ชื่อเรื่อง ฮัสกี้หน้าโง่กับอาจารย์เหมียวขาวของเขา เล่ม 1
เขียนโดย โร่วเปาปู้ชือโร่ว แปลโดย Bou Ptrn
สนพ Rose ราคา 425 บาท Rate 21+




ส่วนเราด้วยความที่หนังสือมัน 10 เล่มอะเนอะ ก็อยากรู้ว่ามันดีมั้ย สนุกมั้ย ไหวมั้ย ถ้าไม่ไหวจะได้ไม่ไปต่อ ก็เลยลัดคิวด้วยความอยากรู้และอยากพิสูจน์

มาว่ากันที่เนื้อเรื่องก่อน (แบบคร่าวๆ สปอยล์เล็กน้อย)

เรื่อง ฮัสกี้หน้าโง่ฯ นี่เป็นแนวบำเพ็ญเพียร กลับชาติมาเกิด นะคะ ว่าด้วย โม่หราน อดีตจอมมารผู้ปกครองแผ่นดินในชาติที่แล้ว รู้สึกว่าชีวิตว่างเปล่าเพราะฆ่าศัตรูตายหมด (เก่งเกิน) คนที่รักก็ตาย คนที่เกลียดก็ตาย อยู่ไปก็เบื่อ ว่าแล้วก็กินยาพิษตายๆ ไปซะดีกว่า คร่อก! แต่เรื่องดันพลิกผันตรงที่คุณโม่หรานเค้าดันได้กลับชาติมาเกิดใหม่ในสมัยที่ตัวเองยังอายุ 16 แต่ความคิดความทรงจำของชาติที่แล้วมันดันติดหัวมาด้วยทั้งหมด นางก็เลยดี๊ด๊าว่าคราวนี้จะไม่ทำแบบเดิมแล้ว

ไอ้แบบเดิมที่ว่าก็คือสารพัดความเลวทรามต่ำช้าค่ะ แบบว่าเลวมากกกกก โดยเฉพาะสิ่งที่ทำกับท่านอาจารย์ ฉู่หว่านหนิง ในชาติที่แล้วแบบเลวในเลว ในเรื่องโม่หรานบอกว่า ชาติที่แล้วได้ทำสิ่งเลวทรามไว้กับท่านอาจารย์สามอย่าง

1. ฆ่าให้ตาย
2. กักขัง หน่วงเหนี่ยว ย่ำยี
3. คือสิ่งที่เลวที่สุด แต่คืออะไรยังไม่เฉลย << เอ่อ มันมีอะไรที่เลวยิ่งกว่า 2 ข้อข้างบนอีกเหรอ - * -

จริงๆ มันก็มีที่มาคือโม่หรานปักใจว่า ซือเม่ย ศิษย์พี่ที่เขารักเทิดทูนบูชาไม่กล้าแตะต้อง ตายเพราะฉู่หว่านหนิงใจดำ ไม่ยอมยื่นมือเข้าช่วย ก็เลยแค้นสุมทรวงมาก

พอมาชาตินี้ โม่หราน ตั้งใจจะทำตัวดีๆ แล้วก็จะปกป้องซือเม่ยให้ได้ แต่พอเห็น ฉู่หว่านหนิง ปุ๊บ เรื่องราวในอดีตมันก็ไหลบ่ามาเป็นฉากๆ ภาพตอนที่ทำยังงั้นทำยังงี้ไหลท่วมแทบจะระเบิดสมองโม่หราน แต่ตอนนี้โม่หรานเป็นแค่เด็กหนุ่มอายุ 16 ที่ฝีมือยังง่อยอยู่ จะไปสู้รบปรบมือกับท่านอาจารย์นั้นเป็นไปไม่ได้


