เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
OS/SFLittlebear
[NC18+] Play with me


  • Play with me
    Shownu x Kihyun
    by
    Littlebear

    "เฮ้อ น่าเบื่อชะมัด"

    กีฮยอนเด็กมัธยมวัยสิบแปดปีบ่นออกมาอย่างเบื่อหน่าย ปกติแล้วกีฮยอนมักจะชวนมินฮยอกและฮยองวอนเพื่อนสนิทตัวแสบของเขามาเล่นเกมด้วยกันที่บ้านทุกวันหยุดแต่วันนี้ทั้งสองคนดันมีธุระพร้อมกันทำให้เขาต้องเล่นเกมคนเดียว วันหยุดที่แสนสนุกสนานจึงกลายเป็นวันที่แสนน่าเบื่อไปโดยปริยาย

    "ไปหาอะไรกินในครัวดีกว่า"

    กีฮยอนตรงไปที่โต๊ะในครัวโดยไม่คิดว่าจะมีอาหารหรือไม่เพราะไม่ว่ายังไงเขาจะต้องเจอกับอาหารที่วางอยู่มากมาย แน่นอนว่าอาร่างหมีของเขาไม่มีทางปล่อยให้ในบ้านไม่มีอาหารแน่ๆ

    "ตื่นแล้วหรอเรา"

    เสียงทุ้มเอ่ยทักกีฮยอน

    "อ้าวอาฮยอนอู จริงๆผมตื่นตั้งนานแล้วแหละ"

    กีฮยอนมองไปที่อาหารที่เหมือนว่าเพิ่งจะซื้อมาไม่นานก่อนจะพูดขึ้น 

    "แล้วนี้อายังไม่ได้กินข้าวหรอครับ"

    "อืมอาเพิ่งไปซื้อมาว่าจะไปเรียกเราอยู่"

    "งั้นมากินพร้อมกันครับ"

    ทั้งสองคนนั่งลงก่อนจะเริ่มทานอาหารและไม่ได้พูดอะไรกันอีก เมื่อทานเสร็จกีฮยอนก็อาสาล้างจานทั้งหมดให้

    "เดี่ยวผมล้างให้"

    "โอเค อาอยู่ในห้องนะมีอะไรก็เรียกแล้วกัน"

    "ครับคุณอา"

    เมื่อล้างจานเสร็จกีฮยอนก็กลับเข้าไปในห้องของตัวเองก่อนจะเล่นเกมต่อ

    สามชั่วโมงผ่านไป

    "เล่นคนเดียวไม่สนุกเลยอ่ะ"

    กีฮยอนบ่นขึ้นหลังจากที่เปลี่ยนเกมเล่นมาสองเกมแล้วก็ยังเบื่ออยู่ดี พอคิดว่าจะออกไปเที่ยวข้างนอกก็ขี้เกียจ

    "ลองชวนอามาเล่นด้วยกันดีมั้ยนะ"

    อยู่ๆกีฮยอนก็นึกถึงอาของเขาก่อนจะตรงไปที่ห้องของฮยอนอูอย่างรวดเร็ว

    ก๊อก ก๊อก ก๊อก

    "เข้ามาได้เลย"

    กีฮยอนค่อยๆเปิดประตูเข้าไปก่อนจะเจออาของเขาที่ใส่แว่นสายตาและกำลังนั่งอ่านประมวลกฎหมายเล่มโตอยู่ แต่มีสิ่งที่ดึงดูดสายตาของกีฮยอนนั่นก็คือแผ่นอกและกล้ามท้องที่ดูดีมากๆของชายวัยสามสิบสี่ปี

    "มีอะไร"

    กีฮยอนรีบละสายตาออกจากหุ่นของอาของตัวเอง

    "เอ่อคือผมจะมาขอให้อาไปเล่นเกมเป็นเพื่อนผมหน่อยได้มั้ยครับ"

    ฮยอนอูค่อยๆปิดประมวลกฎหมายก่อนจะเงยหน้าขึ้นมามองกีฮยอน

    "ถ้าอาไปเล่นด้วยอาก็เสียเวลาอ่านหนังสือน่ะสิ"

