เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
unearththissoul's playlistunearththissoul
แปลเพลง Minseo - 사랑의 기쁨 (Pleasure of Love) [Persona: Walking At Night ost]

  • Minseo - 사랑의 기쁨 [Persona: Walking At Night]

    조용히 걷던 밤

    느리게 흘러간 맘

    비밀을 건네던 밤은

    잊혀졌네                  

    ค่ำคืนที่ย่ำเดินอย่างเงียบงัน

    หัวใจที่เลื่อนลอยอย่างเชื่องช้า

    ค่ำคืนที่เคยมอบความลับให้

    ได้ถูกลืมเลือนไปแล้ว


    이별의 시간이

    지나고 먼 어느 날

    우리는 끝없이 서로가 그리워

    ห้วงเวลาแห่งการจากลา

    ล่วงเลยไปในวันอันห่างไกล

    เราต่างคิดถึงกันและกันอย่างไร้ที่สิ้นสุด


    마음을 가리고

    추억을 감추지만

    기억은 남았고

    아픔은 지울 수 없네   

    แม้จะปกปิดหัวใจ

    และแอบซ่อนความหลังเอาไว้  

    แต่ความทรงจำยังหลงเหลือ

    และไม่อาจลบความเจ็บปวดได้เลย



    흩어진 시간들 

    그늘에 숨어둔 맘 

    우리가 거닐던 길은

    잊혀졌네

    ห้วงเวลาทั้งหลายที่แตกกระจาย

    หัวใจที่หลบซ่อนอยู่ในเงามืด

    ถนนที่เราเคยเดินเล่นกัน

    ได้ถูกลืมเลือนไปแล้ว


    그립던 얼굴이

    눈 앞에서 웃지만 

    오래전 사라진 밤의 환상일뿐 

    ใบหน้าที่คำนึงหา

    กำลังยิ้มอยู่ตรงหน้า

    แต่เป็นเพียงภาพมายาของค่ำคืนที่สลายไปเนิ่นนาน


    마음을 가리고

    추억을 감추지만

    기억은 남았고

    아픔은 지울 수 없네 

    แม้จะปกปิดหัวใจ

    และแอบซ่อนความหลังเอาไว้  

    แต่ความทรงจำยังหลงเหลือ

    และไม่อาจลบความเจ็บปวดได้เลย


    _______________________________________________

    (SPOILER ALERT / TW: DEATH, SUICIDE)


    — ความเหงาไม่มีสิ้นสุด ความตายไร้ซึ่งปลายทาง ความฝันเลือนรางหายไป —

    Walking at Night โดยผู้กำกับคิมจงกวาน หนังสั้นลำดับที่สี่ของซีรีส์ Persona (2019) แสดงนำโดยอีจีอึน (ไอยู) และจองจุนวอน หนังเปิดมาด้วยภาพโทนขาวดำไร้สีสันต่างจากเรื่องก่อนหน้า เสียงแมลงในฤดูร้อนร้องเรไรเคล้าคลอไปกับดนตรีเศร้าสร้อย ถนนยามค่ำคืนเปล่าดายไร้วี่แววผู้คน มีเพียงคู่รักกำลังเดินคุยกันพร้อมด้วยบทสนทนาชวนใจหายที่เอ่ยถึงการดิ้นรนในวาระสุดท้ายของคนในครอบครัว

    :ฉันเคยคิดไว้ว่าจะต่อต้านชีวิตด้วยการยอมรับความตายเมื่อถึงเวลา
    :ทำไมถึงพูดเรื่องหดหู่แบบนั้นล่ะ เรื่องความตายพวกนั้น
    :ก็เพราะฉันตายไปแล้วไง ลืมแล้วเหรอ

    แล้วชายหนุ่มก็สะอื้นไห้เมื่อจำได้ว่าในโลกความจริงเธอจากไปแล้ว

    เป็นปกติที่คนเราไม่รู้ตัวว่าเริ่มฝันตั้งแต่ตอนไหน เส้นแบ่งของอดีตกับปัจจุบันปะปนสะเปะสะปะอยู่ในนั้น นั่นเพราะมันเป็นเพียงภาพสะท้อนที่ประกอบสร้างจากจิตใต้สำนึกอันซับซ้อน รายละเอียดมากมายล้วนก่อขึ้นจากความทรงจำในอดีตของเราเท่านั้นเอง

    ทว่าความฝัน, ที่ที่ไร้ซึ่งตรรกะและเหตุผล, กลับเป็นพื้นที่ลึกลับที่ผู้คนเชื่อเหลือเกินว่าจะได้พบกับคนตายอีกครั้งจริงๆ อาจมาเพื่อปลอบโยนให้คลายความเศร้าโศก มาเพื่อปลดปล่อยพวกเขาจากพันธนาการความรู้สึกผิด เช่นเดียวกับเขาที่ไม่รู้แม้แต่น้อยว่าเพราะอะไรคนรักจึงเลือกจากไปอย่างกะทันหัน และยังได้แต่รับฟังช่วงเวลาสุดท้ายนั้นจากปากคนอื่น

    "ฉันเหงา มันไม่มีที่สิ้นสุด มองไม่เห็นจุดจบเลย 
    ท่าทีที่คนอื่นปฏิบัติกับฉันทำให้ฉันรู้สึกถึงความอ้างว้าง 
    เธอคอยอยู่เคียงข้างฉันตลอด แต่ฉันกลับทุกข์ทรมานไปเปล่าๆ จนถึงตอนตาย"

    ในสังคมที่พัฒนาอย่างก้าวกระโดดไปพร้อมๆ กับอัตราการฆ่าตัวตาย สาเหตุหนึ่งในนั้นมาจากความเหงา ช่างตลกร้ายเหลือเกินที่บางครั้งยิ่งมีคนอยู่ล้อมรอบมากเท่าไร ความโดดเดี่ยวก็ยิ่งทวีคูณขึ้นมากเท่านั้น แม้จะมีคนรักคอยอยู่เคียงข้างเสมอ แต่คนอื่นกลับมีอิทธิพลพอจะทำให้ใครบางคนตัดสินใจจบชีวิตตัวเองลง

    และปลายทางของมันเป็นอย่างไรคงมีเพียงคนที่ล่วงลับจะล่วงรู้คำตอบ ทิ้งไว้เพียงคำถามมากมายให้คนข้างหลังที่ยังต้องหายใจต่อไป

    ช่วงหนึ่งของความฝัน เขาบังคับตัวเองให้จำบทสนทนาเอาไว้ ด้วยรู้ดีว่าถ้อยคำของเธอจะพร่าเลือนเกินกว่าจะจดจำได้เมื่อตื่นขึ้นมาในโลกความจริง—ที่เธอตรงหน้าไม่มีตัวตนอยู่จริงอีกต่อไปแล้ว


    "ความฝันและความตายไม่มีปลายทาง ไร้ซึ่งจุดหมาย แล้วก็จะถูกลืมไป"
    "เราอยู่ที่นี่ แต่ไม่มีใครจำได้ทั้งนั้น ทุกอย่างสลายไปและเหลือแค่ค่ำคืน"
    "ลาก่อน"



    Source: Netflix

    Th trans by unearththissoul


Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in