เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
#KunirockNurserylunaitsuki
#KunirockNursery 03
  • "…."
    "……. แง้ววววววววววว!!! ฟ่ออออออออออ!!!…"
    "………"
    "ฮิโระคุง!! อย่ารังแกโม่จังน้าาาาา!!"


    ------------------------บันทึกของคุณครู----------------------

    ในคาบอิสระวันนี้ คุณครูทุกคนตกลงว่าให้นักเรียนที่มีสัตว์เลี้ยงนำสัตว์เลี้ยงมา

    ผมยืนดูฮิโรกิคุงที่ดูสนอกสนใจสัตว์เลี้ยงของทุกคนไปทั่ว

    ถ้าไม่มีปัญหาอะไรก็ดีสินะ…

    ฮิโรกิคุงเดินไปที่แมวตัวเล็กตัวหนึ่งที่กำลังนั่งมองพู่กระดาษสีอยู่

    "……"
    "…แง้ววววว…."
    "…..คุยกับฉันหรอ…."
    "…. แง้วววววว…."

    แมวตัวเล็กเดินเข้ามาหาก่อนจะคลอเคลียที่ขาของฮิโรกิคุง

    "ทำอะไรเนี่ย.. จั๊กจี้นะ..ฮ่าๆๆๆๆ"

    ฮิโรกิคุงดูท่าทางจะโอเคแฮะ
    ผมมองไปที่คนอื่นๆที่กำลังตื่นเต้นกับสัตว์เลี้ยง
    ทัตสึคุงกำลังสนใจนานะจัง น้องหมาของคาสึคุง
    ในขณะที่ เคนตะคุงสนใจโอริโอ้ น้องหมาของมาซาโตะคุงโทโมะคุงที่กำลังยืนคุยกับสุกิคุง โดยมีหมาตัวเล็กๆของทั้งสองคนเล่นด้วยกันอยู่ และเทรุฟุมิคุงกำลังถูก"เบตตี้" 
    น้องหมาของเรียวตะคุงเลียหน้าอยู่….

    ต้องเข้าไปห้ามมั๊ยเนี่ย…

    "แว๊กกกกกกกกกกกก!!!!" เสียงเล็กแหลมดังขึ้น

    "แง้ววววววววววววววววววววววววว!!!! ฟ่อออออออออออออ!!!!"

    ....

    คงไม่ใช่...

    *ก๊อง..* เสียงของชามอาหารพลาสติกหล่นพื้น

    ผมรีบวิ่งมาที่ต้นเสียงร้องนั่น ผมพบกับ

    ฮิโรกิคุงที่กำลังดึงขาหลัง(?)เจ้าเหมียวขึ้นมาจนตัวเจ้าเหมียวยกสูงขึ้น...

    เจ้าแมวตัวเล็ก ที่กำลังดิ้นพล่นจากการกระทำของฮิโรกิคุง..

    และคัตสึมะคุง... ที่กำลังช็อกกับฮิโรกิคุง...

    "…."

    "……. แง้ววววววววววว!!! ฟ่ออออออออออ!!!…"

    "………"

    "ฮิโระคุง!! อย่ารังแกโม่จังน้าาาาา!!" คัตสึมะคุงเริ่มร้องไห้และรีบไปอุ้มแมวของตัวเองออกมาจากฮิโรกิคุง ก่อนจะวิ่งออกไป โดยมีโยโกจิคุงวิ่งตามไปด้วย

    .

    .

    "เดี๋ยวเถอะ! ฮิโระคุง แมวมันไม่ได้อุ้มแบบนั้นนะ"

    "ก็ผมไม่รู้นินา" เด็กตัวเล็กตรงหน้าผมบุ้ยปาก ก่อนจะยื่นมือที่มีรอยแผลเล็กๆให้ผมทำแผลให้

    "อย่างน้อยก็น่าจะอุ้มแบบปกติน่ะ แบบที่อุ้มตุ๊กตา หรือกอดคออะไรงี้.."ผมพูด พร้อมพันผ้าพันแผลที่มือฮิโระคุง

    "กอดคองั้นหรอฮะ... คุณครูฮะ... งั้นเดี๋ยวผมมา คุณครูรออยู่ตรงนี้ก่อนนะฮะ!"

    ฮิโรกิคุงพูดและวิ่งออกไป

    เป็นเด็กที่เรียนรู้เร็วจริงๆเลยน้า...

    ผมมองออกไปนอกหน้าต่างก่อนจะได้ยินเสียงแปลกๆลอยมาจากที่ไกลๆ

    "แงงงงงงงงงงงงงงง!!ปล่อยยย!!ผมมมมมม!"

    ชักสังหรณ์ใจไม่ดีเลยแฮะ

    "พี่ฮิโรกิปล่อยฮิโระนะะะะะ!!" เทรุกิคุงและโชเฮย์คุง วิ่งพร้อมตะโกนไล่หลังตามมา

    "ขอยืมแป๊ปนึง!เดี๋ยวเอาไปคืนน่าา!"

    ผมออกไปแล้วพบกับ...

    เด็กตัวแสบ ฮิโรกิ กำลังวิ่งกึ่งลากฮิโระจังมาทางห้องผม ก่อนจะวิ่งเข้ามา...

    "คุณครูฮะ แบบนี้!ใช่มั๊ยฮะ?" ฮิโรกิคุง พูดพร้อมทำท่ากอดฮิโระจังให้ผมดู.....

    ร..รุ่นพี่ครับ... ผม... ขอโทษที่สร้างปัญหาครับ!!

    .

    .


    ห... หายกันไปนานเลยนะคะ ไลท์เองค่------ /โค้ง

    ช่วงนี้ จิ้มฟิคไว้ แต่ยังลงจบไม่ได้หลายเรื่องมากเลยล่ะค่ะ / โดนตี

    อีกทั้ง เราทำงานเกือบตลอกเวลา เวลามารีเชคก่อนลงแทบไม่มี แต่จะพยายามนะคะ

    แล้วเจอกันใหม่นะคะ

    เอ้อ!ฝากแทกไว้ ไปคุยกันได้ค่ะ แอบอ่านแทกอยู่นะคะ---- #KunirockNursery

Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in