    "แปปเดียวก็ได้ครับนะๆๆๆ"

    "ถ้ามีอะไรตอบแทนอาอาจจะไปเล่นด้วยก็ได้ เรามีรึเปล่าล่ะ"

    "ไม่ทำอะไรฟรีๆสมกับเป็นทนายจริงๆ"

    ฮยอนอูยักไหล่หนึ่งทีก่อนจะก้มอ่านประมวลกฎหมายต่อเป็นการแสดงให้เห็นว่าถ้าไม่มีอะไรเป็นข้อแลกเปลี่ยนก็จะไม่ไป

    "โอเคเอางี้ครับถ้าอาไปเล่นเกมกับผมแล้วอาชนะผม ผมจะยอมทำอะไรก็ได้ตามใจอาเลย"

    กีฮยอนเสนอแบบนี้ออกไปเพราะรู้ว่ายังไงตัวเองต้องชนะแน่นอน

    "คิดว่าอาจะแพ้ล่ะสิเลยเสนอมาแบบนี้"

    ฮยอนอูรู้ทันกีฮยอนในทันทีก่อนจะพูดต่อ

    "แบบนั้นก็ได้แต่ต้องให้อาเลือกเกมนะ"

    "ได้ครับ"

    กีฮยอนตอบรับอย่างมั่นใจเพราะไม่ว่าจะเกมไหนเขาก็มั่นใจว่าจะชนะฮยอนอูได้แน่นอน

    "อาขอไม่ใส่เสื้อนะ"

    "อ่าโอเคครับ"

    กีฮยอนเป็นฝ่ายเดินนำมาที่ห้องของตัวเองก่อน

    "คุณอาทำไมช้าจังเลยครับ"

    "มาแล้วๆ"

    ฮยอนอูเดินเข้ามาก่อนที่จะนั่งลงบนโซฟาและเลือกเกมตามที่ตกลงกันไว้

    "อาใช้จอยเป็นด้วยหรอครับ"

    กีฮยอนถามออกไปด้วยความแปลกใจเพราะเขาไม่เคยเห็นฮยอนอูเล่นเกมเลยแต่ฮยอนอูกลับใช้จอยเกมเป็นเหมือนเคยเล่นมาก่อนแล้ว

    "เอ่อ อาเคยเล่นกับโฮซอกน่ะ"

    ฮยอนอูตอบออกไปอย่างอึกอักก่อนจะกดเลือกเกมเสร็จ

    "เกมนี้จริงๆหรอครับ"

    เกมที่ฮยอนอูเลือกเป็นเกมที่กีฮยอนถนัดน้อยที่สุด

    "อาเคยเล่นแต่เกมนี้ ทำไมครับกลัวแพ้อาหรอ"

    "ไม่กลัวครับ อาเตรียมแพ้ผมได้เลย!!"

    ทั้งคู่เล่นเกมกันอย่างตั้งใจก่อนที่ฮยอนอูจะเป็นฝ่ายชนะไป

    "อาชนะแล้ว อย่าลืมที่ตกลงไว้ล่ะ"

    "อาจะให้ผมทำไรว่ามาเลยครับ"

    ใบหน้าคมคายขยับเข้ามาใกล้ๆใบหน้าหวานก่อนจะพูดขึ้น

    "เรามาทำอะไรที่เราอยากทำแต่ไม่กล้าทำกันเถอะ"

    "อะ อาพูดเรื่องอะไรครับ"

    กีฮยอนที่ตอนนี้ใจเต้นแรงให้กับใบหน้าของฮยอนอูที่อยู่ใกล้มากๆถามออกไปอย่างไร้เดียงสา

    "ตอนนั้นที่อานอนอยู่ในห้องนั่งเล่นอาไม่ได้หลับและอารู้ตัว"

    "....."

