หลินเฟยหรัน เด็กหนุ่มหน้าตาดีและแสนเย่อหยิ่ง ต้องมาใช้ชีวิตติดหนึบเป็นตังเมกับกู้ข่ายเฟิง คู่อริที่เขาเกลียดขี้หน้า เพราะอีกฝ่ายแย่งความโด่งดังไปจากเขาหมด ทั้งหล่อ ทั้งรวย ทั้งสูงกว่า แถมเรียนดีกีฬาเด่น! ทั้งหมดนี้มันเกิดขึ้นเพราะคุณปู่ซึ่งเป็นหมอผี มอบมรดกความสามารถพิเศษในการมองเห็นวิญญาณให้กับเขา!!

หลินเฟยหรันแทบเสียสติเมื่อเขาไม่อาจควบคุมพลังวิเศษของตนเองได้ ทางรอดเดียวที่จะทำได้คือต้องแตะเนื้อต้องตัวกู่ข่ายเฟิง มนุษย์ผู้มีออร่าพลังหยางอันแข็งแกร่ง แตะตัวหนึ่งครั้งจะไม่เห็นวิญญาณห้านาที แต่ถ้าอยากอยู่ได้นานกว่านั้นต้องใช้น้ำลาย แล้วเขาจะทำอย่างไรถึงจะยืมน้ำลายจากไอ้หล่อคนนั้นได้ล่ะเนี่ย!

เรื่องนี้ได้ปกจีนมา ปกสวยและเข้ากับฉากในเรื่อง จิบิก็น่ารัก

หลินเฟยหรัน คนเห็นผี

เรื่องนี้เป็นแนวมัธยมคอเมดี้แฟนตาซีผีสางค่ะ //นิยามเอง// เรื่องของเรื่องมันเริ่มมาจากน้องหลินเฟยหรัน นายเอกของเราดันได้รับมรดกตกทอดเป็นความสามารถพิเศษของคนตระกูลหลินมาจากปู่ที่ซี้ม่องเซ็กไป นั่นก็คือตาทิพย์ที่สามารถมองเห็นผีได้โดยไม่สามารถควบคุมได้ วันแรกที่ได้รับพลังงานมาก็โดนเลยค่ะ เห็นผีเต็มหอพักเลย อารามตกใจเลยกระโดดดึ๋งลงมาหาเพื่อนร่วมห้องที่เขม่นขี้หน้ากันอยู่ซึ่งก็คือ กู้ข่ายเฟิง พระเอกของเรา แล้วผีทั้งห้องก็หายวับ! จากนั้นน้องหลินก็ได้ค้นพบว่าทุกครั้งที่แตะตัวกู้ข่ายเฟิงผีจะหายไปทันที ก็เลยไม่สนแล้วที่เคยเหม็นขี้หน้า ยังไงก็ดีกว่าเห็นผีล่ะนะ ก็เลยทำตัวติดกู้ข่ายเฟิงแจกลายเป็น "ตังเมหลิน" เหนียวหนึบไป

กู้ข่ายเฟิง เห็นนิ่งๆ แท้จริงคือคนหื่น

กู้ข่ายเฟิง พระเอกเรื่องนี้เป็นเด็กเก่งเบอร์ต้นๆ ของโรงเรียน แต่ก็ไม่ได้เป็นหนุ่มหล่ออัจฉริยะอะไรขนาดนั้น ในอดีตก็เคยเป็นเด็กเกเรด้วยซ้ำ พี่กู้เราเป็นหนุ่มนักกีฬา กล้ามท้องเป็นแพ็กๆ สูงยาวเข่าดี เป็นคนคูลๆ แมนๆ เห็นหลินเฟยหรันตั้งหน้าตั้งตาเขม่นตัวเองก็ไม่โกรธ ออกจะขำๆ มากกว่า แล้วพอตังเมหลินมาทำตัวเกาะแกะก็ไม่ทำท่ารังเกียจอะไร เพราะแท้ที่จริงแล้ว พี่กู้เค้าถูกใจน้องหลินมาตั้งแต่วันแรกที่เจอกันแล้วจ้า แต่เพราะว่าเห็นน้องหลินทำเหมือนไม่ชอบหน้าเขา เขาก็เลยไม่ได้คิดอะไรต่อ แต่พอหลินเฟยหรันมามาดใหม่กลายเป็นน้องหลินจอมเกาะแกะ พี่กู้ก็ยิ้มเลยสิทีนี้ :)

