สีน้ำมันไม่ใช่ยาขมสำหรับเราแล้ว แต่มันก็ยังมีบทสดสอบอีกมากมายที่ให้เราต้องทดลองใช่ไหมล่ะ เราแค่พอลงสีได้ แต่เราไม่ได้ลงสีดี เราแค่ขจัดความกลัวในการเริ่มแต้มสีไปได้ แต่มันยังมีอีกหลายขั้นตอนที่เราต้องไปต่อ มีอีกหลายอย่างที่เราอยากลอง ฉะนั้นเราเลยวาดต่อ

ในช่วงวันหยุดยาวของสงกรานต์เราวาดทุกวัน จากวันที่ 15 เมษายน ที่เป็นวันดีเดย์ เราวาดเรื่อยๆ โดยเพิ่มโจทย์ให้ตัวเองทีละอย่าง ถามว่ามันเพอร์เฟคต์ 100 % ตามต้องการไหม ในแง่ผลสัมฤทธิ์บนกระดาษบอกเลยว่าไม่ แต่ด้านใจนี่บอกได้ว่า 100% จริง คือถึงลงสีพลาด วาดพลาดยังไง เราก็รู้สึกว่า เออ ดีใจนะที่ได้ทำ

นี่คือภาพแรกของวัน

แมวเราเอง นางชื่อไพลิน นางคิดว่านางสวยมาก แล้วนางก็สวยมากจริงๆ แต่นางไม่ได้สวยพิมพ์นิยม หน้าตานางเหมือนจองเวรทุกคนที่จ้องตานาง ขนาดมีน้องคหนนึ่งกล่าวว่า "นี่แมวหรืองูบาซิลลิสก์ จ้องตาแล้วเหมือนจะถูกสาป" แมวบ้านเราทุกตัวมีคาแรคเตอร์เหมาะวาดการ์ตูนมาก นิสัยแปลกๆ การใช้สีน้ำนี่ก็เป็นส่วนหนึ่งของการอยากวาดแมวที่บ้านเป็นการ์ตูนนะ คือถ้าใช้โคปิคคงเปลืองมาก #ร้องไห้แรง

แต่จริงๆ นางตาสวยนะ สวยมาก เดี๋ยวหารูปให้ดู

รูปไพลินเป็นแค่การวาดเล่น เริ่มกระดาษใหม่ แต่เรายังมีเป้าหมายสำคัญกว่านั้น วันที่ 17 เมษายน เป็นวันเกิดตัวละครออริจินัลของตัวเอง (ที่ไม่ใช่นิยาย) แล้วเป็นรูปลักษณ์ที่สวยงามดี เลยอยากลองวาด เพราะรู้สึกว่าวาดยาก ก็เลยเอาวะ ลองฮึบวาดสักที ลงสีน้ำ...

นี่แหละที่ว่าเห่อเหิม (ฮ่าๆๆๆ)

แกเพิ่งใช้สีน้ำได้วันกว่าๆ! แกมีความกล้าอะไรมาลงสีตัวละครเฮดช็อท ซึ่งเป็นจินตภาพที่เป็นความงามในอุดมคติพาร์ทนึงของแก!!!  (กรุณาใส่ฟิลเตอร์เสียงจดหมายกัมปนาทของยายเนวิลล์ที่ส่งให้เนวิลล์)

แต่ไม่รู้อะ คนเราก็ต้องวาดอะไรที่อยากวาดปะวะ?

ฉะนั้นเราก็เลยวาด

พอร่างเสร็จก็สำเหนียกได้ว่า

เหี้ย! ผมชีล่า (ชื่อนาง) เป็นผมหยักศกธรรมชาติ โคปิคยังกระอัก แล้วสีน้ำทำยังไงดีอะ! 

แล้วสมองส่วนที่เป็นเหตุเป็นผลก็พูดขึ้นมาว่า "ก็ลงสีเหมือนพวกกิ่งไม้ในป่าไง..." เอนทรี่นี้ๆ (แนะนำ) How to Draw #6 : สนุกกับการเว้นขาวด้วย Masking Fluid เหยยยย โคตรชื่นชมตัวเองอะ มีเทคนิค มีหลักการ 

พอนั่งรอให้สีมันแห้งก็เบื่อ ก็ลืมเลยแบบ เออๆ ผมข้างหลังด้านในๆ สีเข้มไง จบ (ไว้อาลัยให้ความสันหลังยาวของตัวเอง) แต่เราก็ต้องชมตัวเองอยู่ดีที่ไม่ใจร้อนเหมือนแต่ก่อน นั่งรอแล้วเติมสีได้ ถ้าเป็นแต่ก่อนเน่าไปนานแล้ว *ลูบหัวตัวเอง*

เลยได้ภาพนี้มา มีแค่เฮดช็อทเพราะขี้เกียจคิดท่าทางไง

อีกส่วนที่สำคัญ ซึ่งทำให้เราอยากลองใช้สีน้ำคือ อยากวาดภาพสาวๆ (จริงๆ นะ) อยากวาดภาพผู้หญิงเยอะๆ วาดสาวสวยในแบบที่เราชอบงี้ คือชอบอะไรสวยงาม ผู้ชายก็ชอบวาด แต่ชอบความสวยของผญ.มากกว่า อาจจะเพราะชอบเรื่องเมคอัพกับคอสตูมด้วย (เออ แต่ของผู้ชายชอบพวกเสื้อผ้าเฉยๆ ไง)

จากการวาดผู้หญิงมา 2 รูป ทำให้สรุปได้ทันทีว่าเราชอบวาดปากผู้หญิงมาก 555 คิดไปเองว่าวาดได้ดีสุดละ

ภาพนี้ได้เพื่อน (ล้งเล้ง) แนะนำว่า จุดที่มีผิวของวัตถุต่างกัน เอาปากกาสีน้ำตาล หรือเทาตัดเส้นได้นะ จะดูคมขึ้น มันเป็นข้อจำกัดของสีน้ำที่ตัดให้คมกริบๆ ไม่ได้ เราเลยเอาปากกา lamy หัว f หมึก Noodler's Lexington Grey ตัด พบว่าดีอะ ชัดมากขึ้น (ตัดตรงกรอบหน้า คอ ลาดไหล่)

ขอบคุณคำแนะนำฮะ

แต่ยังไม่หมด! วันที่ 16 เรายังวาดต่อ แล้วก็ได้ภาพน้องชาย ที่เกิดวันเดียวกันกับสาวคนข้างบน แต่ห่างกันหนึ่งปีมา

เป็นอีกรูปที่คิดผิด เพราะผมหยักศก ซอยสั้นแบบผู้ชายนั้น...มันทำให้เราขี้เกียจมาก แต่ก็ขอบคุณตัวเองที่ตัดสินใจวาด เลยสามารถบอกตัวเองได้ว่าคราวหน้าถ้ามึงไม่ว่างจริงมึงอย่าทำ

แต่สีน้ำทำให้เราใจเย็นลงมากจริงๆ มากจนรู้สึกขอบคุณ จากเดิมใจเย็น(จากตอนเด็กๆ)บ้างแล้ว สีน้ำทำให้เราเย็นลงอีกมาก 

ดีใจที่ได้ลองสีน้ำนะ

ป.ล. สีน้ำจากวันหยุดยาวยังมีอีก! แต่ต้องเป็นตอนหน้า