    "อารู้ว่าเราจูบอานะกีฮยอนไหนจะตอนที่ไปชวนอามาเล่มเกมอีก"

    "อาคือผมขอโทษ"

    "ไม่ต้องขอโทษหรอกเพราะอาก็ชอบเราเหมือนกัน"

    "แต่มันไม่เหมาะสม เราไม่ควรทำแบบนี้ครับ"

    "ไม่เห็นจะเป็นอะไรเลยนี่ ยังไงเราก็ไม่ใช่ญาติแท้ๆกันอยู่แล้ว"

    จริงๆแล้วฮยอนอูไม่ใช่อาแท้ๆของกีฮยอน กีฮยอนเป็นลูกของรุ่นพี่คนสนิทของฮยอนอูที่เสียชีวิตจากคดีฆาตกรรมฮยอนอูจึงต้องรับกีฮยอนมาดูแล

    "แต่คนอื่น..."

    "ถ้าเราไม่พูดก็ไม่มีใครรู้"

    จบคำพูดนั้นฮยอนอูก็ประกบริมฝีปากลงบนริมฝีปากของอีกคนก่อนจะใช้มือประคองศรีษะของกีฮยอนไว้เพื่อที่จะจูบได้อย่างถนัด ฮยอนอูค่อยๆจูบอย่างช้าๆและค่อยๆงับปากล่างของกีฮยอนอย่างหยอกเย้าก่อนที่กีฮยอนจะยอมเปิดทางให้ลิ้นร้อนได้เข้าไปเก็บเกี่ยวความหวานภายในโพรงปาก ตอนนี้เรียวลิ้นร้อนทั้งสองกวัดเกี่ยวดูดดุนกันโดยที่ไม่มีใครปฏิเสธใครมีแต่เพียงความต้องการที่เพิ่มมากขึ้นเท่านั้น

    มือหนาค่อยๆเลื่อนลงมาจากศรีษะของคนตัวเล็กก่อนจะค่อยๆล้วงเข้าไปในเสื้อกล้ามสีขาวบางอย่างเบามือทำให้ร่างเล็กส่งเสียงออกมาอย่างไม่ได้ตั้งใจ

    "อื้อ"

    ฮยอนอูละริมฝีปากออกจากริมฝีปากสีชมพูสวยและเปลี่ยนมาเล็มเลียซอกคอขาวอย่างใจเย็นก่อนจะใช้มือทั้งสองข้างถอดเสื้อกล้ามตัวบางของคนตัวเล็กออกไป ร่างหนาค่อยๆใช้ปลายลิ้นไล้เลียจากซอกคอขาวไล่ลงมาถึงยอดถันสีสวยก่อนจะใช้ฟันคมขบเบาๆทำให้กีฮยอนไม่อาจจะควบคุมสติของตัวเองได้และบิดเร้าร่างกายด้วยความเสียวพร้อมกับส่งเสียงออกมาอีกครั้ง

    "อ่ะ อ๊ะ"

    ร่างหนายังคงหยอกเย้ากับยอดอกสีสวยและแผ่นอกขาวของคนตัวเล็กพร้อมกับทิ้งร่องรอยสีกุหลาบไว้ซ้ำแล้วซ้ำเล่าก่อนที่ร่างหนาจะทนไม่ไหวด้วยอารมณ์ที่เพิ่มมากขึ้นและใช้สองมือหนาถอดกางเกงบอลของคนตัวเล็กออกไปก่อนที่จะถอดกางเกงขาสั้นของตัวเองออกไปด้วย

    ฮยอนอูใช้ลิ้นเลียนิ้วกลางของตัวเองก่อนจะค่อยๆแทรกนิ้วเรียวยาวเข้าไปในช่องทางหลังของกีฮยอนทำให้มือเล็กต้องเกาะแผ่นหลังแกร่งไว้เป็นที่พึ่งก่อนจะจิกเล็บลงบนแผ่นหลังแกร่งเพื่อระบายความเสียวและเจ็บในเวลาเดียวกัน

    "อ๊ะ อ๊ะ คุณอา"

    ฮยอนอูค่อยๆขยับนิ้วเรียวยาวอย่างช้าๆเพราะเขารู้ดีว่ากีฮยอนไม่เคยทำอะไรแบบนี้มาก่อน 

    "ฮึ อื้อๆ"