สิ่งที่ทำให้เรื่องนี้สนุกมากๆ สำหรับเรา ก็คือ "ความขัดแย้งในจิตใจ" ของตัวละครค่ะ ทั้งโม่หราน และฉู่หว่านหนิง เลย โม่หรานนั้นปักใจมากว่าตัวเองรัก "ซือเม่ย" และเกลียด "ฉู่หว่านหนิง" ที่สุด แต่ไม่รู้ทำไมไหน้ำส้มแตกทุกครั้งที่มีใครมาเกาะแกะท่านอาจารย์ หรือถ้ารู้สึกว่าท่านอาจารย์เอ็นดูคนอื่นเมื่อไหร่ก็จะเป็นหมาหงอย โม่หรานได้แต่หลอกตัวเองว่าเป็นแค่ความใคร่ในอดีตมาตามหลอกหลอนเท่านั้น แต่โม่หรานไม่สามารถควบคุมความคิดและร่างกายของตัวเองได้ เราเลยได้เห็นโม่หรานเป็นเจ้าหมางุ่นง่าน เป็นบ้าบอตลอดทั้งเล่ม

ส่วนฉู่หว่านหนิง คนนี้ขัดแย้งด้วยศีลธรรมในใจ คนคนนี้ดูเหมือนชีวิตสมบูรณ์ พร้อมด้วยรูปทรัพย์และสถานะอันสูงส่่ง แต่ในใจกลับโดดเดี่ยวตลอดเวลา ไม่มีเพื่อน ไม่มีคนสนิท มีแต่คนกลัวเกรง แต่ฉู่หว่านหนิงก็เลือกที่จะเดินทางสายนี้ต่อไปแม้ในใจจะเปล่าเปลี่ยว สำหรับฉู่หว่านหนิง โม่หรานคือความสดใส คือชีวิตชีวา แต่น่าเสียดายที่ไอ้เด็กนี่มันดื้อเก่ง ท่านอาจารย์ฉู่เลยต้องเลี้ยงดูด้วยแส้อยู่บ่อยๆ ฟาดจริง เลือดสาดจริง คือเป็นสายซึนที่แท้ทรู รักเค้านะ แต่บอกไม่ได้หรอก หน้าบาง ศักดิ์ศรีมันค้ำคอ แล้วเด็กมันก็รักศิษย์พี่ปานนั้น แสดงออกจนหางกระดิกดิ๊กๆ คนแก่อย่างฉู่หว่านหนิงจะมีหน้าไปบอกเจ้าตัวได้อย่างไรว่ามีใจ

แล้วท่านอาจารย์ก็ใจแข็งมาก ยอมเจ็บตัวเพื่อเหตุผลที่แบบฟังแล้วน้ำตาจะไหล มันคือสิ่งที่โม่หรานไม่เคยรู้และเอาแต่ด่าว่าอาจารย์โง่เหรอไง

ขอบอกว่า พาร์ตของท่านอาจารย์มาเมื่อไหร่ ใจมันเจ็บจี๊ดๆ ไปหมด นักเขียนและนักแปลทำออกมาดีมากค่ะ

ที่จริงในเล่มแรกนี้เนื้อเรื่องยังไม่มีอะไรมากนัก หลังจากเกิดใหม่แล้วก็เริ่มฝึกวิชากัน มีออกเดินทางไปปราบปีศาจ ไปหาอาวุธ พล็อตย่อยตอนปราบปีศาจก็สนุก ดราม่าไปอีก แต่เนื้อเรื่องรวมๆ ยังไม่ดราม่ามากเพราะความโบ๊ะบ๊ะของโม่หรานเค้าแหละ

สำหรับคนที่ยังไม่เคยอ่าน แล้วคิดว่าจะลองดีไหม เราคิดว่าเล่มหนึ่งนี้เป็นแค่ยอดภูเขาน้ำแข็งนะคะ เห็นเค้าว่าเล่มหลังๆ ให้เตรียมทิชชูไว้เลย น่าจะดาร์กในดาร์ก ส่วน Trigger ที่ยาวหนึ่งหน้ากระดาษ ทางผู้แปลอธิบายว่า บางอย่างไม่ได้เกิดกับตัวละครหลัก บางอย่างก็ไม่ได้ลงรายละเอียดแค่พูดถึงเฉยๆ แต่ถ้าใครอ่อนไหวก็รอรีวิวหลายๆ เล่มหรือรอจบก่อน (เมื่อไหร่?) ค่อยตัดสินใจอีกทีก็ไม่สายค่ะ


มาต่อกันในส่วนของงานผลิตบ้าง