ที่กว่าจะฝ่าฝันอุปสรรคหลายรอบมาก ๆ กว่าจะได้รักกัน พระเอกรอนางเอกฟื้นขึ้นมาหลายพันปี และก็มีตอนที่พระเอกลงไปเกิดโลกมนุษย์เพื่อรับโทษแทนนางเอก และยังใจร้ายไม่พอ ยังให้ยายเมิ่งจำคนที่เธอรักไม่ได้อีก T_T

  
      เป็นเรื่องที่เราร้องไห้หลายรอบมาก (ร้องไห้ทุกชาติเลยค่ะ) รู้สึกพล็อตเรื่องน่าสนใจมาก การดำเนินเรื่องบางช่วงเนือยบ้าง แต่ก็มีบางช่วงที่หน่วงจนรู้สึก เฮ้ย กว่าจะได้รักกันทำไมมันยากลำบากอย่างงี้เนี่ย ชอบความที่เรื่องนี้ทำให้เรารู้สึกทั้งชอบแต่ก็รู้สึกขมในใจ เป็นขมแต่ไม่คายที่เราชอบมาก ปมบางจุดมีช่องโหว่เยอะ แม้กระทั่งตอนจบก็ยังไม่เฉลย เรารู้สึกยังอยากอ่านต่ออยู่เลย คงต้องไปหาหมิงเหยามาอ่านต่อแล้ว



ทิ้งท้ายก่อนจาก :

      ส่วนตัวให้คะแนนเรื่องนี้อยู่ที่ 10/10 ค่ะ

  
      อ่านแล้วรู้สึกประทับมาก ๆ เลยค่ะ ใครนวฝ่าฟันจนกว่าจะได้รักกัน แนะนำให้อ่านเรื่องนี้มาก ๆ เลยค่ะ อ่านแล้วจะตกหลุมรักยายเมิ่งจากน้ำพุเหลืองแน่นอนค่ะ (จนเราต้องไปซื้อหมิงเหยามาอ่านต่อเลย) ชอบมากเลยค่ะ ❤(◕‿◕✿)