เด็กชายที่กำลังเล่นเบสบอลแถวริมฝั่งแม่น้ำทามะ เขตโอตะ วิ่งตามเก็บลูกบอลที่กลิ้งหายไป แต่เมื่อเขาแหวกพุ่มไม้ออกกลับพบ ‘ลูกบอล’ ที่ใหญ่กว่ากำลังกลิ้งอยู่
นั่นคือหัวมนุษย์...แต่ไม่มีลำตัว!
.
สารภาพว่าเดิมทีแล้วพุดดิ้งอ่านไม่เคยอ่านนิยายสืบสวนแนวฆาตกรรมของญี่ปุ่นมาก่อนเลยเพราะรู้สึกหวาดกลัวนิดๆ (แม้ว่าจะเป็นแฟนพันธุ์แท้โคนันก็ตาม) แต่เล่มนี้จะว่าเป็นเล่มแรกๆ ก็ได้ที่ตัดสินใจซื้อมาอ่าน จะด้วยความถูกใจ ถูกชะตาหรืออะไรก็ตามแต่
.
"คดีฆาตกรรมหมู่บ้านชิราคาวะโกะ" มีเรื่องราวเริ่มต้นขึ้นเมื่อ "นัตสึคาวะ โยสึเกะ" นักเขียนนิยายสืบสวนได้รับจดหมายขู่ให้หยุดเขียนนิยายลงนิตยสาร ไม่เช่นนั้นจะมีคนตาย และต่อมาไม่นานก็พบศพของ "ยามาอุจิ ชูโซ" บรรณาธิการผู้ดูแลนิยายที่นัตสึคาวะเขียน โดยพบศพส่วนหัวที่โตเกียว ทว่าส่วนลำตัวกลับอยู่ไกลออกไปถึงหมู่บ้านชิราคาวาโกะ ซึ่งห่างจากโตเกียวไป 500กิโลเมตร! ซ้ำยังมีประเด็นในโลกออนไลน์เกิดขึ้นอีกว่าบางทีการฆาตกรรมครั้งนี้อาจเกี่ยวข้องกับเรื่องราวในนิยายเรื่อง "คดีฆาตกรรมบ้านนุเรงามิ" ที่นัตสึคาวะเป็นผู้เขียนอีกด้วย
.
วันแรกที่ได้อ่านหนังสือเล่มนี้ต้องบอกเลยว่าแอบทึ่งนิดหน่อยกับสไตล์การดำเนินเรื่อง อาจจะเป็นเพราะที่ผ่านมาอ่านนิยายสืบสวนสไตล์ที่มีการลงพื้นที่เกิดเหตุ วิเคราะห์เป็นฉากๆ ไล่หาฆาตกรที่พลิกแพลงมาก เลยทำให้ตอนอ่านหนังสือเล่มนี้ในครึ่งแรกแอบรู้สึกว่าดำเนินเรื่องค่อนข้างเอื่อยไปหน่อย เพราะครึ่งแรกนั้นจะเน้นไปที่การบรรยายความคิดของแต่ละตัวละครที่เกี่ยวข้องกับคดีนี้ในเรื่อง ไม่ได้เน้นลงไปสืบสวนแบบในโคนันเหมือนที่เรานึก แต่ในส่วนครึ่งหลังนี่เรียกได้ว่าวางไม่ลงจริงๆ การค่อยๆ คลี่คลายปมไปทีละจุดๆ ทำให้เข้าใจได้ง่าย และน่าติดตามว่ามีความจริงอะไรที่ยังไม่เฉลย และทำให้อยากรู้ว่าคนร้ายที่คิดว่าใช่ ใช่จริงหรือเปล่า ปมพลิกล็อคหลายๆ อย่างที่ใส่เข้ามาทำให้อดทึ่งไม่ได้จริงๆ อ่านเล่มนี้จบแล้วก็ตัดสินใจว่าจะต้องไปหานิยายญี่ปุ่นแนวสืบสวนมาอ่านอีกให้ได้เลย!
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in