I've just diagnosed with Dysthymia Depressive Disorder.
_____
อารมณ์เราดูจะดิ่งมาซักพักใหญ่แล้ว ช่วงต้นปีเราเจอปัญหาเรื่องงาน ไม่หยุมหยิมเท่าไหร่ มีเรื่องกฎหมายด้วย เราว่ามันใหญ่เหมือนกัน
ก่อนหน้านั้นมันก็ขึ้น ๆ ลง ๆ มาตลอดช่วงวัยรุ่น เห็นได้ชัดขึ้นตอนช่วงมัธยมปลาย และสวิงไปมามากช่วงเรียนมหาวิทยาลัย ถึงอย่างนั้นก็ดูจะไม่ชัดขนาดเป็นโรคซึมเศร้า แค่ค่อนไปทาง คิดมาก ละเอียดอ่อน อ่อนไหว ดราม่า นี่เป็นคำนิยามจากคนรอบตัว
ไม่ดิ่งขนาดจะทำร้ายตัวเองจริง ๆ ในทางปฏิบัติน่ะนะ แต่ในความคิดแน่นอนว่ามี
_____
วันที่นี้หาหมอครั้งที่ 2
คราวที่แล้วหมอบอกว่าน่าจะแค่เครียด ไม่ถึงซึมเศร้า ครึ่งหนึ่งเราแอบดีใจ ที่มันดูแก้ได้ง่ายกว่าซึมเศร้า อีกครึ่งหนึ่งเราสงสัย ว่าถ้าความรู้สึกที่เรามีอยู่มันไม่ใช่ความรู้สึกเศร้าซึม คนที่เป็นซึมเศร้าเค้ารู้สึกขนาดไหนกันนะ สำหรับเราแค่นี้ก็หนักบ่า และรบกวนการใช้ชีวิตมากแล้ว
หมอถามว่าในวันหนึ่งระดับความสุขโดยรวมอยู่ประมาณเท่าไหร่ในช่วงหลายเดือนมานี้
'ศูนย์ถึงลบสอง'
เราตอบไปแบบนั้น มีวันที่รู้สึกแย่มาก ถึงเฉย ๆ ไม่ร้ายไม่ดี
ครั้งนี้มีเซอร์ไพรส์ หมอวินิจฉัยว่า น่าจะเป็นซึมเศร้าแบบเรื้อรัง เล่าแบบคร่าว ๆ คือ อาการมันจะไม่ได้ชัดเจน แบบจากขาวเป็นดำ มันจะมัว ๆ เป็นสีเทามาเรื่อย ๆ มากกว่า บางช่วงเทาเข้ม บางช่วงเทาอ่อน แต่เทา ไม่รุนแรง แต่อยู่นาน สาเหตุหนึ่งเพราะผ่านความเครียดซ้ำ ๆ และใช้เวลานานกว่าจะก้าวข้ามได้ในแต่ละครั้ง รวมเวลาที่ 'เทา' ระยะประมาณ 2 ปี ขึ้นไป
เข้าเค้าเลย แบบนี้เลย
หมอบอกว่าอยากให้ยา เราชะงักไปนิดนึง
'นี่ ป่วยจริง ๆ แล้วนะ ไม่ใช่คิดไปเองแล้วนะ'
เรื่องใหญ่เหมือนกันนะสำหรับคนที่คิดว่าตัวเองเข้มแข็งมาตลอด แต่ดีใจนะที่เจอสาเหตุซักที
ขากลับเราเดินผ่านมุมนี้
เราว่ามันแทนสถานการณ์นี้ได้ดี
โลกของเรามันเอียงไป เราคงต้องใช้เวลาที่จะปรับมันกลับมาใหม่
และมันมีอุปสรรคที่ต้องข้ามแน่ ๆ
แต่เห็นท้องฟ้าที่เหนือรั้วขึ้นไปมั้ย
ไม่ใช่ช่องที่กว้างมาก
แต่เรายังมีความหวังอยู่
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in