    ร่างหนาเร่งจังหวะขยับนิ้วเร็วขึ้นเรื่อยๆก่อนจะแทนที่นิ้วเรียวด้วยแก่นกายใหญ่

    "อ๊ะ!!คุณอาผมเจ็บ"

    "เจ็บนิดเดียวนะครับเด็กดีของอา"

    ร่างหนาจูบปลอบคนตัวเล็กเพื่อทำให้คนตัวเล็กลืมความเจ็บปวดชั่วคราวและมันก็ได้ผล ทำให้แก่นกายใหญ่ที่ตอนนี้แข็งตัวเต็มที่ถูกดันเข้าไปจนสุด

    "อ๊ะ อื้อคุณอา"

    "อื้มม"

    ฮยอนอูส่งเสียงครางต่ำออกมาเพราะความตอดรัดของอีกคนที่ทำให้เขาในตอนนี้รู้สึกเหมือนจะคลั่งก่อนจะเริ่มขยับอย่างช้าๆ

    "อ๊ะ อ๊าๆๆ"

    ฮยอนอูใช้มือหนาทั้งสองข้างประคองเอวบางไว้และค่อยๆเร่งจังหวะสอบสะโพกเร็วขึ้น

    "ฮื่ออื้อๆๆ"

    ความตอดรัดของกีฮยอนทำให้ฮยอนอูไม่สามารถควบคุมอารมณ์ของตัวเองได้ทำให้ฮยอนอูสอบสะโพกถี่ขึ้นเรื่อยๆ

    "อ๊ะๆๆอ๊าๆๆ"

    ด้วยแรงของร่างหนาทำให้ร่างของคนตัวเล็กสั่นสะท้านและครวญครางออกมาไม่หยุด ใบหน้าสวยแดงก่ำด้วยความอายพร้อมกับแอ่นตัวขึ้นด้วยความกระสัน

    "อ๊ะๆๆอื้อๆ"

    เอวแกร่งขยับเร็วขึ้นเรื่อยๆเพราะตอนนี้ความคลั่งที่สะสมมาทั้งหมดกำลังจะถูกปลดปล่อยในอีกไม่ช้า

    "อ๊ะๆๆคุณอา อื้อๆๆผมไม่ไหวแล้ว อ๊าๆๆ"

    ร่างเล็กหอบหายใจถี่ขึ้นและไม่สามารถทนได้อีกต่อไปน้ำสีขาวขุ่นจึงถูกปลดปล่อยออกมา ร่างหนาเห็นดังนั้นจึงเร่งจังหวะถี่ขึ้นก่อนจะปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นในช่องทางหลังของอีกคนตามไป ฮยอนอูถอดแก่นกายออกก่อนจะจับร่างบางให้คว่ำลงและดันแก่นกายใหญ่เข้าไปอีกครั้ง

    "อ๊ะ คุณอาพอแล้วผมเจ็บ!"

    ร่างหนาไม่ฟังคำพูดของคนตัวเล็กพร้อมกับเริ่มขยับแก่นกายใหญ่อีกครั้ง

    "อ๊าอื้อๆ"

    ฮยอนอูค่อยๆพรมจูบลงบนแผ่นหลังขาวและทิ้งร่องรอยสีกุหลาบไว้ราวกับว่าจะแสดงถึงความเป็นเจ้าของคนตัวเล็ก มือหนาจับแก่นกายของอีกคนก่อนจะเริ่มรูดรั้งอย่างช้าๆส่วนมืออีกข้างก็ซุกซนอยู่กับยอดอกสีสวยทำให้คนตัวเล็กส่งเสียงออกมาไม่ขาดสาย

    "อ่ะ อื้อๆๆ"

    มือหนาหยุดเล่นซุกซนกับยอดอกสีสวยของอีกคนและเปลี่ยนมาเป็นการตีแก้มก้นขาวของอีกคนเบาๆอย่างหมั่นเขี้ยวอยู่หลายครั้งจนแก้มก้นสีขาวกลายเป็นสีแดงน่าเชยชม ในขณะที่มืออีกข้างก็ยังทำงานได้เป็นอย่างดี