เรียกว่าผีสื่อรักจะได้ไหม

ความสัมพันธ์ของคนทั้งคู่พัฒนาขึ้นมาจากการเห็นผีของน้องหลินเนี่ยแหละ แถมพัฒนาอย่างก้าวกระโดดมาก ฝ่ายน้องหลินไม่คิดอะไรเลยนอกจากทำไงก็ได้ให้ฉันไม่เห็นผี แต่พี่กู้นี่คิดไปไกลถึงดาวอังคารแล้วจ้าาา แต่เหตุการณ์มันก็ชวนคิดลึกจริงๆ เพราะน้องหลินเค้าทั้งชอบแอบแตะตัวพี่เขาบ่อยๆ เวลาที่คิดว่าเค้าไม่รู้ (เค้ารู้จ้า) ทั้งเอาเสื้อเอากางเกงเค้ามานอนกอด ขโมยข้าวของเครื่องใช้ไปเก็บไว้ หนักสุดคือแอบเอาเสื้อเอากางเกงเค้าไปใส่ เจอแบบนี้ต่อให้โง่แค่ไหนก็คิดออกมาได้อย่างเดียว ก็คือ ตกลงนายชอบฉันใช่มั้ย? พี่กู้เค้าก็เลยดี๊ด๊าซะไม่มี ไม่ขัดขืนเลย ยินดีให้จับอย่างเต็มที่ นายจับฉัน ฉันจับคืน เราจับกัน โอ้ แสนจะแฮปปี้มีความสุขอะไรเช่นนี้ น้องหลินก็ไม่รู้จะปฏิเสธยังไง เพราะเกิดพี่กู้โกรธแล้วไม่ให้จับตัวขึ้นมา น้องจะซวยเอา แต่จะบอกความจริงไปก็ไม่ได้ เพราะบัญชาสวรรค์ทำให้พอจะเปิดปากบอกความจริงทีไรเสียงก็หายไปดื้อๆ ทุกที แม้แต่จะเขียนบอกมือก็แข็งทื่อ ทำยังไงก็บอกออกไปไม่ได้เลย

ยิ่งนานวันเข้า ความรักของพี่กู้ก็สุกงอม ขนาดนี้แล้วมันต้องเป็นแฟนกันแล้วมะ แต่พอถามน้องหลินไปตรงๆ น้องหลินกลับปฏิเสธอย่างไว ฉันไม่ได้ชอบนาย! พี่กู้มึนแป๊บ แต่ถึงขั้นนี้แล้วไม่มีถอยค่ะ วันนี้ยังไม่ชอบเดี๋ยวก็ชอบเอง ว่าแล้วพี่กู้ก็เดินหน้ารุกบุกไม่ยั้งจนน้องหลินตั้งรับไม่ทันเลยจ้า

ไม่ได้มีแต่เรื่องรักๆ ใคร่ๆ นะ สาระก็มี

อย่างที่บอกว่าเรื่องนี้เป็นคอเมดี้ฟีลกู้ดค่ะ เรื่องความสัมพันธ์ของพระ-นายไม่มีดราม่าใดๆ พอน้องหลินรู้ตัวว่าชอบพี่กู้เหมือนกันก็ยอมรับได้อย่างง่ายๆ แล้วจากนั้นทั้งคู่ก็หวานมดขึ้น น้องหลินตอนแรกก็เหนียมๆ พอหลังๆ ก็หื่นไม่แพ้พี่กู้ (แต่ก็ยังมีความอายอยู่ ไม่เหมือนพี่กู้ รายนั้นความอายคืออะไรไม่รู้จัก) ดราม่าครอบครัวก็แทบไม่มี พ่อแม่ยอมรับได้กันอย่างง่ายดาย ทั้งที่ทั้งคู่เป็นลูกคนเดียว จะมีก็แต่บรรดาผีบรรพบุรุษตระกูลกู้ที่รับไ่ม่ได้เพราะต้องการทายาทสืบทอดตระกูลต่อไป แต่ก็ทำอะไรไม่ได้เพราะพี่กู้เค้ามั่นคงมากๆ

