เราเคยรีวิวเล่มแรก(ลิ้งรีวิว)ไปแล้วนะคะ มาเล่มสองนี้ ก็ยังเป็นคอนเซปต์เดิม ทีมเดิมค่ะ 10 บท 9 คดีเหมือนเดิม มีบางคดีในเล่ม 1 มาแอบเฉลยในเล่มนี้ด้วย ก็คือคดีสุดท้ายของเล่มหนึ่งนั่นเองค่ะ

เรารู้สึกว่าเล่มสองเนี่ย ความโหดประมาณเดิม แต่เพิ่มความขยะแขยงกับความหลอนอีกสเตปหนึ่งนะ มีหลายเรื่องที่โปรยมาทำนองผีๆเลย

คดีนี้แบบโอ้ยย สงสารเราเถอะ เราเป็นผู้หญิงตัวน้อยๆอาศัยอยู่ในคอนโดนะ ต้องขึ้นลิฟต์คนเดียวอยู่บ่อยๆ แต่ก็คงไม่ได้หลอนเท่าในโคนันที่เคยดูตอนเด็กๆแน่ค่ะ เพราะว่าตอนนี้โตแล้ว แต่ว่าชอบทริกของคดีนี้นะคะ ดูเหนือชั้นดี แบบดูเออ...ฆาตกรคิดเยอะดีเนาะ อะไรแบบนี้ แต่ก็็เป็นทริกทำนองห้องปิดตายที่น่าสนใจอีกทริกนึงค่ะ

คดีนี้วิธีการฆ่าแบบ...อืม ไม่รู้จะใช้คำว่าอะไรดีอ่ะ เอาธนูแทงก้นทะลุถึงท้องแบบนี้ นึกถึงคดีในเล่มแรกที่เหวี่ยงลงไปบนหน่อไม้อ่ะ แต่อันนี้ยังใช้ปูนโบกด้วย (คดีนี้มีกล่าวถึงคดีโบกปูนดังๆที่เกิดขึ้นจริงหลายคดีเลยนะคะ คดีดังๆที่เรารู้จักก็คือ คดีจุนโกะนั่นเอง คือพอคนเขียนพูดมาปุ้บว่าเป็นดคีข่มขืนในญี่ปุ่นและมีโบกปูนก็นึกออกทันทีเลย เพราะคดีดังมาก สะเทือนขวัญมาก) แต่จริงๆแล้วคดีนี้มีความโรแมนติกอยู่ เรารู้สึกได้ว่าหลายครั้งคนเขียนเข้าข้างฆาตกร ตั้งแต่ตอนหุ่นไล่กาหนังมนุษย์แล้ว คนเขียนเขียนให้คนถูกฆ่าสมควรตายแล้ว และฆาตกรก็มีแรงจูงใจที่น่าเห็นใจ (กรณีแบบนี้ก็เห็นกันบ่อยๆในคินดะอิจินะ)

เป็นอีกคดีหนึ่งที่เรารู้สึกว่าคนเขียนเข้าข้างฆาตกรแล้วก็มีความโรแมนติกเบาๆเหมือนเดิม แถมยังมีประเด็นเรื่องการทำมาหากินบนทางเท้าขึ้นมาด้วย แหม ประเด็นนี้ก็เป็นประเด็นร้อนในเมืองไทยเหมือนกันคดีนี้ฆาตกรเหมือนพวกโรบินฮู้ดอ่ะ ที่ทำเพื่อประชาชน แต่จริงๆก็ทำเพราะปมในใจตัวเองด้วย ในที่เกิดเหตุมีการโปรยดอกกุหลาบ เพราะตัวเองแอบหลงรักสาวขายดอกไม้อยู่ชอบตอนแฟลชแบคตอนเด็กของฆาตกรค่ะ ได้เห็นแม่ที่พยายามสุดชีวิต พี่สาวที่เสียสละให้น้องชายเรียนหนังสือ น้องชายที่รังเกียจโคตรเหง้าของตนเอง แต่สุดท้ายที่ทำทั้งหมดนี่ก็เพราะว่าแม่ของตัวเองเหมือนกัน ชอบฉากตกหลุมรักของฆาตกรต่อสาวขายดอกไม้ด้วย

