บางทีผู้คนบนโลกอาจจะใจร้ายเกินไป 

ใจเธอที่ไร้เดียงสา  กลายเป็นคนที่ไร้ความรู้สึก 
เธอคนที่เคยเห็นอกเห็นใจและสดใสให้กับโลกใบนี้

กลับกลายเป็นคนที่ครุ่นคิด วิตก ไร้ความสัมพันธ์กับผู้คนที่คลุกคลี 

เธอพึ่งรู้ตัวว่าพักหลังนี้ เธอพยายามไม่เอาใจลงไปกับสิ่งใดบนโลกนี้อีกแล้ว                                                ไม่ว่าจะเป็น สิ่งของ สัตว์ หรือคน

 

ไม่อยากโทษใครว่าทำให้เธอกลายเป็นแบบนี้ 

หรือ บางทีเธอเองก็ไม่รู้ว่าจะโทษใครดี 

นานแค่ไหนแล้วนะที่ไม่ได้มีความสัมพันธ์แบบที่ชาย หญิงคู่หนึ่งบนโลกนี้ มีความรู้สึกที่ดีต่อกัน                   และ อยากสานสัมพันธ์กันมากกว่าที่เคยรู้จัก  

บางทีการที่เธอเป็นแบบนี้เพราะทุกครั้งที่มีความสัมพันธ์ เธอไม่เคยเป็นคนบอกลาก่อน อาจจะเคยแต่นั้นมันเด็กเกินไป 

อย่างไรก็ตาม เธอไม่เคยถูกอ้อนวอน ร้องขอให้กลับไปในความสัมพันธ์เลย                                                ถึงแม้จะมีบางครั้งที่เธอก็คิดว่าดีแล้ว 

แต่ในบางครั้งความสัมพันธ์ที่เธออ้อนวอน ภาวนาในทุกๆเที่ยงคืนของทุกๆค่ำคืน                                      ก็ไม่เคยยื้อเยื้องให้กลับไป

ออกจะดีซะด้วยซ้ำไป 

.

.

ว่าไหม