นอกจากเรื่องความรักก็จะมีพาร์ทของบรรดาผีๆ รอบๆ ตัวของน้องหลิน ที่มีดราม่ากันทุกตัว เพราะว่าถ้าตายอย่างหมดห่วงวิญญาณก็คงไปเกิดนานแล้ว ก็จะมีเรื่องราวการเคลียร์ปัญหาใจให้บรรดาผีๆ หลายตัวจนหมดห่วง บางตัวก็ไปเกิด บางตัวก็ขออยู่ครองคู่แบบผีๆ อยู่ในโลกมนุษย์นี่แหละ พาร์ทการปลดปล่อยผีมีทั้งในเรื่องหลักและตอนพิเศษ สนุกทุกตััวเลยค่ะ แต่เราชอบผีอาเจ๊ชุดงิ้ว กับผีนักเปียโน ที่อยู่ในตอนพิเศษมากกว่าในเล่มหลัก

แล้วก็มีเรื่องเส้นทางอนาคตของตัวละคร เพราะเรื่องนี้เป็นเรื่องของนักเรียนมัธยมปลายผู้กำลังอยู่ในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อในการสอบเข้ามหาวิทยาลัย พระเอกนายเอกของเราก็เลยขยันเรียนมากๆ อยู่หอก็ทำการบ้าน ติวหนังสือกันแทบทุกวัน ตอนเรียนก็โหดมาก เพราะเป็นโรงเรียนประจำด้วยมั้งก็เลยมีคาบเรียนรู้ด้วยตัวเองตอนค่ำด้วย ซึ่งเลิกตั้ง 2 ทุ่มแน่ะ โรงเรียนเรียนกันโหดมากเลย เพราะการแข่งขันมันสูงอะนะ พระเอกนายเอกน่ารักดีตรงที่จู๋จี๋กันเสร็จก็มานั่งทำการบ้านกันต่อ

ส่วนเรื่องรักๆ ใคร่ๆ ก็จัดเต็มไปเลย +++

เราพยายามพลิกปกหน้าปกหลังดูว่ามีจัดเรต 18+ ไหม ก็ไม่มีนะคะ แปลกใจนิดหน่อย เดี๋ยวนี้เค้าไม่ต้องใส่เรตกันแล้วเหรอ ทั้งที่จริงเรื่องนี้ถ้าต้องใส่เรตอาจจะสูงกว่า 18 ไปอีก เพราะบรรยายจัดเต็ม และมีหลายฉาก ตอนพิเศษบางตอนก็เหมาไปท้้งตอนเลย เพราะพี่กู้เค้าหื่นมากจริงๆ บางตอนก็น่ารักดี ชอบตอนพี่กู้เค้าแกล้งน้องหลินให้พูดนู่นพูดนี่ จริงๆ ควรจะใส่เรตนะเพราะปกมันก็ใสๆ มากอะ

พี่กู้ข่ายเฟิง กับน้องหลินเฟยหรัน เราเรียกพี่กู้น้องหลิน แต่จริงๆ เค้าอายุเท่ากันนะคะ

เรื่องนี้รูปเล่มดี แปลดี พิสูจน์อักษรดีค่ะ เจอพิมพ์ตกแค่ไม่กี่จุด ถือว่าอ่านได้ลื่นไหลมากๆ เลย ยิ่งได้ปกจีนมายิ่งดูคุ้มค่าน่าเก็บสะสมเข้าไปอีก สำหรับสายรอมคอมน่าจะชอบ เนื้อเรื่องเบาๆ อ่านง่าย อ่านแล้วเอ็นดูน้องหลิน แต่ส่วนตัวเราแอบอยากให้บุคลิกพระเอกแบบเย็นชาๆ หน่อย รำคาญน้องหลินที่มาเกาะแกะตอนแรกๆ อะไรแบบนี้ (เราเป็นสายดราม่า 555) แต่อันนี้พี่กู้เค้าแบบกระดิกหางดิ๊กๆ ใส่เลยอะ พร้อมปรนนิบัติพัดวีสุด ใครอ่านแล้วจะแบบ โอ้ นี่มันสามีในฝัน ทำทุกอย่างให้ภรรยาขนาดนี้ พี่กู้เค้าดูแลดียิ่งกว่าเรื่องไหนๆ จริงๆ นะ ไม่เชื่อก็ลองอ่านดูค่ะ