นอกจากการอัพเดต Technology Tree อย่างเกมวางแผนอื่นๆแล้ว ใน FrostPunk เรายังต้องตอบคำถามทางจริยธรรมใน Book of Law ให้เราต้องคอยตัดสินใจออกกฎหมายใหม่ๆ เพื่อใช้ในการปกครองคนในชุมชนด้ัวย เช่นในกรณีที่ทุกคนต้องเอาชีวิตรอด การใช้แรงงานเด็กสามารถทำได้หรือไม่ หรือควรจะให้เด็กอยู่ในสถานเลี้ยงดูเด็กให้ช่วยงานเล็กๆ น้อยๆ เพื่อพยุงความหวังเอาไว้ หรือ หากมีคนตายควรเอาศพไปขุดหลุมทิ้งรวม หรือยังคงต้องมีการฝังด้วยพิธีกรรมทางศาสนาเหมือนเดิมอยู่ ไปจนถึงการตัดสินที่ใหญ่ขึ้นเช่น เราจะปกครองเมืองด้วยการใช้ศาสนาและให้คนยืดความหวังไว้กับศรัทธา (และการกดขี่ด้วยความเชื่อ) หรือกลายเป็นผู้นำเผด็จการโหดเพื่อยับยั้งไม่ให้เกิดความโกลาหลไปกว่านี้ ซึ่งในทุกการตัดสินใจจะไม่สามารถย้อนกลับได้

Frostpunk เป็นเกมสร้างเมืองที่การสร้างโรงพยาบาลเป็นสิ่งที่ต้องสร้างจำนวนมากมายพอๆ กับการสร้างบ้าน เพราะเมื่อทุกคนต้องทำงานกลางอุณหภูมิที่ต่ำขนาดนั้น นอกจากจะทำให้คนเป็นปอดบวม หัวใจวายแข็งตายแล้ว ยังมีอาการหิมะกัดที่รุนแรงถึงขั้นทำให้คนต้องสูญเสียแขนขาได้ หน้าที่ของหมอจึงไม่ใช่แค่พัฒนาคุณภาพชีวิตชาวเมืองเหมือนเกมอื่น แต่คือการพยุงชีพของชาวเมืองที่อาจเสียชีวิตได้ทุกขณะ แถมยังมีเทคโนโลยีแขนขาเทียมให้อัพเกรดในช่วงท้ายของเกม เพื่อเรียกความหวังของชาวเมืองและให้ผู้ที่สูญเสียแขนขาสามารถกลับมาทำงานด้วย (หากไม่สร้างบ้านพักคนพิการ พวกเขาอาจกดดันตัวเองจนฆ่าตัวตายได้ เพราะคิดว่าตัวเองเป็นภาระของสังคม)

ตัวเกมจะประกอบไปด้วยเนื้อเรื่องหลัก 3 แคมเปญ จากคนสามกลุ่มในต่างสถานที่ ที่ต้องเผชิญกับความท้าทายที่ต่างกันไปแต่ทั้งสามแคมเปญจะต้องรับมือกับสิ่งเดียวกันนั่นคือ The Great Frost มหาพายุหิมะครั้งใหญ่ที่ทำให้อุณภูมิต่ำลงไปอยู่ที่ -100 องศา การออกหาอาหารทั้งหมดจะถูกยกเลิก ทีมสำรวจทุกทีมจะต้องรีบกลับเข้ามาที่เมืองให้เร็วที่สุด คานค้ำเหมืองถ่านหินจะกลายเป็นน้ำแข็งและอาจถล่มได้ เกมจะเริ่มนับถอยหลังให้เราต้องกักตุนเสบียงและถ่านหินให้ได้มากที่สุด และสั่งการเรียกคนที่ยังข้างนอกให้กลับเข้ามาให้ทัน เพื่อที่จะผ่านช่วงเวลานี้ไปให้ได้โดยมีคนตายให้น้อยที่สุดและค่าความหวังไม่ตกต่ำจนถึง 0

