ในเวลาที่ใครบางคนอ่อนล้า หมดแรง และพลังใจ

หากว่ามีใครสักคนที่คอยปลอบโยน ให้กำลังใจคงดีไม่น้อย

แต่จากประสบการณ์ที่ผ่านมาหรือจากที่รับฟังจากคนรอบข้าง ใช่ว่าทุกคนจะต้องการกำลังใจหรือว่าคนที่คอยอยู่ข้างๆเสมอไป บางคนเมื่อเกิดปัญหาหรือทุกข์ใจ เขาไม่ต้องการอะไร เขาต้องการเพียงแค่การอยู่เงียบๆคนเดียว ทบทวนถึงสาเหตุของการเกิดปัญหานั้นๆ หรือร้องไห้โฮออกมาอย่างบ้าคลั่งโดยไม่ต้องอายใคร ซึ่งมันเป็นสิ่งที่สบายใจสำหรับเขา 

แต่เอาเถอะ สุดท้ายแล้วแต่ละคนก็ต่างมีวิธีจัดการกับความทุกข์ใจของตัวเองที่ไม่เหมือนกัน เช่นเดียวกันกับฉันและคุณในเวลาที่ต่างฝ่ายต่างมีปัญหาทุกข์ใจ ตัวฉันเองเลือกคุณเสมอเมื่อมีทุกข์ใจจนแก้ไขด้วยตัวเองไม่ไหว ส่วนคุณนั้นเลือกที่จะเก็บตัวอยู่เงียบๆเมื่อดีขึ้นแล้วจึงกลับมา บ่อยครั้งฉันยอมรับว่าวิธีของคุณนั้น พาให้ใจฉันกระวนกระวายด้วยความเป็นห่วงว่าคุณจะไหวไหม แต่ก็นะ อย่างที่กล่าวไปข้างต้นนั่นแหละว่าแต่ละคนมีความแตกต่างกัน

และท้ายที่สุดนั้น ปัญหาต่างๆความทุกข์ต่างๆเหล่านั้น ก็ถูกขจัดและจางหายไปจากความรู้สึกทุกครั้งที่จิตใจเรากลับมาเข้มแข็ง ซึ่งเราเองด้วยนี่แหละที่เป็นพลังหลักในการจัดการ

ถึงคุณ...

'สู้เข้าไว้นะคุณ แต่ถ้าสู้ไม่ไหวจริงๆ เราก็พร้อมเข้าใจคุณ'