เคยมีใครบอกบ้างมั้ยนะว่าเรื่องความสัมพันธ์มันเป็นเรื่องง่ายๆ

แค่ทำการบวก ลบ คูณ หารแบบสมการทางคณิตศาสตร์ก็จบแล้วรึเปล่า ?

ถ้ามันเป็นอย่างงั้นจริงๆเราทุกคนบนโลกใบนี้คงไม่มีการทะเลาะกัน โกรธกัน น้อยใจกันแล้วหล่ะนะ

เพราะฉะนั้นเป็นเรื่องปกติธรรมดาที่จะได้ยินใครต่อใครก็พูดกันว่าการรักษาความสัมพันธ์มันไม่ใช่เรื่องง่ายๆที่ใครๆก็ทำได้

ไหนจะช่องว่างระหว่างคนสองคน กำแพงที่ต่างคนต่างสร้างขึ้นมา

หรือแม้บางทีจะมีกำแพงสูงแค่ข้างเดียว…ก็ยังทำให้การรักษาความสัมพันธ์เป็นเรื่องไม่ง่ายซะแล้ว

หากการรักษาความสัมพันธ์ที่ว่า ‘มากเกินไป’ หรือว่า ‘น้อยเกินไป’ 

อาจทำให้พันธะที่มีอยู่ขาดไปเลยก็ได้

ดังเช่นตัวฉันในวันนั้น…ที่ตัดสินใจหยุดความสัมพันธ์ครั้งนั้นลง ราวกับว่าความสัมพันธ์นั้นมันไม่เคยเกิดขึ้นมาเลย

ห้วงเวลาที่ผ่านไป ทำให้ฉันค่อยๆตกตะกอนถึงเรื่องราวต่างๆที่ผ่านมา ครุ่นคิดถึงมันอยู่บ่อยๆ 

ว่าสิ่งที่เคยเกิดขึ้นกับฉันนั้นมันดีขนาดไหน 

เพราะอะไรฉันถึงตัดสินใจหยุดมันลงนะ 

ไม่เข้าใจตัวเองเลยแฮะ 

ยิ่งเวลาผ่านไปมากเท่าไหร่ 

เวลาก็ทำให้ฉันรู้สึกว่า...

ตัวเองในตอนนั้นช่างเสียสติสิ้นดี

แต่ในที่สุด ”เวลา” ก็ทำให้ฉันค่อยๆรู้ตัวทีละนิด ทีละนิด ว่าฉันคิดถึงความสัมพันธ์ครั้งนั้นมากขนาดไหน

พึ่งมารู้สึกตัวก็ตอนที่เวลาผ่านไปตั้งนาน แล้วหน่ะหรอ ?

รู้สึกตัวช้าจริงนะ

ฉัน...คนที่ได้ตัดความสัมพันธ์นั้นลง ได้กลับมาทบทวนและเริ่มต้นคุยกับตัวเองอีกครั้ง ว่าจะเอายังไงดีนะ สับสน วุ่นวายกับสิ่งที่เคยทำในอดีต จนเกิดความคิดที่ว่า ถ้าฉันกลับไปสานต่อความสัมพันธ์ครั้งนั้น

มันจะเป็นไปได้รึเปล่านะ?

ฉัน...ใช้เวลาครุ่นคิดไม่น้อยกับความคิดที่ว่านี้ จนในที่สุดฉันก็ตัดสินใจที่จะสานสัมพันธ์นั้นอีกครั้งด้วยความคิดที่ว่า

" ถ้าความสัมพันธ์นี้มันดี จะมีเหตุผลอะไรหล่ะที่จะไม่เริ่มต้นใหม่กับมันอีกครั้ง จะเสียเวลาไปอีกทำไมกัน ? "

มนุษย์เราเป็นสิ่งมีชีวิตที่ไม่แน่นอน เพราะฉะนั้นไม่เสียใจหรอกนะที่ทักไปหาเธออีกครั้ง 

อย่างน้อยก็ทำให้ได้รู้ว่า....

คิดถึงเธอไม่น้อยเลยหล่ะ

:)