“กูแอบชอบพระจันทร์ว่ะ” เขาบอก
“ห้ะ?!” ถ้าเขานั่งอยู่ข้างๆ เราคงจะหันไปหัวเราะให้กับคำพูดนั้น “กูจะบอกชอบยังไงดีวะ” เชื่อเลยว่าในขณะที่เขาพูด เขากำลังมองพระจันทร์อยู่จริงๆ คงจะไม่ละสายตาจากพระจันทร์ซักนิด ตอนเขายิ้ม ขนตาของเขาจะทาบยาวบนแก้มขาว มีเสน่ห์ “กูไม่รู้เหมือนกันว่ะ” เราตอบ เรายิ้ม “มึงตะโกนบอกชอบพระจันทร์ตอนนี้เลยได้มั้ยล่ะ” เขาหัวเราะ เราเขิน พวกเราเงียบฟังเสียงตอนกลางคืนกันไปซักพัก ไม่มีใครพูดอะไร ไม่มีใครวางสาย

“มึงทำอะไรอยู่” เขาเป็นคนทำลายความเงียบ
“กูหรอ..” คิดถึงมึงอยู่ “กำลังมองดาวอยู่” เขาขำ ทำเสียงหยอกเย้า “มึงดูดาวไม่เป็น มึงตกดาราศาสตร์” เรายิ้ม “ไม่จำเป็นซะหน่อย คนตกคณิตยังดูพระจันทร์ได้เลย” ได้ยินเสียงเขาระบายยิ้ม เรายิ้มตาม

“ทำไมมองนานจัง” เขาถาม
“กูกำลังคิดอยู่”
“คิดอะไร”
“กูสงสัย ว่าดาวมีเสียงรึเปล่า”
“ห้ะ?!” เขาระเบิดหัวเราะ เราหัวเราะตาม
“แล้วมึงจ้องดาวมานานขนาดนี้ หาคำตอบได้รึยังว่าดาวมีเสียงมั้ย” เขาถาม เราเอนหลังพิงเก้าอี้โยก “ยังเลย กูว่ากูต้องนั่งมองต่ออีกซักพัก” “หรอ” เขาพูด เราเงียบนั่งมองดาว เขาเงียบใช้ความคิด “กูว่าคืนนี้กูว่าง เดี๋ยวกูนั่งหาคำตอบเป็นเพื่อนมึงละกัน”
เราเขิน

เขาเคยถามเรา
“มึงชอบผู้ชายแบบไหนวะ” ตอนนั้นเขาถามพลางขำเบาๆ เรายิ้ม “คนที่ ถึงแม้ว่ากูจะไม่เห็นหน้าเค้า ถึงแม้พวกเราจะไม่เห็นหน้ากัน ถึงจะเงียบใส่กัน เค้าก็ยังทำให้กูใจเต้นได้” จำได้ว่าหลังจากเราหันไปตอบ เขาก็หัวเราะเหมือนจะตายตรงนั้น

ตอนนี้ผ่านมาหลายชั่วโมงแล้ว ยังไม่มีใครวางสาย เขาชอบอ่านหนังสือ เราชอบฟังเพลง พวกเรามักจะโทรหากัน และไม่พูดอะไร แค่นั่งเงียบๆ ให้เขาอ่านหนังสือ และให้เราฟังเพลง เราอยากบอกเขาเหลือเกิน ว่ามึงเป็นผู้ชายในแบบที่กูชอบเลยว่ะ แต่ทำยังไงดี พวกเราแม่งเป็นเพื่อนกัน

อยากบอกเหลือเกิน และรู้สึกกลัวเหลือเกิน ว่าเขาจะหายไป

// ขอบคุณคุณหมีและผองเพื่อนทุกคนที่ inspire ให้เกิดเรื่องสั้นเรื่องนี้นะ หวังว่าพวกคุณจะเห็น :)

// https://www.youtube.com/watch?v=ofA99CchGtM&feature=share&fbclid=IwAR0-yFVXBeTwZ_rwnsCaMEknzlfzTkeP62anfoZZqNapwp5KglTdm865kII

ขอบคุณรูปวาดสวยๆจากคุณ evryday.song ด้วยนะคะ
สามารถไปติดตามผลงานของเค้าได้ที่!
ig : evryday.song