ขั้นสุดท้าย คือการกำหนดว่าเราจะเขียนอะไรลงไปบ้าง ซึ่งมันยากมากสำหรับเรา เพราะเราต้องสื่อสารให้เพื่อนที่ได้รับเข้าใจ และรู้สึกถึงสิ่งที่เราจะสื่อ ถ้าเป็นปกติเวลาคุยแชทก็จะพิมพ์สั้นๆ เพื่อให้ผู้ที่อ่านข้อความอ่านง่าย เช่น "ตื่นยัง" "กินข้าวยัง" "ทำไร?" "คิดถึง" "เป็นไงบ้าง" แต่พอมาเขียนลง postcard มันยากนะที่จะต้องเขียนร้อยเรียงเรื่องราวให้มันสอดคล้อง และไม่รู้สึกติดขัดในการอ่าน ซึ่งทำให้นอกจากที่จะวาดร่างภาพที่จะวาดแล้ว ก็ต้องมาร่างข้อความที่จะเขียนอีก แต่พอเขียนเสร็จแล้วก็ต้องไม่ลืมที่จะจ่าหน้าให้เรียบร้อย และปิดตราไปรษณียากรณ์ หรือที่เรียกว่าแสตมป์นั่นแหละ (เราเรียกตราไปรฯสั้นๆ เพราะมันจะสลับมากับแสตมป์เซเว่นทุกที นี่ยังไม่รวมอากรแสตมป์อีกนะ) ถ้าทำครบก็เสร็จก็พร้อมส่งไปให้คนที่รอปลายทางแล้ว

    จะว่าไปสิ่งที่เราดูเหมือนทำง่ายๆ มันก็ยากไม่ใช่เล่นเลยนะ เพราะนอกจากเราเองต้องมานั่งคิดว่าจะวาดยังไง เขียนยังไง เราก็ต้องใส่ใจผู้รับด้วยว่า ภาพนี้เหมาะหรือยัง เขียนแบบนี้กับเพื่อนคนนี้ พี่คนนี้ น้องคนนี้ได้ไหม มันจะเป็นการก้าวล่วงไปไหม เขียนแบบนี้ทางเขาจะเสียความรู้สึกไหม เพราะนอกจากเราจะส่งไปให้เขาแล้ว ความรู้สึกของผู้รับเองก็สำคัญเหมือนกัน