ตาคมยังคงจับจ้องไปที่เวทีด้านหน้าเขา

เสื้อเชิ้ตสีขาวตัวโคร่งที่เข้ากับเจ้าตัวไม่น้อยไปกว่าผมสีเทาเทาที่เพิ่งทำมาได้ไม่นาน กางเกงยีนส์รัดรูปยิ่งทำให้อีกคนดูน่าดูกว่าเดิม สีหน้าและท่าทางที่เขาไม่เคยเห็น

ไม่สิ

เห็นที่อื่นแต่ไม่ใช่บนเวที

สเตจที่เขาเพิ่งได้มาเห็นของจริงก็วันนี้ว่ามันดีขนาดไหน

ตอนนั้นถ้าบอกให้เอาคอนเสปต์น่ารักก็คงจะดี

.

.

การเลือกยูนิตไม่ใช่สิ่งที่ง่าย ยิ่งพอมาเจออะไรที่ลงตัวกันไปแล้วยิ่งยากที่อยากจะเปลี่ยนแปลง

“ผมอยากร้องกับพี่เติร์ดพี่เช่อ่ะ” น้องเล็กพูดขึ้นเมื่อพวกเขากำลังหารือกันเรื่องยูนิต ตอนแรกกะว่าก็คงจะเหมือนเดิมกับตอนทัวร์สามภาคที่ผ่านมา ติดตรงน้องมันอยากทำอะไรใหม่ๆ ทีมยูนิตเก่าก็ไม่อยากจะแยกกัน

“พี่ต่อทำกับผมมั้ย” เขาเลิกคิ้วมองคนที่เชิญชวนเขา พารีสทำหน้าตาหมาน้อย เขาเรียกมันว่าแบบนั้น อ้อนเขาอยู่

จะปล่อยให้น้องมาโซโล่เองอีกก็ยังไงอยู่ แต่เขาก็ปล่อยให้อีกสองคนอยู่ด้วยกันไม่ได้

เดี๋ยวจะตีกันตายก่อนมั้ยละ

“ไปเถอะพี่ต่อ น้องอยู่ได้ริวไม่ดื้อแล้ว” ชลธรไม่ได้ไล่ แต่ชลธรอยากให้อีกคนได้ลองอะไรใหม่ๆที่เจ้าตัวอยากจะทำบ้าง ในเมื่อมีคนบอกว่ามันโอเคเขาก็เลยตัดสินใจมาทำยูนิตกับน้องอีกคนแทน

“จะร้องช้ำคือเรา?” ธรภพพยักหน้าให้กับคนที่นั่งตรงกันข้าม พอไปคุยเรื่องยูนิตคร่าวเสร็จก็มาพูดถึงเรื่องพลอตไม่ให้มันซ้ำกัน ทีมยูนิตทอมแอนด์เจอร์รี่ทำหน้าแหยงน่าดูกับงานที่เจ้าตัวจะได้รับ อย่างคอนเสปต์คิ้วบอย

ถึงจะยอมรับว่าอีกคนมันน่ารักจริงแต่คงจะไม่อยากทำเท่าไหร่

“แล้วของเราละ” ชลธรไม่ได้ตอบธรภพโดยตรง เพียงแค่บอกว่า

‘ไว้ค่อยดูตอนซ้อมนะ”

.

.

เพลงearned it ขึ้นมาพอกับคนที่สองคนที่ขึ้นมาจากลิฟต์คนละฝั่ง ตอนซ้อมเขาแทบไม่รู้สึกว่ามันจะดูเซ็กซี่มาก

มากเท่าตอนที่อีกคนอยู่ในชุดที่เตรียมแสดงแล้ว

แม้จะผ่านมารอบหนึ่งแล้วเขายังละสายตาจากอีกคนไม่ได้ ท่าทางการขยับตัวที่ตอนซ้อมไม่ได้เห็นชัดขนาดนี้ หน้าจอข้างๆฉายให้เห็นมุมโคลสอัพที่ทำให้เห็นสีหน้าของคนที่อยู่บนเวที

“ใจเย็นพี่เดี๋ยวมีร้องต่อนะ” น้องในยูนิตถึงกับตบบ่าเขาเพื่อเรียกสติให้

ตอนที่ขึ้นไปบนเวทีด้วยกัน เขายอมรับว่าเผลอแสดงความเป็นเจ้าของมากไป มากจนบางทีเขาก็ยังคิดว่าเขาควรจะห้ามใจไว้บ้าง

เก็บไว้แสดงเจ้าของที่อื่นก็ยังได้

.

.

“อืม พะ พี่ต่อพอก่อน จะอาบน้ำ” เสียงแผ่วของคนที่อยู่ใต้อ้อมแขนเขา ขาแทบจะยืนไม่อยู่กับไปการรุกเร้าของอีกคน ทั้งริมฝีปากร้อนที่ไล่จากต้นคอจนถึงไหปลาร้า มือข้างหนึ่งที่ยังคงลูบวนอยู่กับเอวของอีกคนไม่ห่าง

“ทำไม ไม่ชอบหรอ” กระซิบข้างหูพลางขบเม้มเล็กน้อยขบไปตามขอบหูจนถึงต่างหูอันยาวของอีกคน

“เหม็นอ่ะ นะ” มือเรียวจับไหล่อีกคนไว้ก่อนจะอ้อนวอนขอความเห็นใจ

“งั้นอาบพร้อมกันก็ได้”

“ไม่เห็นบอกว่าจะขนาดนี้” การนั่งคุยกันบนเตียง ไม่ใช่สิ่งที่พวกเขาทำบ่อยๆแต่มันวันนี้เป็นวันที่พวกเขาเห็นพ้องกันว่าการนอนคุยกันแบบนี้ก็คงจะดีไม่น้อย

“อะไรละ” ชลธรไล้นิ้วตัวเองตามหน้าอกของคนข้างๆตัว นิ้วยาวไม่ได้สัมผัสแรงมาก แผ่วเบาแต่กระตุกอารมณ์ให้ได้ก่อนมันจะเริ่มต่ำลงไปเรื่อยๆ

“ก็แบบ ไม่รู้สิ”

“หึงรึไง”

“ป่าว ก็แค่ไม่ชอบใจ” มือหนากว่าคว้ามืออีกคนที่ซุกซนไว้ ทั้งที่เป็นคนบอกเองว่าให้รอบเดียวแต่ที่อีกคนทำอยู่มันไม่ใช่การปลุกอารมณ์เขาอยู่รึไง คนโดนจับหัวเราะชอบใจใหญ่

เดี๋ยวเถอะชลธร

“คุณศิลาไม่หึงเลยหรอครับ” จัดการให้ตัวเองนอนคว่ำแล้วท้าวคางมอง มือเล็กที่เป็นอิสระแล้วกลับมาวนเวียนอยู่ที่หน้าอก บริเวณใกล้ๆหัวใจที่ในเรื่องหัวใจศิลาเขาทำแผลเป็นเอาไว้

“คุณศิลาไม่หึงฌอนเลยหรอครับ” โอเค เขายอมให้ชลธรชนะอีกรอบแล้วกัน

ซึ่งเขาก็แพ้ทุกทีแหละ