แต่นั่นก็ใช่ว่า Frostpunk จะเต็มไปด้วยความโหดร้ายเสมอไป

Marta Fijak หนึ่งในทีมพัฒนาเกมให้สัมภาษณ์ว่ามันเป็นเรื่องง่ายมากที่จะสร้างเกมให้รุนแรงและสลดหดหู่สุดๆ แต่มันจะไปถึงจุดที่เกินจริงได้ง่ายมากและเมื่อถึงจุดนั้นจะยิ่งขยี้เท่าไหร่คนก็ไม่อินอีกต่อไป

ทำให้ Frostpunk แตกต่างจาก This War of Mine ตรงที่มันมีท่วงสมดุลย์ความทุกข์ด้วยการสอดแทรกระบบ "ความหวัง" ไว้ในเกม เป็นค่าคะแนนที่ใช้เป็นรางวัลและการลงโทษผู้เล่น ที่จะเพิ่มขึ้นหรือลดลงทุกครั้งที่ทำให้ผู้คนใจชื้นหรือหวาดกลัว การตัดสินใจเอาชีวิตรอดเพื่อดำรงไว้ซึ่งทรัพยากร หรือชีวิตของพวกกันเอง หรือช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ที่ลำบากกว่าถึงแม้ว่าการทำสิ่งนั้นจะไม่ได้ช่วยอะไรในเชิงเศรษฐกิจ คำถามเชิงจริยธรรมแบบนี้มีสอดแทรกไว้ในทุกจุดของเกม -- ในเมื่อเราตัดสินใจช่วยผู้อื่นโดยไม่หวังผลตอบแทน ความหวังจึงไม่ใช่เพียงแค่ระบบการให้คะแนน แต่คือการรักษาไว้ความหวังว่าตัวเองจะพ้นภัย ความหวังว่าสถานการณ์จะดีขึ้น ความหวังจะยังคงไว้ซึ่งการใช้ชีวิตแบบเดิม

สไตล์การออกแบบโลกความจริงสมมุติในสไตล์ Steam Punk ก็เป็นหนึ่งสิ่งที่ทำให้เกมมีชีวิตชีวามากขึ้น เตาพลังงานถ่านหินขนาดใหญ่ที่เป็นดั่งหัวใจของเมือง ต่อยอดมาจากโลกของความจริงที่ว่าก่อนขึ้นศตวรรษที่ 19 การทำเหมืองถ่านหินและเครื่องจักรไอน้ำเป็นสิ่งที่มาคู่กันในช่วงเวลานั้นของอังกฤษ ไปถึงหุ่นยนต์ Automaton สิ่งประดิษฐ์อัจฉริยะที่สามารถเก็บเกี่ยวทรัพยากรได้ไม่หยุดไม่หย่อนตลอดทั้งวันทั้งคืน เป็นเหมือนสัญลักษณ์ของความรุ่งโรจน์ของนวัตกรรมมนุษย์ ทำให้นึกถึงนิยายวิทยาศาสตร์ย้อนยุคแบบ H.G Wells หรือเกมอย่าง Dishonored ที่มีเป็นลูกผสมระหว่างสไตล์ยุโรปย้อนยุคกับเทคโนโลยียุคเครื่องจักรไอน้ำ 

เป็นที่รู้กันดีว่าการเข้าสู่ยุคน้ำแข็งนั้นเป็นหนึ่งปัจจัยใหญ่ที่กวาดล้างไดโนเสาร์ให้สูญพันธ์ไปจากโลก แต่เกมกำลังท้าทายความเป็นไปได้ว่าด้วยมันสมองอันชาญฉลาดของมนุษย์ยุควิทยาศาสตร์จะต่อสู้ไม่ให้ประวัติศาสตร์ซ้ำรอยได้อย่างไร ซึ่งเป็นการเชิดชูกำลังใจและความหวังในมนุษย์ชาติ แม้จะไม่รู้เลยว่าอากาศจะกลับมาเป็นปกติเมื่อไหร่ 

หรืิอจะกลับมาเป็นปกติไหมเลยก็ตาม...