คดีนี้เป็นคดีที่เราแบบ...อะไรวะ ที่สุดกับวิธีการฆ่า แต่ว่าเหมือนเดิมคือแอบมีความโรแมนติก แบบหญิงหญิง (จากเล่มหนึ่งที่มีโมเม้นชายชาย) เล่มนี้มีหญิงหญิงแต่ก็น่ารักดีนะคะ เราค่อนข้างชอบเลย

ตุ้กตาผีคดีนี้น่ากลัว และมีความเล่นกับ Fetish อีกแล้ว คือเล่มแรกก็มีเล่นเรื่อง SM ไปแล้ว การแลกคู่นอนเราคิดว่าถือเป็น Fetish อย่างหนึ่งเหมือนกันนะเราว่าคดีนี้โหด

คดีนี้เป็นคดีคนหาย สนุกดีค่ะ เราค่อนข้างชอบ แบบว่ามีสีสันดี เด็กที่ถูกลักพาตัวไปในวันนั้น ออกห่างจากอ้อมกอดของพ่อกับแม่ เติบโตเป็นเด็กที่บิดเบี้ยวสืบต่อโลกเบี้ยวๆต่อไป เราชอบตรงที่เค้าพูดว่า สังคมเป็นฝ่ายเมินเฉยกับปัญหาขอทาน เด็กเร่ร่อน ทั้งที่จริงๆการค้ามนุษย์อยู่ให้เห็นตำตาทุกวัน นั่งอยู่ตัวเป็นๆที่ริมทางเท้า

เรื่องนี้ขนลุกตอนเฉลยฝาแฝด ไม่รู้ทำไมขนลุก แต่ว่าขนลุกจริงๆอ่ะ แล้วก็ฉากในถ้ำแบบ โอ้ยย วิปริตเว่อ

อันนี้ก็คืออะไร เหมือนเป็นคอนเซปต์ต่อเนื่องจาก SM เล่มหนึ่ง 55555 

หน้าเปิดของคู่รักข้ามภพเป็นคีย์ที่บอกว่าบรรดานักท่องอินเตอร์เนตห้ามหา แต่เราคิดว่าคนที่ท่องอินเตอร์เนตมานานๆเป็นสิบๆปีต้องเคยผ่านตาสักสองสามอันแหละนะ บางอันแปลมาเป็นภาษาไทยเราก็งงๆ แต่อย่างน้อยๆ กวีนีพิค กับ 2 girls 1 cup ก็เคยผ่านตาเรามาแล้ว รวมถึงพิธีสมรสวิญญาณด้วยบทนี้เป็นความเชื่อพื้นบ้านของจีน (ที่จริงๆก็ดูเลาๆว่าคดีทำนองนี้น่าจะเกิดขึ้นได้ในประเทศเราเหมือนกัน จำพวกกุมารทองอะไรอย่างนี้) คดีนี้มีจุดน่าสนใจตรงพิธีสมรสวิญญาณนี้แหละค่ะ ชอบฉากที่สองเด็กชายหญิงแบกฟืนกัน แล้วพูดเรื่องสามชาติสามภพอะไรทำนองนี้

สรุปก็เราว่าก็พอๆกับเล่มหนึ่งนะแต่เพิ่มความวิปริตขยะแขยงเข้าไป มีช่วงเฉลยคดีท้ายสุดของเล่มหนึ่งนิดหน่อย แต่ก็ไม่ได้ลงรายละเอียดมากแอบอยากรู้ว่าคนที่นักพรตทายให้ซูเหมยเป็นใคร เป่าจานหรือฮว่าหลง

แล้วก็ชอบปกเล่มหนึ่งมากกว่าเล่มสองค่ะ