    "อ๊ะ อ๊าๆๆ"

    เอวแกร่งยังขยับอย่างเป็นจังหวะช้าๆราวกับว่าไม่อยากให้เวลานี้หมดลงเร็วๆและอยากเสพสมความสุขนี้ไปเรื่อยๆอย่างไม่เบื่อ

    "คุณอาขอจูบหน่อยได้มั้ยครับ"

    ใบหน้าสวยหันมามองฮยอนอูก่อนจะพูดขึ้นด้วยเสียงออดอ้อนซึ่งทำให้ร่างหนาใจเต้นแรงจนไม่เป็นจังหวะเพราะความน่ารักของอีกคน

    ฮยอนอูก้มลงไปประกบริมฝีปากลงบนริมฝีปากบางและค่อยๆเชยชิมริมฝีปากบางอย่างละเมียดละไมและแทรกลิ้นชื้นเข้าไปในโพรงปากเล็กเพื่อเก็บเกี่ยวความหวานราวกับว่าในโพรงปากเล็กมีน้ำผึ้งอันหอมหวานอยู่ก็ว่าได้

    ร่างหนาละริมฝีปากออกจากริมฝีปากบางก่อนจะเริ่มเร่งจังหวะสอบสะโพกเร็วขึ้นตามอารมณ์ที่พุ่งสูงขึ้น

    "อ่ะ อ๊าๆๆๆ"

    มือหนาเลื่อนมาประคองเอวบางไว้เพื่อรับแรงกระแทกที่ไม่มีการออมแรงเหมือนครั้งแรก และค่อยๆเพิ่มจังหวะขึ้นเรื่อยๆ

    "อ๊ะ อื้อๆๆๆฮึ"

    ร่างเล็กสั่นสะท้านด้วยแรงกระแทกที่ร่างหนาส่งมาและบิดเร้าร่างกายด้วยความกระสัน

    "อื้อๆๆ อ่ะ อ๊าๆ"

    กรามแกร่งที่ตอนนี้ขบกันแน่นเพื่อที่จะข่มความคลั่งในใจของตัวเอง อีกไม่นานความสุขที่เสพสมมาเป็นเวลานานกำลังจะปะทุออกมา ร่างบางที่ตอนนี้ไม่สามารถเก็บได้อีกต่อไปเป็นฝ่ายปลดปล่อยออกมาก่อนอีกครั้งในขณะเดียวกันน้ำสีขาวขุ่นก็ถูกฉีดเข้าไปในช่องทางคับแคบของคนตัวเล็กจนทะลักไหลลงมาบนขาเรียว

    ร่างเล็กหอบถี่ด้วยความเหนื่อยก่อนจะฟุบตัวลงบนโซฟาตัวนุ่ม

    "ต่ออีกสักรอบดีมั้ย"

    ร่างหนาพูดขึ้นมาพร้อมกับยิ้มเจ้าเล่ห์

    "หยุดเลยนะคุณอา!!"

    กีฮยอนตอบออกไปเสียงแข็ง

    ฮยอนอูค่อยๆแทรกตัวลงไปนอนซ้อนข้างหลังคนตัวเล็กก่อนจะโอบกอดร่างเล็กไว้

    "อารักเรานะเด็กดี"

    ฮยอนอูกระซิบที่ข้างหูของกีฮยอนอย่างแผ่วเบา

    "ผมก็รักอานะครับแต่ผมว่าอาพรากผู้เยาว์อ่ะ"

    คำพูดของกีฮยอนทำให้ทั้งคู่หลุดขำออกมา

    "สำหรับเราอายอมติดคุกครับ"

    "อาบ้า!!"



    -Talk-
    จริงๆแล้วฮยอนอูซุ่มฝึกเล่นเกมมานานแล้วเพราะอยากมาเล่นกับกีฮยอนบ้างแล้วก็ได้เล่นด้วยจริงๆแถมยังได้กินกีฮยอนอีกต่างหากอิอิ
    ติชมและสกรีมแท็กได้ที่ #ฟิคของหมีน้อย 























Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in